Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η οικονομική κρίση, ίσως εξελιχτεί σε σύγχρονη «κερκόπορτα» , για την άλωση εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Η κακή  πορεία  των δημοσιονομικών μεγεθών,  είναι πολύ πιθανόν να έχει επιπτώσεις και  στο διεθνές πολιτικό κύρος  της χώρας μας.    Ο μεγαλύτερος  στόχος της ελληνικής διπλωματίας, στην παρούσα συγκυρία, είναι να αποτρέψει  το ενδεχόμενο η  οικονομική κρίση, να εξελιχτεί  σε  σύγχρονη «κερκόπορτα» , για την άλωση εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ίσως να μην είναι και τόσο  τυχαίο το γεγονός ότι,  αυτή την περίοδο, που η πολιτική ισχύς της Ελλάδας δεν είναι δεδομένη, επιταχύνονται  οι εξελίξεις σε μια σειρά από μείζονα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής.

Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις (Αιγαίο, Θράκη), το Κυπριακό και το Σκοπιανό, ωθούνται σε άμεσες λύσεις , από την αμερικανο-βρετανική διπλωματία, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Οι επαφές που είχε ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον με παράγοντες της αμερικανικής διπλωματίας, αλλά και με στελέχη της Κυβέρνησης και της Γερουσίας των ΗΠΑ, απλά επιβεβαίωσαν την επιτάχυνση των διεργασιών σε όλες τις εκκρεμότητες,  που συναπαρτίζουν το  ψηφιδωτό  της εξωτερικής μας πολιτικής.


Ελληνοτουρκικά:    Η Ελληνική Κυβέρνηση δέχεται πιέσεις (από ΗΠΑ και  ΝΑΤΟ) να αποδεχτεί τον εφόλης της ύλης διάλογο με την Τουρκίας.  Είναι σαφές όμως, ότι εποικοδομητικός διάλογος ή διευθέτηση των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο, σημαίνει περιορισμός των ελληνικών κυριαρχικών και διοικητικών  δικαιωμάτων και παράλληλα, νομιμοποίηση κάποιων τουρκικών αξιώσεων , που είναι καταφανώς παράνομες , αποτελούν όμως σταθερούς στόχους της αναθεωρητικής πολιτικής της Άγκυρας στο Αιγαίο.


Τις επόμενες μέρες ο αν.ΥΠΕΞ Δ.Δρούτσας  θα επισκεφτεί την Άγκυρα για συνομιλίες με τον επικεφαλής της Τουρκικής Διπλωματίας καθηγητή Α.Νταβούντογλου. Οι κ.Νταβούντογλου και Δρούτσας  θα προετοιμάσουν την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα, όπου και θα επισημοποιηθεί, κατά πάσα πιθανότητα, η  έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου για το Αιγαίο και τη Θράκη. Πάντως, η  Ουάσιγκτον θεωρεί  «ευτυχή συγκυρία»  το γεγονός ότι στην ηγεσία των δύο χωρών βρίσκονται οι κ. Παπανδρέου και Ερντογάν.

Ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου εξήγησε στους αμερικανούς συνομιλητές του ότι είναι έτοιμος να συνεργαστεί με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, διευκρινίζοντας ωστόσο, ότι  στόχος του είναι η διευθέτηση  του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας.

Η Ελληνική διπλωματία, θεωρεί βέβαιο ότι η Τουρκία στο πλαίσιο του διαλόγου, θα θέσει ζήτημα «γκρίζων ζωνών» και αποστρατιωτικοποίησης  νησιών του ανατολικού Αιγαίου, καθώς επίσης και ζήτημα εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.  Κοντολογίς, για να υπάρξει ουσιαστική αποκλιμάκωση της ελληνοτουρκικής  έντασης, θα πρέπει, ή η Ελλάδα να υποχωρήσει από πάγιες θέσεις της εκχωρώντας κυριαρχικά της δικαιώματα, ή η Τουρκία να εγκαταλείψει την διεκδικητική  πολιτική  της σε βάρος της Ελλάδας. Στο ερώτημα τι θα γίνει, η  απάντηση  ίσως να βρίσκεται   στην γραπτή παρακαταθήκη του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ (480-410 π.Χ.), «το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και αποδέχονται» (Διάλογος Αθηναίων και Μηλίων  το 416π.Χ.)


Κυπριακό:   Ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου και οι αμερικανοί συνομιλητές του στηρίζουν  τον διάλογο των δύο ηγετών Δ.Χριστόφια και Α.Ταλάτ, εκτιμώντας ότι μέσω του ενδοκοινοτικού διαλόγου είναι δυνατόν να δημιουργηθούν οι  προϋποθέσεις   επίλυσης του πολιτικού προβλήματος  της Κύπρου.

Οι ΗΠΑ θέλουν να κλείσει το Κυπριακό το συντομότερο, διότι εκτιμούν ότι αποτελεί το σημαντικότερο εμπόδιο για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αποτελεί στρατηγικό στόχο των ΗΠΑ η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., ώστε να αποφευχθεί η  πολιτική  ενοποίηση της Ευρώπης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αμερικανός Πρόεδρος Μπάρακ  Ομπάμα ζήτησε από τον Έλληνα πρωθυπουργό να ασκήσει την επιρροή του στον Πρόεδρο Χριστόφια ώστε να εκδοθεί μια  κοινή ανακοίνωση  στο τέλος των εντατικών διαπραγματεύσεων, που  θα βοηθήσει  τον κ. Ταλάτ  στην εκλογική διαδικασία των Κατεχομένων, αφού θεωρούν ακραίο εθνικιστή τον πιθανό νικητή των «εκλογών» κ.Έρογλου!

 Ο Γ.Α. Παπανδρέου  εξήγησε στον αμερικανό πρόεδρο ότι  η Αθήνα δεν διατηρεί σχέση  εξάρτησης με τη Λευκωσία,  όπως η Άγκυρα με  το κατοχικό καθεστώς. Ο Έλληνας πρωθυπουργός  ζήτησε από τον πρόεδρο Ομπάμα να απευθυνθεί στην Τουρκία, η οποία παραμένει εξαιρετικά αδιάλλακτη και ανυποχώρητη στις μαξιμαλιστικές θέσεις της για την Κύπρο. Φυσικά, ο στόχος   της Άγκυρας για την πολιτική και στρατιωτική ομηρία της Κύπρου,  ευνοείται από σχέδια τύπου Ανάν που επεξεργάζεται η αμερικανο-βρετανική διπλωματία, αλλά  και από την υποχωρητική και  φοβική  συμπεριφορά των Ελληνικών και ελληνοκυπριακών Κυβερνήσεων.  Επειδή όμως,  η λύση του Κυπριακού που θα συμφωνηθεί στις διαπραγματεύσεις, θα πρέπει να εγκριθεί  μέσω της διαδικασίας των Δημοψηφισμάτων, είναι πιθανόν,  ο  Κυπριακός  ελληνισμός  να έχει και πάλι κάποιες «αντιρρήσεις»…


Σκοπιανό:   Η εκκρεμότητα για το όνομα της π.Γ.Δ. Μακεδονίας, συζητήθηκε στις συναντήσεις του Πρωθυπουργού Γ.Α.Παπανδρέου με την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ.Κλίντον και τον αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Μάλιστα οι αμερικανοί είχαν και πρόταση το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Η Ελληνική πλευρά έχει επιφυλάξεις , διότι η πρόταση αυτή ικανοποιεί τον όρο «σύνθετη ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού», όχι όμως και το «για όλες τις χρήσεις», προϋποθέσεις για τη συμμφωνία , όπως σαφώς προσδιορίζονται στην λεγόμενη εθνική «κόκκινη γραμμή» , που έχουν από κοινού χαράξει τα κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ..

Οι αμερικανοί πιέζουν να βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας της FYROM, προκειμένου να αρθεί το Ελληνικό βέτο και τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Εξέλιξη που, κατά την εκτίμηση των αμερικανών, θα συμβάλλει στην σταθερότητα στα Βαλκάνια, περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ.

Οι Αμερικανοί επιδιώκουν να κλείσει η ελληνοσκοπιανή εκκρεμότητα  μέχρι τη προσεχή σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον ερχόμενο Νοέμβριο.  Πάντως αναφύεται ένα βασικό ερώτημα , αν δηλαδή  η πρόταση  των Αμερικανών να υιοθετηθεί η ονομασία  «Δημοκρατία της Βόρεια Μακεδονίας»,  συμπεριλαμβάνει  και την άρση του ελληνικού βέτο,  για την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε..

Αν η απάντηση είναι  καταφατική,  τότε έχει σαφώς  παραβιαστεί η εθνική «κόκκινη γραμμή».

Από τις παρεμβάσεις της αμερικανικής διπλωματίας είναι προφανές ότι, οι ΗΠΑ επιθυμούν, σταθερότητα στα Βαλκάνια, «ήρεμα νερά»  στο Αιγαίο και άμεση επίλυση του Κυπριακού. Είναι προαπαιτούμενα ώστε, να εξασφαλιστεί η ομαλή ροή ενέργειας (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) από την Κεντρική Ασία στη Δύση, ο απρόσκοπτος ανεφοδιασμός των αμερικανο-νατοϊκών στρατευμάτων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν,  η  υλοποίηση της αναθεωρημένης πρότασης για την αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα (τα πυραυλικά συστήματα θα βρίσκονται σε πολεμικά πλοία που θα διαπλέουν τη Μεσόγειο)  και η χωρίς περιορισμούς επιχειρησιακή  εφαρμογή της Νέας Δομής του ΝΑΤΟ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα