Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αλήθειες και Μύθοι για τις παραιτήσεις των στρατιωτικών

Του Χρήστου Καπούτση

 Ογκούμενο κύμα παραιτήσεων  στρατιωτικών, λόγω του ασφαλιστικού,  που δεν θα αφορά τους ένστολους(!), προφανώς και  δεν υφίσταται.  Εκτός και αν δεχτούμε,  ότι οι στρατιωτικοί θα παραιτηθούν  προκειμένου να συμπαρασταθούν  στους Δημοσίους Υπαλλήλους! Αστειότητες  τα περί 10 με 12 χιλιάδες παραιτήσεων αξιωματικών…
Ο  αριθμός των παραιτήσεων  στελεχών του Στρατού τον μήνα Ιανουάριο του 2010 κινήθηκε σε φυσιολογικά για τη εποχή επίπεδα, παρά τις «φήμες»...  Άλλωστε, η εμπειρία διδάσκει ότι, από τη στιγμή που κάποιος αξιωματικός ανακοινώσει σε δημοσιογράφο την απόφασή του να παραιτηθεί, μέχρι να υπογράψει την παραίτησή του,  μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα περίπου 8-10 χρόνια!  Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία η έξοδος των στρατιωτικών από το Στράτευμα οφείλεται κατά 85% σε αποστρατείες (ακούσια έξοδος που υποκρύπτει επιθυμία συμπλήρωσης 35-ετίας),  12% σε παραιτήσεις,  και 3%  για διάφορους λόγους. Οι στρατιωτικοί, κατά κανόνα,  παραμένουν στο Στράτευμα και μετά την 25-ετία, διότι δύσκολα βρίσκουν αξιοπρεπή απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα και διότι, επιθυμούν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη σύνταξη.

Τα προβλήματα των στελεχών δεν είναι κυρίως τα συνταξιοδοτικά, αλλά είναι οι συνθήκες του   εργασιακού  τους περιβάλλοντος.  Στο στράτευμα επικρατούν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Και το χειρότερο,  η αναξιοκρατία είναι καθεστώς, αφού ο κομματισμός, το «καρκίνωμα» του Στρατεύματος,  αποτελεί τον καταλύτη για τη βαθμολογική εξέλιξη στην στρατιωτική ιεραρχία και τις μεταθέσεις και τοποθετήσεις των ένστολων συμπολιτών μας. Αν αυτές οι παθογένειες του Στρατεύματος δεν αντιμετωπιστούν, τότε οι αξιωματικοί θα εξαναγκάζονται να εγκαταλείπουν απογοητευμένοι την στρατιωτική καριέρα.    Πάντως θα πρέπει να απασχολήσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας,  η ανοίκεια επίθεση που δέχονται οι στρατιωτικοί.
Αλήθειες και Μύθοι
·         Είναι αλήθεια ότι, οι στρατιωτικοί μπορούν να συνταξιοδοτηθούν μόλις συμπληρώσουν 24 χρόνια , 6 μήνες και 1 μέρα, ανεξάρτητα από ηλικία. Το ποσό της σύνταξης που λαμβάνουν όμως είναι πενιχρό(περίπου 1.300 ευρώ). Με  τη συμπλήρωση 35 χρόνων οι συντάξεις των στρατιωτικών υπερβαίνουν τα 2.200 ευρώ. 
·           Στους στρατιωτικούς απαγορεύεται το δικαίωμα του συνδικαλίζεστε και του δικαιώματος   της απεργίας σύμφωνα με το άρθρο 23 του Συντάγματος.
·         Για τους στρατιωτικούς εφαρμόζεται  ο Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας (ΣΠΚ). Τι σημαίνει αυτό; Για παράδειγμα  στο κοινό ποινικό κώδικα έχει καταργηθεί η θανατική ποινή, στο ΣΠΚ βρίσκεται ακόμη σε ισχύ!
·         Στους στρατιωτικούς δεν καταβάλλονται οι υπερωρίες (δεδουλευμένες και όχι πλασματικές), ενώ υποχρεούνται σε 24- ωρη  ετοιμότητα με προφανείς συνέπειες στην   προσωπική τους ζωή.
·         Είναι αλήθεια ότι σε  Ιπτάμενους,  Αλεξιπτωτιστές,  Βατραχανθρώπους και σε κάποιες άλλες υψηλής επικινδυνότητας κατηγορίες, τα χρόνια υπηρεσίας  υπολογίζονται διπλά για τη χορήγηση σύνταξης (π.χ. 20 χρόνια αλεξιπτωτιστής 40 συντάξιμα χρόνια).
Γενικά είναι μακρύς ο κατάλογος των «ιδιαιτεροτήτων» του επαγγέλματος των στρατιωτικών,  που το καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο και πάντως,  όχι ιδιαίτερα ελκυστικό στους νέους. Η ανεργία «υποχρεώνει»   πολλούς νέους να γίνουν στρατιωτικοί, αφού έτσι εξασφαλίζουν μόνιμο μισθό, περίθαλψη και σύνταξη. 

ΠΤΗΤΙΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΞΑΜΗΝΟΥ
Υπάρχουν προτάσεις κυβερνητικών στελεχών, για κατάργηση του πτητικού επιδόματος ή αυξημένης φορολογίας του.
  Πτητικό επίδομα χορηγείται  στις παρακάτω κατηγορίες  στελεχών  όταν θα συμπληρώσουν (30) ώρες στον αέρα σε ένα εξάμηνο :
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΠΛΗΡΩΤΕΟ ΠΟΣΟ
Α1  
9.035,83
Α2   
8.132,25
Α3   
7.228,67
Β1   
8.132,25
Κατηγορία Α1 :
 Αξιωματικοί χειριστές  μαχητικών  αεροσκαφών που είναι τοποθετημένοι  σε Πολεμικές Μοίρες.  Πρόκειται για πιλότους που καθημερινά δίνουν μάχες στο Αιγαίο, αντιμετωπίζοντας τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, όταν παραβιάζουν τα όρια του Εθνικού μας Εναερίου χώρου.
Κατηγορία Α2  :
Χειριστές, τοποθετημένοι ή προσκολλημένοι σε Πολεμικές Μοίρες,  αεριωθουμένων αεροσκαφών πολεμικού τύπου σταθερών πτερύγων και εκπαιδευτές ή εκπαιδευόμενοι στο εξωτερικό πάνω σε αεριωθούμενα αεροσκάφη πολεμικού τύπου.  
Κατηγορία Α3 :
Χειριστές, κάτοχοι στρατιωτικού πτυχίου εκπαιδευτού πτήσεων ,  τοποθετημένοι σε Ελληνικές ή Συμμαχικές Μονάδες αεριωθουμένων και  εκπαιδευτικού τύπου αεροσκαφών σταθερών πτερύγων.  
Κατηγορία Β1 :
Αξιωματικοί χειριστές,  που ίπτανται με αεροσκάφη και Ελικόπτερα οποιουδήποτε τύπου και έχουν  συμπληρώσει τουλάχιστον 1500  ώρες πτήσεως με αεριωθούμενα αεροσκάφη πολεμικού τύπου.
·         Πτητικό επίδομα λαμβάνουν και πρώην ιπτάμενοι αξιωματικοί γραφείων. Το δικαιούνται; 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα