Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11/3/2010


Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου κηρύσσει 24ωρη απεργία την Πέμπτη  11 Μαρτίου 2010 από ώρα 6.00 πμ έως 6.00 πμ της Παρασκευής 12 Μαρτίου 2010, συμμετέχοντας στη Γενική Πανελλαδική Πανεργατική απεργία, σύμφωνα  και με την απόφαση της ΠΟΕΣΥ.

Οι δημοσιογράφοι απεργούν για  :
·        Να αποσυρθούν τα  πρόσφατα αντεργατικά αντικοινωνικά κυβερνητικά μέτρα, τα οποία οδηγούν ουσιαστικά στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
·        Να αποσυρθούν όλοι οι ασφαλιστικοί νόμοι που είναι σε βάρος των δικαιωμάτων και της ποιότητας ζωής των εργαζομένων
·        Να δοθούν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ενάντια στην «μείωση» των αποδοχών των εργαζομένων και την πολιτική του «παγώματος» των συντάξεων.
·        Να υπάρξει τήρηση και πλήρης εφαρμογή των ΣΣΕ και της εργατικής νομοθεσίας.
·        Να καταργηθεί  το παράνομο εργασιακό καθεστώς των συναδέλφων, που  αμείβονται με ΔΠΥ, παρόλο που εργάζονται υπό συνθήκες εξαρτημένης εργασίας.
  • Να σταματήσουν οι  απολύσεις και να παρθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης των ανέργων.
  • Να διασφαλιστεί πλήρης και σταθερή εργασία για όλους τους συναδέλφους με παράλληλη κατοχύρωση όλων των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.
  • Να καταργηθεί το απαράδεκτο καθεστώς της ελαστικής απασχόλησης.
 Το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ θα υποστηρίξει όλα τα μέτρα συντονισμού της απεργιακής δράσης των δημοσιογράφων -σε συνεργασία με τις άλλες Ενώσεις Συντακτών, υπό την αιγίδα της ΠΟΕΣΥ- και το συντονισμό των κινητοποιήσεων όλων των εργαζομένων στον Κλάδο των ΜΜΕ, μέσα από το Διασωματειακό.  
Το Διοικητικό Συμβούλιο

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα