Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΠΙΠΛΕΟΝ 40 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΕΖΟΝΑΥΤΕΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ


Στην ομιλία Ομπάμα όπου ανακοινώθηκε η αύξηση των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, πολλοί άκουσαν, λίγοι όμως κατάλαβαν ότι σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Αμερικανός πρόεδρος έστειλε μήνυμα προς την Ινδία, χωρίς καν να την αναφέρει…
Είπε, κάνοντας αυτοκριτική, ότι οι ΗΠΑ, πολύ συχνά, όριζαν με πολύ «στενό τρόπο» τη σχέση τους με το Πακιστάν. Εκ πρώτης όψεως, η αναφορά δε λέει και πολλά πράγματα, εκτός και αν κάποιος παρατηρεί συστηματικά την προβληματική σχέση των ΗΠΑ με τους δυο αντιπάλους της περιοχής.

Ο διχασμός στο αμερικανικό σύστημα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στο συγκεκριμένο θέμα, έπαιρνε το χαρακτήρα δυο διαφορετικών «σχολών σκέψης»: η πρώτη, που επικρατούσε μέχρι σήμερα, υπερτόνιζε τη σημασία του Πακιστάν λόγω της εκκρεμότητας με το Αφγανιστάν, οπότε και πρότασσε την πάση θυσία βοήθεια της χώρας.

Η άλλη άποψη ασκούσε κριτική στην πρώτη, με το επιχείρημα ότι με την άκριτη υποστήριξη του Πακιστάν, οι ΗΠΑ αποξενώνουν τη «μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου», την Ινδία. Το Πακιστάν δεν έχει κρύψει ποτέ ότι το Αφγανιστάν αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς το «στρατηγικό βάθος» στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με την Ινδία. Το τελευταίο μάλιστα διάστημα, τα περί «στενής οπτικής» των ΗΠΑ στην περιοχή αποτελούσε συστηματική αναφορά σε μεγάλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

Κατά συνέπεια, η επανάληψη αυτής της έκφρασης από τον Αμερικανό πρόεδρο, στέλνει μήνυμα στην Ινδία, της οποίας ο πρωθυπουργός ήταν πολύ πρόσφατα στην Ουάσιγκτον και εξέφρασε τη διαφωνία του με την αμερικανική στρατηγική στο Αφγανιστάν, ότι οι ανησυχίες του ελήφθησαν υπόψη. Το μήνυμα αφορά και τους Πακιστανούς, οι οποίοι δεν θα πρέπει να θεωρούν ότι η απειλή να μην πέσει η χώρα στα χέρια Ισλαμιστών δεν φτάνει για να εξασφαλίζει την άνευ όρων αμερικανική υποστήριξη.
  
                            *************                   
Ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, ανακοίνωσε την πολυαναμενόμενη απόφασή του για την αποστολή επιπλέον 30.000 στρατιωτών στο Αφγανιστάν (και με τις δυνάμεις διοικητικές μέριμνας ίσως ξεπεράσει τις 40 χιλιάδες), ενώ δεσμεύτηκε να ξεκινήσει την απόσυρση στρατευμάτων από την περιοχή σε 18 μήνες, επιδιώκοντας με μία τέτοια κίνηση να κατευνάσει την οργή μεγάλης μερίδας πολιτών που αντιτίθενται στον πόλεμο.
Η αποστολή των ενισχύσεων αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι και όπως είπε ο ίδιος ο πρόεδρος η απόσυρση των στρατευμάτων θα ξεκινήσει τον Ιούλιο του 2011, με βάση τις «συνθήκες στο έδαφος» και με στόχο την άσκηση πίεσης στην αφγανική κυβέρνηση να δράσει γρήγορα ώστε να αναλάβει τον έλεγχο ασφαλείας της χώρας. Επιπλέον, ο Ομπάμα δεσμεύτηκε να ενισχύσει τους δεσμούς της Ουάσιγκτον με το Πακιστάν λέγοντας ότι οι επιθέσεις ένοπλων ισλαμιστών αποτελούν «κοινό εχθρό» για την Ουάσιγκτον και το Ισλαμαμπάντ.

Είπε ακόμη ότι επί αρκετά χρόνια το Αφγανιστάν «οπισθοχωρούσε» καθώς ενισχυόταν το κίνημα των ταλιμπάν. «Το καθεστώς δεν είναι ανεκτό», είπε στη διάρκεια της ομιλίας του στην αμερικανική Στρατιωτική Ακαδημία στο Γουέστ Πόιντ της Νέας Υόρκης περιγράφοντας τη νέα του στρατηγική για το Αφγανιστάν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είπε ότι ο στόχος της αποστολής ενισχύσεων είναι να αποτραπεί η προσπάθεια της αλ Κάιντα να σχεδιάζει και να πραγματοποιεί τρομοκρατικές επιθέσεις και να περιοριστεί η δύναμη των ταλιμπάν, που εμφανίζονται ενισχυμένοι τα τελευταία χρόνια. Ο Ομπάμα είπε ότι θα καλέσει το ΝΑΤΟ και άλλους συμμάχους να πράξουν το ίδιο και να συνεισφέρουν με περισότερα στρατεύματα. «Κάποιοι έχουν ήδη στείλει ενισχύσεις και είμαστε πεπεισμένοι ότι θα υπάρξει και περαιτέρω συνεισφορά μέσα στις επόμενες μέρες και εβδομάδες». Ανώτατος αξιωματούχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ δήλωσε χθες στους δημοσιογράφους ότι ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Άντερς Φο Ράσμουσεν, θα ανακοινώσει την αποστολή νατοϊκών ενισχύσεων μετά από τη σύνοδο της Συμμαχίας, την Παρασκευή στις Βρυξέλλες.

Δεν διευκρίνισε τον ακριβή αριθμό, αλλά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για 5.000 στρατιώτες. Στη Σύνοδο θα συμμετάσχει και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, η οποία θα αναφερθεί στο θέμα. Βρετανία, Ιταλία και Πολωνία έχουν δεσμευτεί να στείλουν ενισχύσεις. Η αμερικανική κυβέρνηση φέρεται ότι έχει ζητήσει από τη Γαλλία την αποστολή επιπλέον 1.500 στρατιωτών και από τη Γερμανία 2.000. Ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας, Μπερνάρ Κουσνέρ, δήλωσε σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό France Info ότι είναι πιθανή μία νέα γαλλική αποστολή στο Αφγανιστάν. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν ανακοίνωσε ότι θα στείλει επιπλέον 500 στρατιώτες που θα προστεθούν στους 10.000 και πλέον που εδρεύουν στην περιοχή. Οι ενισχύσεις που ανακοίνωσε ο Ομπάμα είναι μικρότερες σε αριθμό από τις 40.000 που είχε ζητήσει ο γενικός διοικητής των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στρατηγός Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ. Την αποστολή αμερικανικών ενισχύσεων χαιρέτισε η κυβέρνηση της Καμπούλ καθώς και η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Βρετανία.

Ο Γκόρντον Μπράουν κάλεσε τις χώρες-μέλη της Συμμαχίας να στηρίξουν τα σχέδια του Ομπάμα. Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς», η κυβέρνηση της Μαδρίτης ενδέχεται να στείλει επιπλέον 200 στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ προειδοποίησε τον πρόσφατα επανεκλεγέντα πρόεδρο του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, ότι η κυβέρνησή του θα πρέπει να εργαστεί στην κατεύθυνση της βελτίωσης των συνθηκών ασφαλείας στη χώρας και τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν θα προσφέρουν άνευ όρων στήριξη στο Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ, μαζί με τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, θα συνεχίσουν να βοηθούν την αφγανική κυβέρνηση να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες της και να ενισχύει τις δυνάμεις ασφαλείας της, αλλά ο Καρζάι θα πρέπει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του να πατάξει τη διαφθορά. «Η προσπάθεια αυτή πρέπει να βασίζεται στην απόδοση. Η εποχή της παροχής λευκής επιταγής έχει παρέλθει», είπε ο Ομπάμα. Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να βοηθούν τον πακιστανικό στρατό και τις προσπάθειες του Ισλαμαμπάντ να αποκτήσει μία βιώσιμη οικονομία και δημοκρατικούς θεσμούς.


Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε στην κριτική που δέχτηκε από την αντιπολίτευση σχετικά με το χρονοδιάγραμμα για την έναρξη της αποχώρησης των στρατευμάτων λέγοντας ότι θέτοντας  μία συγκεκριμένη ημερομηνία παραμονής της αποστολής θα ασκηθεί πίεση στην αφγανική κυβέρνηση και θα βοηθηθεί η διεθνής προσπάθεια επίτευξης προόδου και μετάβασης των αρμοδιοτήτων για την ασφάλεια στην κυβέρνηση της Καμπούλ. Μεταξύ των επικριτών του είναι και ο γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν- ο αντίπαλός του στις προεδρικές εκλογές του 2008- ο οποίος υποστηρίζει ότι το χρονοδιάγραμμα θα θέσει σε αναμονή τους ταλιμπάν μέχρι να αποχωρήσουν οι αμερικανικές δυνάμεις. Ο Μπαράκ Ομπάμα όμως δέχεται κριτική και από την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του. Πολλοί Δημοκρατικοί είναι αντίθετοι με το κόστος του πολέμου και μάλιστα σε μία χρονική συγκυρία κατά την οποία πλήττεται η αμερικανική οικονομία. Σε δημοσκόπηση της εταιρίας Gallup, προχθές Τρίτη, το 55% των Αμερικανών απάντησαν ότι διαφωνούν με τους χειρισμούς του Ομπάμα στο θέμα του πολέμου στο Αφγανιστάν και μόνο το 35% τους εγκρίνει.

Ο διοικητής των αμερικανικών και νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν στρατηγός Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ χαιρέτισε τη νέα στρατηγική που ανήγγειλε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, εκτιμώντας ότι αυτή του παρέχει τα αναγκαία εφόδια για να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Τα επιπλέον 30.000 στρατεύματα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, αποφάσισε να στείλει ως ενισχύσεις στο Αφγανιστάν θα «αποδειχτούν πολύ σημαντικά» για τη χώρα, δήλωσε ο στρατηγός.  «Νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά με αυτές τις δυνάμεις», είπε στους δημοσιογράφους ο ΜακΚρίσταλ, αναφερόμενος όχι μόνο στις αμερικανικές στρατιωτικές ενισχύσεις, αλλά και σε αυτές που έχουν δεσμευτεί ότι θα στείλουν οι σύμμαχοι των ΗΠΑ και των αφγανικών δυνάμεων. «Η σαφήνεια, η δέσμευση και η αποφασιστικότητα της ομιλίας του προέδρου αποτελούν ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός ώστε να φέρουμε την ασφάλεια στο Αφγανιστάν και να εξαλείψουμε τα κρησφύγετα των τρομοκρατών οι οποίοι απειλούν την ασφάλεια της περιοχής και του κόσμου», είπε ακόμα ο Αμερικανός στρατηγός.

Δεν παρέλειψε πάντως να δεσμευθεί ότι θα δώσει τη σκυτάλη στις αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας «αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες» που επικρατούν επί του πεδίου. Στην ομιλία του ο Μπαράκ Ομπάμα διαβεβαίωσε ότι «ύστερα από 18 μήνες, τα στρατεύματα θα αρχίσουν να επιστρέφουν στη χώρα τους», δηλαδή από τον Ιούλιο του 2011.

Στο μεταξύ, ο αμερικανικός Τύπος χαιρετίζει τη «θαρραλέα» απόφαση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να στείλει 30.000 επιπλέον στρατιώτες στο Αφγανιστάν, αλλά εκφράζει ανησυχία για την αποδοχή της απόφασης από μια κοινή γνώμη που είναι όλο και πιο επιφυλακτική απέναντι σ' ένα μακρινό πόλεμο, ο οποίος διαιωνίζεται. Η αποστολή των στρατευμάτων αυτών είναι «ταυτόχρονα ορθή και θαρραλέα: ορθή, επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί μια ήττα που θα έθετε σε κίνδυνο αυτή τη χώρα και τα ζωτικά συμφέροντά της και θαρραλέα, επειδή (ο Ομπάμα) δεσμεύθηκε σε μια δύσκολη και δαπανηρή αποστολή, η οποία απορρίπτεται από ένα μεγάλο μέρος του ίδιου του στρατοπέδου του», γράφει η «Ουάσιγκτον Ποστ».
Ο Ομπάμα «οικειοποιήθηκε πλήρως τον πόλεμο στο Αφγανιστάν» στην ομιλία του της Τρίτης, συνεχίζει η «Ουάσιγκτον Ποστ». «Η σιωπή των επικεφαλής των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο και ο σκεπτικισμός των Ρεπουμπλικάνων αναφορικά με μια στρατηγική εξόδου φανερώνουν πόσο πολύ πρέπει να αγωνιστεί ο πρόεδρος για να πουλήσει την πολιτική του», προσθέτει η εφημερίδα.

Οι «Νιού Γιόρκ Τάιμς», οι οποίοι υποστηρίζουν επίσης τη στρατηγική του Μπαράκ Ομπάμα, αναλύουν τα πράγματα διαφορετικά. «Αυτή τη στιγμή, δεν γνωρίζουμε αν ακόμη και 100.000 αμερικανοι στρατιώτες και 40.000 (άλλοι) του ΝΑΤΟ θα είναι επαρκείς για να αλλάξουν την πορεία του πολέμου», γράφει η εφημερίδα.
«Όμως είμαστε βέβαιοι ότι αν συνεχιζόταν η στρατηγική του (πρώην) Προέδρου Μπους να πολεμάμε φτηνά (...) θα ήταν εγγύηση αποτυχίας», εκτιμούν οι «Νιού Γιόρκ Τάιμς» στο κύριο άρθρο τους. Η εφημερίδα επιμένει στο διπλό μήνυμα, φαινομενικά αντιφατικό, του Προέδρου Ομπάμα: ανάπτυξη επιπλέον στρατευμάτων και παράλληλα ανακοίνωση της έναρξης της αποχώρησης από το Αφγανιστάν το 2011. «Αυτό αντανακλά τα εμπόδια που συναντά ο Ομπάμα για να ενώσει μια όλο και πιο διαιρεμένη χώρα (...) σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε στο Αφγανιστάν», γράφουν οι «Τάιμς». Για την «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ», η επιλογή του Ομπάμα είναι «μια πολιτική και στρατιωτική στρατηγική δυνητικά υψηλού κινδύνου». Η ανακοίνωση «μιας σταθερής ημερομηνίας για την αποχώρηση των στρατευμάτων ήταν απροσδόκητη», υπογραμμίζει η εφημερίδα. «Η κυβέρνηση ελπίζει έτσι να ασκήσει πίεση στην Καμπούλ για να μεταρρυθμίσει την περιβόητα διεφθαρμένη κυβέρνησή της. Ταυτόχρονα αυτό επιτρέπει στο Λευκό Οίκο να ξαναφέρει τους στρατιώτες στη χώρα πριν από τις εκλογές του 2012», αναλύει η εφημερίδα.
Ακόμη και η «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ», εφημερίδα ενός από τα προπύργια της ειρηνιστικής Αμερικής, χαιρετίζει την απόφαση του Ομπάμα.

Ο πρόεδρος «έχει δίκιο που στέλνει 30.000 άνδρες επιπλέον στο Αφγανιστάν», εκτιμά η εφημερίδα. «Ένα από τα μαθήματα του Ιράκ (...) είναι πως, αν εμπλέξετε τις δυνάμεις σας σ' ένα πόλεμο, πρέπει να τους δώσετε τα μέσα που χρειάζονται», διαβεβαιώνει η εφημερίδα της δυτικής ακτής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα