ΚΥΠΡΙΑΚΟ 1974-2010 36 χρόνια από την εθνική τραγωδία

Του Χρήστου Καπούτση

Τριάντα έξι (36)   χρόνια συμπληρώνονται από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.

Ισάριθμα    χρόνια τώρα στο πανέμορφο νησί της Αφροδίτης αιμορραγεί η Δικαιοσύνη και βιάζεται η διεθνής νομιμότητα, αφού η στρατιωτική βία έχει δημιουργήσει το νέο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς, που αδυνατεί να ανατρέψει η διπλωματία.

Ο ΟΗΕ και η Ε.Ε., προετοιμάζουν, μια νέα ολοκληρωμένη πρόταση για το Κυπριακό. Και διατείνονται, οι εντολοδόχοι διπλωματικοί αξιωματούχοι του ΟΗΕ και της Ε.Ε., ότι είναι πολύ πιθανόν, να υπάρξει λύση στο πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου, μέχρι το τέλος του χρόνου!

Πάντως ανάλογη σοβαρή προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού έγινε και το 2004 με το περίφημο σχέδιο Ανάν, αλλά απέτυχε.

Ο Κυπριακός Ελληνισμός με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε στο  Δημοψήφισμα το σχέδιο Ανάν. Και αυτό διότι,  το σχέδιο  Ανάν,  όχι μόνο δεν αποκαθιστούσε την αδικία του 1974, αλλά νομιμοποιούσε   και μονιμοποιούσε τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής. Αλλά και του εποικισμού και του εκτουρκισμού των κατεχομένων, πολιτική που ακολουθεί συστηματικά  μετά την εισβολή και μέχρι σήμερα,  η κατοχική τουρκοκυπριακή διοίκηση.

Σε πολλές ανακοινώσεις του για το Κυπριακό, το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, αναφέρει ότι «στην Κύπρο υπάρχουν δύο Λαοί, δύο κράτη,  δύο Δημοκρατίες. Και λύση του Κυπριακού, θα είναι μόνο η Συνομοσπονδία, που θα βασίζεται σε δύο ισότιμα κράτη».

Συνομοσπονδία ισότιμων κρατών σημαίνει κατάργηση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και παράλληλα,  αναγνώριση του ανύπαρκτου  τουρκοκυπριακού κράτους.

Όμως πάγια θέση της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι   ότι,  το πλαίσιο της λύσης του Κυπριακού πρέπει να βασίζεται στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας,   να συμβαδίζει με τις αρχές και αξίες της Ε.Ε. ,   να εφαρμόζει το κοινοτικό κεκτημένο  και να διασφαλίζει  την μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια δικοινοτική – διζωνική Ομοσπονδία.

ΠΟΤΕ να μην τα ξεχάσουμε το έγκλημα του 1974

Να «γυρίσουμε» τριάντα έξι   χρόνια πίσω και να θυμηθούμε πως ξεκίνησε η τραγωδία του Κυπριακού  Ελληνισμού. Η τρίτη, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και την Μικρασιατική καταστροφή, μεγάλη τραγωδία για το γένος των Ελλήνων.

Είναι το απόγευμα της 19ης Ιουλίου του 1974, η ζέστη είναι αποπνικτική και οι παραλίες της Κύπρου, είναι γεμάτες από κόσμο που αναζητούν λίγη δροσιά. Οι δείκτες των ρολογιών δείχνουν 18.23 και κείνη την ώρα το επίγειο ραντάρ της Ναυτικής Διοίκησης Κύπρου, που βρισκόταν στο βορειοανατολικό άκρο της Κύπρου και συγκεκριμένα στο ακρωτήρι Άγιος Ανδρέας, εντόπισε την Τουρκική νηοπομπή, 4 αποβατικά σκάφη, στα ανοικτά της Κυρήνειας. Ειδοποιούνται αμέσως με κατεπείγοντα σήματα  η Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Κάθε μισή ώρα, από τις 7μ.μ. (19.00) μέχρι και στις 04.50 το πρωί της 20ης Ιουλίου, η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου, αναφέρει  λεπτομερώς τις  κινήσεις των Τουρκικών αποβατικών σκαφών. Η Ελληνική στρατιωτική ηγεσία, που ουσιαστικά είναι και πολιτική ηγεσία, εκτιμά πως πρόκειται για άσκηση του τουρκικού στόλου ή έτσι τους «πληροφόρησαν» από την Αμερικανική Πρεσβεία και δεν λαμβάνει κανένα απολύτως μέτρο. Ούτε καν αυτό της αυξημένης επιτήρησης!!

Στις 5 παρά 10  το πρωί της 20ης Ιουλίου, τα τουρκικά αποβατικά απέχουν μόνο 8 χιλιόμετρα από τις ακτές της Κυρήνειας και ουδείς , Έλληνας ή ελληνοκύπριος πολιτικός ή στρατιωτικός , ανησυχεί!!

Δέκα λεπτά αργότερα, γύρω στις 5, με το πρώτο φως της μέρας , άρχισαν σφοδροί αεροπορικοί βομβαρδισμοί από την Τουρκική Αεροπορία. Πάνω από 70 τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη προσέβαλαν και κατέστρεψαν , τον Ναυτικό Σταθμό της Κυρήνειας, τα στρατόπεδα πεζικού και πυροβολικού, το οδικό δίκτυο ανατολικά της Κυρήνειας, τον σταθμό Εγκαίρου Προειδοποίησης της Αεροπορίας και το Ραντάρ  του Ναυτικού, στον Άγιο Αντρέα. Λίγο πριν από τις 6 το πρωί, τα Τουρκικά αεροσκάφη χτύπησαν εγκαταστάσεις του Γενικού Επιτελείου της Κυπριακής Εθνοφρουράς, διάφορα στρατόπεδα στη Λευκωσία και το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου). Την ίδια ώρα, το ΡΙΚ μεταδίδει χαρούμενη πρωινή γυμναστική!

Έτσι ξεκίνησε η τραγωδία της Κύπρου  τον Ιούλιο του  1974. Ο επίλογος,  δεν έχει γραφεί ακόμη…

  

                       *

ΚΥΠΡΙΑΚΟ-ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ 

Ορισμένα καταγεγραμμένα γεγονότα δίνουν το δικό τους στίγμα ή την τραγικότητα στην ιστορική καταγραφή των αποτελεσμάτων που προκάλεσε η παράνομη εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το Καλοκαίρι του 1974.

          Θα παραθέσουμε μερικά μόνο από αυτά:

                               --------------------------

*Δύο  σύγχρονα για την εποχή εκείνη υποβρύχια του Πολεμικού μας Ναυτικού, το «Γλαύκος» και το «Νηρεύς», έλαβαν εντολή από το ΓΕΝ να κατευθυνθούν προς την Κύπρο με αποστολή να προσβάλουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία που βρίσκονταν ανοιχτά της Κυρήνειας. Όμως ενώ πλησίαζαν τις κυπριακές ακτές,  με το πλήρωμα πανέτοιμο να εκτελέσουν την αποστολή τους, δέχονται νέα διαταγή από το ΓΕΝ να επιστρέψουν στην θαλάσσια περιοχή της Ρόδου! Τα τουρκικά αποβατικά παρέμειναν ανενόχλητα , γι’ αυτό αντί για απόβαση , έκαναν αποβίβαση στρατευμάτων στην Κύπρο.

Επίσης, τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, τα προβλεπόμενα για την άμυνα της Κύπρου, ήταν έτοιμα  στο αεροδρόμιο Καστελλίου Κρήτης από το πρωί της 19^ης Ιουλίου. Είχαν «φορτώσει» τα προβλεπόμενα όπλα και πυρομαχικά , είχαν ανάψει τις μηχανές και περίμεναν διαταγή από το ΓΕΑ για απογείωση. Η διαταγή αυτή δεν δόθηκε ΠΟΤΕ! Τα τουρκικά αεροσκάφη ανενόχλητα ισοπέδωναν τους στόχους τους στην Κύπρο.

Τα παραπάνω βεβαιωμένα περιστατικά, συνιστούν ή όχι ισχυρή  ένδειξη ότι η Κύπρος προδόθηκε;

               -------------------------------------

*Το αρματαγωγό «ΛΕΣΒΟΣ» του Πολεμικού μας Ναυτικού, το απόγευμα της 19^ης Ιουλίου αποβίβασε στη Λεμεσό 500 στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.(Ελληνική Δύναμη Κύπρου), που θα αντικαθιστούσαν ισάριθμους συναδέλφους τους των οποίων έληγε η στρατιωτική τους θητεία. Αργά το βράδυ επιβιβάστηκαν οι «παλαιοί» ΕΛΔΥΚάριοι , χαρούμενοι διότι γυρνούν στην Ελλάδα από όπου και θα ελάμβαναν το απολυτήριο στρατού και θα επέστρεφαν στις οικογένειές τους. Την επομένη 20 Ιουλίου , τη μέρα της τουρκικής εισβολής, το αρματαγωγό «Λέσβος» είχε ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής. Έπλεε μάλιστα νότια της Λεμεσού όταν εκεί γύρω στις 11 το πρωί έμαθαν για την Τουρκική εισβολή. Το αρματαγωγό, με πρωτοβουλία του Κυβερνήτη , χωρίς να ενημερώσει το ΓΕΝ, αλλά και με απαίτηση των υπό απόλυση στρατιωτών, άλλαξε ρότα , προσέγγισε το λιμάνι της Πάφου και αποβίβασε τους στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ. Με υψηλό ηθικό , με ενθουσιασμό και συναισθανόμενοι  το πατριωτικό χρέος, ΟΛΟΙ οι στρατιώτες και οι 500 έσπευσαν στις Μονάδες τους για να ενισχύσουν την άμυνα της Κύπρου. Τα ονόματα κάποιων από αυτούς , βρίσκονται στον μακρύ κατάλογο των νεκρών ή αγνοουμένων, των θυμάτων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

                  ------------------------------

** Όπως είδαμε, στα δραματικά γεγονότα της Κύπρου η Πολεμική μας Αεροπορία και το Ναυτικό αδράνησαν, σε επίπεδο ηγεσίας, προκλητικά. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με τον Στρατό.

Η 35^η Μοίρα Καταδρομών , το πιο επίλεκτο τμήμα του Ελληνικού Στρατού, μεταφέρεται στη βάση της Σούδας στην Κρήτη. Εκεί οι Έλληνες καταδρομείς , με υψηλό ηθικό και με εντολή να υπερασπιστούν την Κύπρο «μέχρις εσχάτων», επιβιβάζονται σε 15 μεταγωγικά αεροσκάφη «Νοράτλας». Αμέσως τα μεταγωγικά απογειώνονται , παίρνουν πορεία ανατολικά με τελικό προορισμό την Κύπρο. Η αποστολή της μεταφοράς των καταδρομέων ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη.

Τα μεταγωγικά αεροσκάφη πετούσαν ανυπεράσπιστα με μόνο σύμμαχό τους το σκοτάδι. Πετούσαν πολύ χαμηλά, σχεδόν «έγλειφαν»  τη θάλασσα και με τα φώτα τους σβηστά, προκειμένου να αποφύγουν τα τουρκικά ραντάρ. Δύο από αυτά έχασαν τον προσανατολισμό τους και προσγειώθηκαν στη Ρόδο!

Τα υπόλοιπα 13 συνέχισαν κανονικά την πτήση τους προς την Λευκωσία. Λίγο πριν προσγειωθούν στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, τα τρία προπορευόμενα μεταγωγικά με πλήρωμα τους ετοιμοπόλεμους  Έλληνες Καταδρομείς, δέχονται καταιγιστικά αντιαεροπορικά πυρά! Από ποιους όμως; Από τους ελληνοκύπριους στρατιώτες που είχαν παραταχθεί εκατέρωθεν του αεροδρομίου της Λευκωσίας! Νόμισαν ότι ήταν τουρκικά αεροσκάφη! Προφανώς , κάποιοι στρατιωτικοί ηγέτες, δεν τους ενημέρωσαν έγκαιρα, ότι έρχονται ενισχύσεις από την Ελλάδα.

Το πρώτο από τα τρία προπορευόμενα μεταγωγικά αεροσκάφη κατερρίφθη από τα φίλια πυρά.  Μόνος διασωθείς ο καταδρομέας Αθανάσιος Ζαφειρίου, ο οποίος πήδησε(!) από το αεροσκάφος λίγο πριν αυτό συντριβή στο έδαφος. Και οι 32 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Τα επόμενα δυο μεταγωγικά κατάφεραν να προσγειωθούν , αλλά με σοβαρές απώλειες. Τα υπόλοιπα δέκα «Νοράτλας» επέστρεψαν στην Ελλάδα.

                         -----------------

Το Καλοκαίρι του 1974, Έλληνες και Ελληνοκύπριοι στρατιώτες και αξιωματικοί πολέμησαν με αυταπάρνηση τους τούρκους εισβολείς κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.

Πολλοί έπεσαν στα πεδία των μαχών, προσφέροντας σπονδή στο βωμό της Ελευθερίας. Άλλοι αγνοούνται, η θρυλική μορφή τους όμως αποτυπώνει την πιο τραγική διάσταση της μάχης της Κύπρου.

Οι υπόλοιποι αγωνιστές, φέρουν δια βίου, βαρύ το φορτίο των αναμνήσεων, από την απώλεια εδαφών , αλλά και των συμπολεμιστών τους. Κοινή όμως είναι η πεποίθηση όλων, ότι προδόθηκαν. Στην Κύπρο το 1974 διαπράχτηκε μία από τις απεχθέστερες προδοσίες στην αιματοβαμμένη πορεία του Ελληνισμού. Η προδοσία διαπράχθηκε από τα ανδρείκελα της χούντας των Αθηνών , από την αμερικανική πρεσβεία και από το «μάγο» της Διπλωματίας, τότε υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσιγκερ.

Σε όλους εμάς όμως τους σύγχρονους Έλληνες, ανήκει η ευθύνη της μελέτης των γεγονότων και της εξαγωγής των αναγκαίων διδαγμάτων. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος, ώστε να μην γνωρίσει ΠΟΤΕ ΠΙΑ ο ελληνισμός άλλη καταστροφή. Και προφανώς εκκρεμεί η απάντηση των Ελλήνων στον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μ.Ετσεβίτ που δήλωσε ότι: «το Κυπριακό λύθηκε το 1974, από τον τουρκικό στρατό.»