Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

" Γλωσσικό ολίσθημα" (lapsus) του Γ.Α.Παπανδρέου

Ο απόηχος της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα
1. Υπάρχει μια παρανόηση στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού του κ. Παπανδρέου , που θα πρέπει να αποκατασταθεί. Και αναφέρομαι στην κοινή συνέντευξη τύπου του κ. Παπανδρέου με τον τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν. Είπε ο κ. Παπανδρέου, για τη δραστηριότητα των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, αυτολεξεί τα εξής .«Καλή γειτονία σημαίνει, όταν πρόκειται να μπω στον εναέριο χώρο, θα χτυπήσω πρώτα την πόρτα. Θα χτυπήσω την πόρτα, θα πω «θα μπω στον εναέριο χώρο σου». Αυτά είπε ο κ. Πρωθυπουργός και τα ακούσαμε ΟΛΟΙ. Πρόκειται προφανώς για λάθος. Αλλοίμονο, αν κάποιος που θέλει να μπει στον εναέριο χώρο μας, χτυπήσει την πόρτα και μπει, όπως είπε ο κΠρωθυπουργός. Τότε θα βλέπαμε τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, να μας ζητάνε την άδεια να πετούν πάνω από την Ακρόπολη, πάνω από τη Βουλή, πάνω από την Αράχωβα. Είναι αδιανόητο, μαχητικά αεροσκάφη να μπαίνουν στον εναέριο χώρο μιας χώρας, ακόμη και αν χτυπήσουν την πόρτα, δηλαδή ακόμη και αν υποβάλλουν σχέδια πτήσεις. Αυτό δεν συμβαίνει με καμία χώρα ΠΟΥΘΕΝΑ Παγκοσμίως. Επομένως, τι ήθελε να πει ο κ. Πρωθυπουργό και προφανώς έκανε λάθος. Ήθελε να πει ότι, μπορούν να μπουν τα τουρκικά αεροσκάφη μόνο εντός των ορίων του F.I.R. Aθηνών, φυσικά κατόπιν αδείας. Εκεί μάλιστα, μπορούν να μπουν, αφού φυσικά προηγουμένως υποβάλλουν σχέδια πτήσεων. Καλό θα είναι λοιπόν, αυτό το λάθος να διορθωθεί αρμοδίως, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις. Και κυρίως, αφορμή , για πολιτική αξιοποίηση από την τουρκική διπλωματία. αλλά πρόκειται μόνο για "γλωσσικό ολίσθημα" (lapsus) του Γ.Α.Παπανδρέου;
2. Η περίπτωση της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Χρειάζεται πολύ προσεκτική μελέτη, διότι, δεν είναι καθόλου αθώα διαδικασία. Και αυτό διότι, έχει αποδειχτεί ότι, η Χάγη είναι μεν όργανο δικαίου, ωστόσο εμφιλοχωρεί και το πολιτικό κριτήριο. Δηλαδή οι αποφάσεις, δεν είναι μόνο προϊόντα Δικαίου, αλλά και πολιτικών ισορροπιών ή ακόμη και σκοπιμοτήτων. Και η προσφυγή καθίσταται επικίνδυνη, αφού θα τεθούν υπό δικαστική κρίση, μόνο ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και κανένα τουρκικό. Μάλιστα, θα πρέπει να συνυπολογιστεί, ότι ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, έσπευσε να δηλώσει, μόλις επέστρεψε στην χώρα του από την Αθήνα , ότι, στη Χάγη μαζί με την υφαλοκρηπίδα, θα πρέπει να παρακαμφθεί και το εύρος του Ελληνικού εναέριου χώρου! Επομένως, η ελληνική θέση, η θέση των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., για παραπομπή στη Χάγη , του θέματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, ίσως θα πρέπει να επανεξεταστεί.
3. ΚΥΠΡΙΑΚΟ. Ο Τ.Ερντογάν έχει ξεκάθαρες και ειλικρινείς απόψεις για το Κυπριακό, τις οποίες επανέλαβε και στην Αθήνα, απόψεις, που τις επενδύει πολιτικά με διπλωματικά επιχειρήματα που επιμελώς προετοιμάζει ο Α.Νταβούτογλου. Έχει ενδιαφέρον να δούμε , τι λέει όμως ο τούρκος ΥΠΕΞ στο βιβλίου του «ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ». Στην Κύπρο, βασικά, λέει ότι με όχημα το πλεονέκτημα του 1974 πρέπει η Τουρκία να την ελέγξει πλήρως. «Η Κύπρος είναι μια σταθερή βάση και αεροπλανοφόρο που είναι σε θέση να ελέγχει τις περιοχές του Περσικού κόλπου και της Κασπίας και τις υδάτινες αρτηρίες του κόλπου του Αντεν και των στενών του Ορμούζ, οι οποίες αποτελούν τις σημαντικότερες υδάτινες περιοχές που συνδέουν Ευρασία και την Αφρική. Η Τουρκία όφειλε να διατηρεί το Κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί , που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου.»

***************************************************
αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής Stratfor
Η Τουρκία δεν πρόκειται να μειώσει τις δαπάνες για εξοπλισμούς, αποφαίνεται σε έκθεσή του το εγκυρότερο αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής Stratfor (www.stratfor.com), ενώ ταυτοχρόνως διακρίνει ότι έχει εκλείψει η γεωστρατηγική χρησιμότητα της Ελλάδας για την Δύση! Δεν αποτελεί έκπληξη η προθυμία της Αθήνας να συμφωνήσει σε αμυντικές περικοπές που έθεσε η Τουρκία επισημαίνει το αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής Stratfor και το αποδίδει στην κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, όμως προσθέτει, η πιθανότητα η Τουρκία να κάνει περικοπές είναι εξαιρετικά χαμηλή, λόγω των γεωπολιτικών ανοιγμάτων της Τουρκίας στον Καύκασο, τη Μαύρη θάλασσα και την Μέση Ανατολή.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα