Εντυπωσιακές είναι οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, με εμφανείς πλέον πολιτικές παρενέργειες. Οι διπλωματικές πρωτοβουλίες της Τουρκίας παράγουν νέα γεωπολιτικά δεδομένα στο ασταθές περιφερειακό υποσύστημα, που καλύπτει την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας και διαμορφώνονται νέοι συσχετισμοί ισχύος.
Η Τουρκία δεν διστάζει να κατηγορήσει το Ισραήλ για γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων, ικανοποιώντας έτσι τον Μουσουλμανικό Κόσμο. Πρόκειται για πολιτική επιλογή, με μεγάλη συμβολική σημασία, αφού η Τουρκία προβάλλεται στον μουσουλμανικό Κόσμο, ως η χώρα που προωθεί τις πολιτικές υποθέσεις του Ισλάμ , παρότι, έχει ισχυρούς δεσμούς με τους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.).
Παράλληλα όμως, η Τουρκία αναβαθμίζει την πολύ σημαντική πολιτικο-στρατιωτική συμφωνία, που έχει με ΗΠΑ και Ισραήλ. Παρά την κρίση(;) στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, δεν έχει ακυρωθεί ούτε μία από τις 13 συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας (εξοπλισμοί), που έχουν υπογράψει η Τουρκία με το Ισραήλ!
Η Τουρκία έχει σημαντικές επιτυχίες και στον ενεργειακό τομέα. Έχει συνάψει συμφέρουσες, οικονομικά και γεωπολιτικά, συμφωνίες με αμερικανικούς πετρελαϊκούς κολοσσούς, για την ασφαλή μεταφορά της ενέργειας από την Κασπία και την Κεντρική Ασία στη Δύση.
Μετά τις εντυπωσιακές ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και το Αζερμπαϊτζάν, οι Πρωθυπουργοί της Ρωσίας και της Τουρκίας οι κ. Βλ. Πούτιν και Τ.Ερντογάν, προχώρησαν σε συμφωνία κατασκευής νέων αγωγών μεταφοράς της ρωσικής ενέργειας στη Δύση, που θα διέρχονται μέσα από τουρκικό έδαφος. Η Τουρκία εξελίσσεται σε χέρα «κλειδί» για την ενεργειακή πολιτική. Η ενέργεια όμως, αποτελεί το στέρεο υπόβαθρο, για τη δημιουργία ισχυρών πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών διακρατικών δεσμών.
Εξίσου σημαντικές με τις ενεργειακές συμφωνίες είναι και οι πολιτικές και πολιτισμικές πρωτοβουλίες της Τουρκίας.
Ο μετριοπαθής ισλαμιστής Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, κινείται προς την πολιτική αποδέσμευση από την κρατική ιδεολογία του Κεμαλισμού και φαίνεται ότι ελέγχει την πλειοψηφία των Κεμαλιστών στρατηγών. Διαμορφώνεται μια νέα εξουσιαστική ελίτ στη βάση του ισλαμοκεμαλισμού, που αποτελεί το νέο ιδεολογικο-πολιτικό πρόταγμα της Τουρκίας.
Επίσης, σημαντικές είναι και οι πρωτοβουλίες της Άγκυρας στο Κουρδικό. Είναι σε εξέλιξη μια σοβαρή προσπάθεια προσέγγισης του τουρκικού κράτους με τους Κούρδους αντάρτες του Ρ.Κ.Κ. Καθοριστική είναι η συμβολή του φυλακισμένου ηγέτη των Κούρδων Α.Οτσαλάν.
Η Τουρκία έχει προχωρήσει σε ιστορική συμφωνία με την Αρμενία, αξιοποιώντας ακόμη και τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικών αγώνων των εθνικών ομάδων των δύο χωρών!
Η προσπάθεια πλήρους αποκατάστασης των σχέσεών της με την Αρμενία, εντάσσεται στους στόχους της νέας εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, «περί μηδενικών προβλημάτων με τα γειτονικά κράτη» (εξαιρούνται Ελλάδα και Κύπρος) , που αποτελεί μια θεωρητική πλατφόρμα του Καθηγητή Αχμέτ Νταβούντογλου.
Αρχιτέκτονας της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας είναι ο καθηγητής Αχμέτ Νταβούντογλου, ο θεωρητικός του «Στρατηγικού βάθους» για την Τουρκία, αλλά και εκ των βασικών εκφραστών του νεοοθωμανισμού.
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α.Νταβούντογλου προωθεί ένα περιφερειακό σύστημα όπου κεντρικό ηγεμονικό ρόλο θα έχει η Τουρκία. Ο νεοοθωμανισμός του Νταβούντογλου προβάλλει την Τουρκία, ως τον καταλύτη της αρμονικής συνύπαρξης της χριστιανικής Δύσης με το πολιτικό Ισλάμ. Ή της εκατέρωθεν ανοχής των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων δύο διαφορετικών πολιτισμών.
Συνύπαρξη είναι η λέξη κλειδί της τουρκικής διπλωματίας και όχι η σύγκρουση των πολιτισμών και φυσικά, όχι ο εκδυτικισμός των μουσουλμανικών κρατών, όπως προωθούσαν οι νεοσυντηρητικοί της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης υπό τον κ.Μπους, μια πολιτική που απέτυχε οικτρά.
Η Τουρκία ενισχύει τη γεωπολιτική θέση της με τις πολυμερείς συμφωνίες που συνάπτει με τη Συρία και το Ιράν. Ίσως η τουρκική διπλωματία να αποτελεί τον «πολιορκητικό κριό» της πολιτικής Ομπάμα για Τεχεράνη και Δαμασκό.
Συνύπαρξη και πολιτική και όχι στρατιωτική προσέγγιση των διεθνών προβλημάτων, είναι το δόγμα που προωθεί η αμερικανική διπλωματία του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα. Γι’ αυτό ακριβώς, η Τουρκία είναι όντως ο στρατηγικός εταίρος των αμερικάνων, αφού η Άγκυρα με την πολιτική της προωθεί τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, που περιλαμβάνει την ανατολική Μεσόγειο, τα Βαλκάνια , τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία, τη Μέση και Εγγύς Ανατολή.
Η πρόσκληση του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Τ.Ερντογάν στην Ουάσιγκτον αρχές Δεκεμβρίου για συνομιλίες με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαρακ Ομπάμα, αποτελεί την αναγνώριση του κεντρικού ρόλου της Τουρκίας, σε μια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής αξίας.
Στα «ακανθώδη» προβλήματα της τουρκικής διπλωματίας συγκαταλέγεται η πορεία της Τουρκίας προς την Ε.Ε.
Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας θα αξιολογηθεί , στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., που θα γίνει 10-12 Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες.
Η Τουρκία, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Σουηδίας που προεδρεύει της Ε.Ε., θα πρέπει να ξεπεράσει τα εμπόδια της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αυστρίας, που αρνούνται την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Επίσης, σοβαρό εμπόδιο στην πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.. είναι και το Κυπριακό.
Επειδή όμως, οι αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., λαμβάνονται με ομοφωνία, θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η στάση της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεδομένου ότι, η Τουρκία, όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ισότιμου κράτους-μέλους της Ε.Ε., αλλά αρνείται να εφαρμόσει ακόμη και το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης , που έχει συνυπογράψει με την Ε.Ε.. Και μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α.Νταβούντογλου δήλωσε ξεκάθαρα ότι, η Τουρκία δεν πρόκειται να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της σε Κυπριακού νηολογίου πλοία και αεροσκάφη, αν προηγουμένως, δεν αρθεί η απομόνωση των τουρκοκυπρίων, δηλαδή αν δεν αναγνωριστεί το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος από την Ε.Ε. !
Θα δεχτούν, πιεζόμενες φυσικά, Ελλάδα και Κύπρος να συνεχιστεί η ενταξιακή διαδικασία, χωρίς να υποχρεωθεί η Τουρκία να εκπληρώσει το ελάχιστον των υποχρεώσεών της έναντι της Ε.Ε. ;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου