Ο ρώσος μαθηματικός Γκριγκόρι Πέρελμαν, στον οποίο απονεμήθηκε τον Μάρτιο το βραβείο Χιλιετίας του Ινστιτούτου Μαθηματικών Clay (CMI) δήλωσε στο CMI έπειτα από πολλές εβδομάδες αναμονής ότι δεν θα δεχθεί το βραβείο που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
"Ο δόκτορας Πέρελμαν μας δήλωσε ότι αποφάσισε να μην δεχθεί το βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Το φθινόπωρο του 2010 το CMI θα ανακοινώσει με ποιο τρόπο αυτό το ποσό θα χρησιμοποιηθεί προς όφελος των μαθηματικών", αναφέρει το CMI σε χθεσινή ανακοίνωσή του που ανέβασε στον ιστότοπό του.
Ο Πέρελμαν δεν παρέστη στις αρχές Ιουνίου σε μία εκδήλωση που έγινε στο Παρίσι για να τον τιμήσει επειδή έλυσε την "Εικασία του Πουανκαρέ". Χάρη στη λύση που έδωσε σε αυτό το μαθηματικό πρόβλημα, που παρέμενε άλυτο από το 1904, ο Πέρελμαν είχε τιμηθεί το 2006 με το μετάλλιο Φιλντς, που θεωρείται το "Νόμπελ των μαθηματικών", όμως είχε αρνηθεί κι αυτή τη διάκριση.
Η "Εικασία του Πουανκαρέ" αναφέρεται στη μελέτη σχημάτων, χώρων και επιφανειών και εξηγεί την τοπολογία των πολυδιάστατων αντικειμένων. Σε γενικές γραμμές αναφέρει ότι μια τρισδιάστατη σφαίρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναλογικά για την περιγραφή υπερδιάστατων αντικειμένων που είναι αδύνατο να τα δεις. Η εικασία προσπαθεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά των πολυδιάστατων σχημάτων στο χώρο.
Από το 1904 που ο Ανρί Πουανκαρέ διατύπωσε το θεώρημα, ορισμένοι από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα προσπάθησαν ανεπιτυχώς να το αποδείξουν.
Ο Πέρελμαν δεν παρέστη στις αρχές Ιουνίου σε μία εκδήλωση που έγινε στο Παρίσι για να τον τιμήσει επειδή έλυσε την "Εικασία του Πουανκαρέ". Χάρη στη λύση που έδωσε σε αυτό το μαθηματικό πρόβλημα, που παρέμενε άλυτο από το 1904, ο Πέρελμαν είχε τιμηθεί το 2006 με το μετάλλιο Φιλντς, που θεωρείται το "Νόμπελ των μαθηματικών", όμως είχε αρνηθεί κι αυτή τη διάκριση.
Η "Εικασία του Πουανκαρέ" αναφέρεται στη μελέτη σχημάτων, χώρων και επιφανειών και εξηγεί την τοπολογία των πολυδιάστατων αντικειμένων. Σε γενικές γραμμές αναφέρει ότι μια τρισδιάστατη σφαίρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναλογικά για την περιγραφή υπερδιάστατων αντικειμένων που είναι αδύνατο να τα δεις. Η εικασία προσπαθεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά των πολυδιάστατων σχημάτων στο χώρο.
Από το 1904 που ο Ανρί Πουανκαρέ διατύπωσε το θεώρημα, ορισμένοι από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα προσπάθησαν ανεπιτυχώς να το αποδείξουν.
***********
Στις 22 Αυγούστου 2006, τέσσερις χιλιάδες μαθηματικοί συνέρρευσαν στη Μαδρίτη για να παρακολουθήσουν το 25ο Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών, και να παρευρεθούν στην απονομή του Μεταλλίου Φιλντς (το "Νόμπελ" των μαθηματικών). Το βραβείο θα απένειμε ο Βασιλιάς Χουάν Κάρλος σ' έναν μυστηριώδη ρώσο μαθηματικό από την Αγία Πετρούπολη, τον Γκριγκόρι Πέρελμαν, για το μνημειώδες επίτευγμά του: την απόδειξη της Εικασίας του Πουανκαρέ. Όμως, αυτή η εκκεντρική ιδιοφυΐα ουδέποτε εμφανίστηκε· αγνόησε τους πάντες· ακόμη και το έπαθλο: ένα εκατομμύριο δολάρια.
Η ιστορία ξεκινά το 1904, όταν ο γάλλος σοφός και εξαιρετικός μαθηματικός Ανρί Πουανκαρέ επινόησε ένα πολύ απλό πρόβλημα: Φανταστείτε ένα μυρμήγκι να περιφέρεται ανέμελο σε μια μεγάλη επιφάνεια. Πώς θα μπορούσε να "γνωρίζει" εάν η επιφάνεια είναι επίπεδη, σφαιρική, ή άλλου είδους; Το μυρμήγκι θα έπρεπε να "ανυψωθεί" στο χώρο, ώστε να την παρατηρήσει από ψηλά. Άραγε, υπάρχει τρόπος να αποδείξουμε ότι το σχήμα μιας επιφάνειας είναι σφαιρικό χωρίς καν να το δούμε;
Ο Πουανκαρέ έδωσε μια εξαιρετική απόδειξη σ' αυτόν το γρίφο, όμως σύντομα κατάλαβε ότι ήταν ατελής. Έκτοτε, η εικασία του έγινε το Άγιο Δισκοπότηρο για τους μαθηματικούς όλου του κόσμου. Εάν κατάφερναν να την αποδείξουν, θα μπορούσαν να κατανοήσουν σε βάθος πώς είναι οι χώροι των ανώτερων διαστάσεων, και πιθανότατα να αποφανθούν για το σχήμα που έχει το Σύμπαν μας.
Το μεγαλύτερο μαθηματικό πρόβλημα της εποχής, -το οποίο ανήκει στον πυρήνα του νέου κλάδου της τοπολογίας, που ουσιαστικά ίδρυσε ο Πουανκαρέ- παρέμενε ανεπίλυτο μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, όταν ο παράξενος ρώσος ερημίτης "ανέβασε" την απόδειξή του στο Διαδίκτυο, "τρέλανε" ολόκληρη τη μαθηματική κοινότητα, και μετέτρεψε την εικασία σε θεώρημα.
Φανταστείτε τον Οιδίποδα να λύνει το αίνιγμα της Σφίγγας μόνο και μόνο για να αρνηθεί το στέμμα που του δίνεται ως έπαθλο. Μια σύγχρονη εκδοχή αυτού του αλλόκοτου γεγονότος αποτελεί τη ραχοκοκαλιά αυτής της μαθηματικής περιπέτειας.
Ένας σημαντικός μαθηματικός των αρχών του 20ού αιώνα, εκατό χρόνια δραματικών ανατροπών, ένας πάμφτωχος εκκεντρικός ήρωας του 2003, και ένα έπαθλο ενός εκατομμυρίου δολαρίων αποτελούν βασικά συστατικά για ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα. Είναι απίστευτο· κι όμως, η ιστορία που αναπτύσσεται είναι πέρα για πέρα αληθινή.
**************
Η Εικασία του Πουανκαρέ αφορά τα δυνατά σχήματα του Σύμπαντος
Η λύση σε ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα Μαθηματικών από έναν ιδιόρυθμο Ρώσο ερευνητή έρχεται πρώτη στο Top 10 των επιστημονικών εξελίξεων του 2006 που συνέταξε και φέτος το περιοδικό Science.
O 40χρονος Γριγκόρι Πέρελμαν -γνωστός και ως «Γκρίσα»-
απέδειξε την Εικασία του Πουανκαρέ, μια μαθηματική υπόθεση στον δύσκολο κλάδο της Τοπολογίας που διατύπωσε το 1904 ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος Ζιλ Ανρί Πουανκαρέ.
H Εικασία προβλέπει ότι μια τρισδιάστατη σφαίρα είναι ο μόνος κλειστός τρισδιάστατος χώρος που δεν έχει οπές. Θεωρείται κεντρικό πρόβλημα τόσο στα Μαθηματικά όσο και στη Φυσική καθώς αφορά τα σχήματα που είναι δυνατόν να έχει το Σύμπαν.
Κατά κάποιο τρόπο ο Γκρίσα αποδεικνύει ότι βρίσκονται παντού τρύπες και το σύμπαν είναι ένα τεράστιο σουρωτήρι, γεμάτο τρύπες.
Η λύση, έκτασης σχεδόν 500 σελίδων, δημοσιεύθηκε ανεπίσημα το 2002 ωστόσο μόλις φέτος επιβεβαιώθηκε εν μέρει από την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Τον Αύγουστο, ο Πέρελμαν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που αρνήθηκε το Μετάλλιο Φιντς, τη μεγαλύτερη διάκριση των Μαθηματικών, και άφησε να εννοηθεί ότι θα αρνηθεί και το έπαθλο του ενός εκατ. δολαρίων που προσφέρει το Ινστιτούτο Μαθηματικών Clay στις ΗΠΑ.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σήμερα κατά τις 11 το πρωί πήρα τον ηλεκτρικό από το Μοναστηράκι με προορισμό την Καλλιθέα όπου πήγαινα για εξωτερικές εργασίες.
Στεκόμουν όρθια και κοίταζα έξω από το παράθυρο κατά κύριο λόγο, ρίχνοντας μία ματιά που και που στους γύρω μου. Ένας γέρος που με κοίταζε περίεργα, μία κοπελιά που στεκόταν λίγο πιό δίπλα μου, κάτι κυρίες και κύριοι καθισμένοι στις θέσεις και ένας Πακιστανός που στεκόταν απέναντί μου.
Η κοπελιά κατέβηκε στα Πετράλωνα και έτσι εγώ με τη σειρά μου πήρα τη θέση της και ακούμπησα ελαφρά στον τοίχο πίσω από τα καθίσματα.
Όταν φτάσαμε Ταύρο με την άκρη του ματιού μου έπιασα μία μικρή κίνηση στον τοίχο. Γύρισα και κοίταξα τον τοίχο απέναντί μου, ακριβώς δίπλα από την πόρτα και είδα κάτι σα να τρέχει. Απόρησα τί στο καλό είναι αυτό και για μία στιγμή φαντάστηκα ότι κάποιου του χύθηκε νερό. Κοιτάζοντας λίγο καλύτερα κατάλαβα ότι δεν είναι νερό... και υποψιάστηκα ότι ο Πακιστανός κατούρησε.
Δεν ξέρω τί είναι χειρότερο, το γεγονός ότι θα μπορούσε να είχε κατουρήσει στον τοίχο μέσα στο βαγόνι μπροστά σε τόσο κόσμο, ή το γεγονός ότι τελικά ήταν ΣΠΕΡΜΑ!!!!! ΝΑΙ!!!!!
Ο καλός Πακιστανός φίλος μας αποφάσισε ότι ήταν πολύ ξαναμένος και είπε να ξαλαφρώσει λίγο. Μέσα στο τραίνο. Πάνω στον τοίχο. Στον τοίχο που ακουμπάμε όταν περιμένουμε στο τραίνο. Στον τοίχο που τα παιδάκια πιάνουν για να μην πέσουν.
Κατ' ευθείαν εννοείτε πως τινάχτηκα αηδιασμένη και σταμάτησα να ακουμπάω τον τοίχο. Φρίκαρα ΤΕΛΕΙΩΣ!!! ΕΛΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΙΑ!!!!! Δεν μπορώ να βρω λόγο γιατί να μένουν αυτοί οι άνθρωποι στη χώρα μου...! Τί μου προσφέρουν εμένα εκτός από τα ωραία τους σχόλια και τα υγρά τους που απλόχερα μοιράζουν παντού; Όσοι έχουν περάσει έστω και μία φορά από την αρχή της Πειραιώς μετά τις 9 το βράδυ... δε χρειάζεται καν να πω οτιδήποτε άλλο, ξέρουν πολύ καλά!
Σας το στέλνω αυτό περισσότερο απ' ο,τιδήποτε άλλο για να γνωρίζουν όσοι μπαίνουν στα τραίνα τί μπορεί να είναι αυτό το υγρό που κατά λάθος ακούμπησαν...
Και επίσης γιατί διερωτώμαι... τί στο καλό κάνω εγώ σε αυτή την περίπτωση; Ο Πακιστανός πήγε και έκατσε ανάμεσα στις κυρίες για να ξεκουραστεί μετά το άγριο σεξ με τον τοίχο του βαγονιού, με ένα ελαφρύ χαμόγελο στο πρόχωπό του. Μόνο τσιγάρο που δεν άναψε. Για μία στιγμή σκέφτηκα να του φωνάξω πως είναι καρανώμαλος κτλ αλλά δεν είμαι σίγουρη που θα με οδηγούσε αυτό, όντας νέα κοπελιά και όχι κανένας 'ντουλάπας'. Μετά σκέφτηκα να πω στον φύλακα του σταθμού Καλλιθέας τί έγινε, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρη που θα με έβγαζε αυτό. Ή πως θα το έλεγα καν... Τελικά αισθάνομαι άσχημα που δεν ενήργησα κατ' οποιονδήποτε τρόπο... αλλά θέλω να γνωρίζω για μελλοντική φορά - τί να έκανα; "
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
http://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/2010/07/blog-post.html