Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΥΠΡΙΟ ΠΑΤΡΙΩΤΗ.


Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος , κ. Στέφανος Στεφάνου, προκαλεί την ΕΔΕΚ να παραδεχθεί δημόσια ότι με τις διαφωνίες της για την πολιτική Χριστόφια είναι με τη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που έχει πρόβλημα και θέλει να την καταργήσει.

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία πρέπει να είναι πρόβλημα για κάθε Κόμμα, όπως  και για κάθε Κύπριο πατριώτη.

Οι υποχωρήσεις που έγιναν από το 1977 μέχρι σήμερα και  ο εκφυλισμός του Κυπριακού στο βαθμό που έχει φθάσει σήμερα , ήταν επακόλουθο του συμβιβασμού τον οποίο εκθειάζει ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο οποίος συμβιβασμός φέρει το όνομα Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Στην ουσία της αυτή η λύση σημαίνει νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων. Δηλαδή:
  • Σημαίνει νομιμοποίηση και μονιμοποίηση του γεωγραφικού διαχωρισμού των Ελλήνων και Τούρκων κατοίκων της Κύπρου , στη βάση φυλής και θρησκείας. (Αππαρθάϊτ).
  • Σημαίνει νομιμοποίηση του εποικισμού , ώστε να μην μπορούν να επιστρέψουν οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες και για να μπορεί η Τουρκία να ασκεί επιρροή και να ποδηγετεί το Τουρκικό Συνεταιρικό Συνιστών Κράτος στην Κύπρο, για τους δικούς της σκοπούς και επιδιώξεις.
  • Σημαίνει νομιμοποίηση του Εθνικού ξεκαθαρίσματος της Ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας από τα κατεχόμενα και αποκλεισμό της επιστροφής και επανεγκατάστασης των προσφύγων, στα κατεχόμενα.
  • Σημαίνει νομιμοποίησης της συντελεσθείσας απάλειψης οποιουδήποτε στοιχείου της τρισχιλιετούς παρουσίας μας στα κατεχόμενα μέρη μας, με απώτερο στόχο την πλήρη τουρκοποίηση τους.
  • Σημαίνει νομιμοποίηση των αποσχιστικών ενεργειών στα κατεχόμενα που οδήγησαν στη δημιουργία της απαιτούμενης από τον όρο «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία», ξεχωριστής Κρατικής οντότητας.
  • Σημαίνει να εξασφαλίσει Συνταγματικά η μειοψηφία του 18%, ίσα πολιτικά δικαιώματα με την πλειοψηφία του 82%, καταργώντας έτσι τις βασικότατες αρχές της Δημοκρατίας, για ένα άνθρωπο μια ψήφο, και του δικαιώματος της πλειοψηφίας να Κυβερνά με τα δικαιώματα της μειοψηφίας πλήρως κατοχυρωμένα. Με αυτήν την Συνταγματική ρύθμιση η μειοψηφία θα γίνει κυρίαρχη οντότητα στο βορρά και θα είναι και συγκυρίαρχη στο νότο, με ότι αυτό θα συνεπάγεται όταν ιδιαίτερα, μέσο της θα ασκείται η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας. Αυτή η Συνταγματική ρύθμιση  θα αποτελεί το Δούρειο Ίππο της άλωσης ολόκληρης της Κύπρου από την Άγκυρα.

Δεν πρέπει να αμφιβάλλει ούτε να αμφισβητεί κανένας για το τι σημαίνει Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία . Οι  ποιο πάνω αναφερόμενες παράμετροι  της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, έχουν ξεκαθαρίσει μέσα από το πέρασμα του χρόνου, ο οποίος  χρησιμοποιείται για την εδραίωσή τους  και την από μέρους μας «χώνευσή» τους.  Ούτε και μπορούν οι πιο πάνω παράμετροι να παραμερισθούν με μια τάχα καλή Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Δεν υπάρχει καλή και κακή Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Μια είναι η μορφή αυτής της λύσης και έχει τις Παραμέτρους που έχουν ήδη αναφερθεί.

Τα δεδομένα όπως τα ζούμε σήμερα επιβεβαιώνουν όλα τα πιο πάνω . Το Συναιτερικό Συνιστών Κράτος ήδη στήθηκε και λειτουργεί, στη βάση των πιο πάνω παραμέτρων ,  με τις ευλογίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ υποτίθεται ότι η λύση συζητείται και τίποτε δεν ισχύει αν δεν συμφωνηθούν όλα και τεθούν σε Δημοψήφισμα.
Οι νονοί της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας σε αγαστή συνεργασία με τους παθιασμένους θιασώτες της, εδώ , προωθούν πολιτικές πράξεις και ενέργειες τη μια μετά την άλλη οι οποίες διαμορφώνουν τετελεσμένα γεγονότα  εδραίωσης, αναβάθμισης και βαθμηδόν αναγνώρισης του Παράνομου Καθεστώτος , με παράλληλη αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μέρος των πολιτικών αυτών είναι και η  επίθεση που υφίσταται το ηθικό και το φρόνημα του Λαού ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις του και να προετοιμασθεί για να δεχθεί τα δημιουργούμενα τετελεσμένα, ως «τη μόνη εφικτή και σωτήρια λύση».  Μια σειρά τέτοιων ολέθριων πολιτικών πράξεων και ενεργειών μπορούν να απαριθμηθούν αλλά επιφυλαττόμεθα.

Γιαυτό έχουμε την άποψη πως αν η ΕΔΕΚ προβληματίζεται σχετικά με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, πέραν των αντιρρήσεων που πολύ σωστά διατυπώνει σε θέματα στρατηγικής , ευρίσκεται στη σωστή πορεία και είμαστε βέβαιοι ότι ευρίσκεται και σε συντονισμό με το Λαϊκό αίσθημα. Πρέπει στο ίδιο μήκος κύματος να ευρεθούν όλα τα Κόμματα και η Κυβέρνηση, για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση που  έχει τροχιοδρομηθεί και δεν είναι καθόλου ευνοϊκή για εμάς. Έχουμε τη γνώμη ότι πρέπει να  υπάρξει στους επόμενους μήνες , ξεκάθαρη επανατοποθέτηση με πολιτική απόφαση:
·         που να καταγγέλλει την Τουρκία ότι με  τις θέσεις  που καταθέτει στις συνομιλίες και επαναλαμβάνει δημόσια, δεν ενδιαφέρεται για το συμβιβασμό που , ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ, η Κυπριακή Δημοκρατία δέχθηκε και συζητά για 33 τόσα χρόνια,
·         και, ενόψει τούτης της Τουρκικής στάσης να δηλώνει ότι τερματίζει το διάλογο για συμβιβασμό με την κατοχή και  να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και την Ευρωπαϊκή Ένωση με ξεκάθαρη απαίτηση την απελευθέρωση της Κύπρου από την Τουρκική κατοχή και την πλήρη αποκατάσταση των Κρατικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Λαού της.

Αυτή η επανατοποθέτηση θα αποτελεί την πλέον  εφικτή επιδίωξη μέσα στα πλαίσια της Διεθνούς Νομιμότητας, παρά η επιμονή σε λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας η οποία απαιτεί εκπτώσεις από τη Διεθνή Νομιμότητα και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο για να είναι εφικτή η εφαρμογή της.

Τα χρονικά περιθώρια εξαντλούνται.


Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα