Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τριπλή πρόκληση από την Τουρκία με τριπλή Υπέρπτηση οπλισμένων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών


Την ώρα που κάποιοι «γραφικοί» παρατρεχάμενοι έλεγαν τα χριστουγεννιάτικα  κάλαντα στον ΥΠΕΘΑ Β. Βενιζέλο, οι τούρκοι πιλότοι έλεγαν τα δικά τους «κάλαντα» στους κατοίκους  τριών ακριτικών νησιών, του Φαρμακονησίου, του Αγαθονησίου και των Φούρνων.
Τέσσερα οπλισμένα  τουρκικά μαχητικά κρούσης F-4E Terminator 2020  έκαναν διαδοχικές πτήσεις πάνω από τις στέγες των σπιτιών των κατοίκων των τριών νησιών του νοτιοανατολικού Αιγαίου, που έχει βάλει στο στόχο της η Τουρκία.
Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται υπέρπτηση επάνω από τρία ελληνικά νησιά αλληλοδιαδόχως. Προφανώς , η σημερινή ενέργεια των τούρκων συνιστά περαιτέρω  κλιμάκωση των επιθετικών κινήσεων της Άγκυρας στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, τα τουρκικά αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν από ελληνικά μαχητικά, ενώ ενημερώθηκε το Υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να προβεί στα ανάλογα διπλωματικά διαβήματα.
Ελπίζουμε, ότι δεν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ έδωσε «οδηγίες» στο ΓΕΑ να μην εμπλέκονται τα ελληνικά μαχητικά σε αερομαχίες με τους τούρκους εισβολείς στο διάστημα μεταξύ 6-10 ναυτικών μιλίων από τις ακτές των νησιών μας , που η Ελλάδα θεωρεί εθνικό εναέριο χώρο, όπου ασκεί πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ η Τουρκία από το 1974 και μετά θεωρεί αυθαιρέτως,  ότι πρόκειται για Διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου!    Αν και η απόφαση της Κυβέρνησης για μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών κατά 50% , δεν θα πρέπει να θεωρείται «άσχετη» με αυτές τις «περίεργες» φήμες…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα