Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το περιοδικό Stratfor

του Χρήστου Καπούτση

Το διεθνούς κύρους αμερικανικό περιοδικό Stratfor, δημοσιεύει μια έκθεση για την Ελλάδα, που προβλέπει πολύ δυσάρεστες εξελίξεις.
Να διευκρινίσουμε όμως, ότι το περιοδικό Stratfor  εκδίδεται από το Αμερικανικό  " Ινστιτούτου γεωπολιτικών μελετών" , που έχει ισχυρή διασύνδεση με το Στεητ Ντηπαρτμεντ  και το αμερικανικό Πεντάγωνο, αλλά και με αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Πολλοί θεωρούν ότι είναι  ένα "επικοινωνιακό" παρακλάδι της CIA. Πάντως , είναι έγκυρο και τις περισσότερες φορές, επαληθεύονται τα όσα δημοσιεύει. 

Στο περιοδικό Stratfor  λοιπόν,  υπάρχει εκτενής αναφορά για την Ελλάδα. Και οι προβλέψεις του είναι δυσοίωνες.
Προβλέπει απώλεια του γεωπολιτικού  ρόλου της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Ακόμη εκτιμά,  ότι στην  Ελλάδα θα υπάρξει κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, έξαρση της κοινωνικής βίας, σταδιακή αποσύνδεση από τις μεγάλες δυνάμεις,  πολιτική αποσταθεροποίηση σε σημαντικό βαθμό, και έξοδο από την ευρωζώνη, μόλις διαπιστωθεί ότι αυτό δεν αποτελεί κίνδυνο για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι ειδικοί  του Stratfor,   επισημαίνουν ότι τα τρία επόμενα χρόνια θα είναι ίσως τα πιο καθοριστικά,  από συστάσεως του ελληνικού κράτους, για την περαιτέρω πορεία και  την  ιστορία της χώρας.
Για να καταλήξει ο συντάκτης της απαισιόδοξης  έκθεσης ότι:   «Η Ελλάδα  είναι πρώτη φορά από το 1820, που  είναι πραγματικά μόνη της!»
Η συμβουλή του ινστιτούτου είναι,  να βρει η Ελλάδα τον τρόπο να ξαναγίνει χρήσιμη σε μια ή περισσότερες μεγάλες δυνάμεις, σπεύδει όμως να πει , ότι αυτό είναι κάτι απίθανο, «εκτός εάν μια σύγκρουση μεγάλων δυνάμεων επιστρέψει στα Βαλκάνια».
Το εντυπωσιακό είναι, ότι, προτείνεται στην Ελλάδα, να βρει έναν προστάτη, ώστε να διατηρήσει το  έλεγχο στο Αιγαίο! Και δίνει την εξής  συμβουλή, «η Ελλάδα να μάθει να ζει εντός των γεωπολιτικών δυνατοτήτων της.»

                       ******************************

Αν αποκωδικοποιήσουμε το δημοσίευμα του Stratfor  , μπορούμε να καταλήξουμε, σε πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις. Και είναι ενδιαφέρουσες, επειδή απηχούν τις απόψεις τις αμερικανικής διπλωματίας και γενικά του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος,  που ασκεί τεράστια επιρροή στις πολιτικές επιλογές,  ΟΛΩΝ  των αμερικανικών Κυβερνήσεων.
Μας λένε λοιπόν οι αμερικανοί , ότι οι κατά καιρούς ισχυροί, Βρετανοί, Ρώσοι, Γάλλοι , Γερμανοί και ακόμη, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., προστάτευαν την Ελλάδα, επειδή λόγω της γεωγραφικής θέσεις της,  μπορούσε να διαδραματίσει σοβαρό γεωπολιτικό ρόλο, προς όφελος των συμφερόντων των μεγάλων Δυνάμεων. 
Κατά τον 19ο αιώνα το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των Ελλήνων, ήταν η αφορμή για την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Κατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά,  η Ελλάδα συνέβαλε στη διαμόρφωση του χάρτη της Βαλκανικής, όπως ήθελαν οι μεγάλες Δυνάμεις.
Τεράστια ήταν η συμβολή της Ελλάδας στη νίκη των συμμάχων επί του ναζιστικού άξονα, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου η Ελλάδα ήταν το ανάχωμα, για να μην έχουν επαφή οι κομμουνιστικές χώρες και η Ρωσία με τη Μεσόγειο.
Σήμερα , κατά το αμερικανικό περιοδικό, η Ελλάδα έχει μειωμένο γεωπολιτικό ενδιαφέρον, κυρίως λόγω της ανερχόμενης περιφερειακής δύναμης που είναι η Τουρκία, που διαθέτει τις δυνατότητες, να προωθήσει αποτελεσματικότερα τα Στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης, στην ευρύτερη περιοχή.
Και η συμβουλή του αμερικανικού περιοδικού Stratfor είναι,  να βρούμε έναν ισχυρό προστάτη, προκειμένου να διατηρήσουμε, τον σχετικό έλεγχο στο Αιγαίο. Αυτή η συμβουλή - υπόδειξη, είναι καίριας σημασίας. Και αυτό διότι, ποιος είναι άραγε ο ισχυρός  προστάτης της περιοχής μας, που θα μας επιτρέψει να έχουμε έναν  περιορισμένο έστω γεωστρατηγικό ρόλο; Μα ασφαλώς,  είναι η Τουρκία.
Η συμβουλή λοιπόν είναι σαφής.
Ειρήνη με την Τουρκία, ακόμη και αν χρειαστεί να κάνετε και κάποιες υποχωρήσεις. Όπως, η  συνδιαχείριση και η διχοτόμηση του Αιγαίου, που ζητά η Τουρκία και επιμόνως προωθούν τα υπερατλαντικά κέντρα εξουσίας.
Μας υποδεικνύουν, ούτε λίγο, ούτε πολύ, να αναζητούσαμε την προστασία της Τουρκίας, διαφορετικά θα χάσουμε και το τελευταίο διπλωματικό έρισμα που διαθέτουμε, τον έλεγχο του Αιγαίου. 
Ο στόχος είναι πλέον ξεκάθαρος. Η δορυφοριοποίηση της Ελλάδας στην Τουρκίας.

                      *****************

Τα μηνύματα ή οι υποδείξεις,  που περιέχονται στο δημοσίευμα του Stratfor  , έχουν ιδιαίτερη αξία, διότι, η Ελλάδα,  τώρα δίνει μάχη επιβίωσης. Και τέτοια δημοσιεύματα έχουν αρνητικές επιπτώσεις, όχι μόνο στην προσπάθεια να ανακτήσει η Ελλάδα το διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της, αλλά και ακόμη, για να γίνει η χώρα ελκυστική στους επενδυτές.
Όμως, ανάμεσα στα πολλά ερωτήματα που προκύπτουν υπάρχει και το εξής: Η Ελλάδα, εδώ και τρεις δεκαετίας δαπανά έναν τεράστιο ποσό, για την αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων, ώστε να έχει ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, που θα στηρίζουν τις διπλωματικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης.  
Αποτελεί διακηρυγμένο Εθνικό στόχο,  να διαφυλάξουμε  αλώβητη την Εθνική μας ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα  , αλλά και την ασφάλεια των ελλήνων  πολιτών.
Γιατί   άραγε, δεν διαθέτουμε σήμερα, εκείνη την αξιόπιστη αποτρεπτική δύναμη, στρατιωτική και διπλωματική, που θα διασφάλιζε στην Ελλάδα, τουλάχιστον,  το σεβασμό των αντιπάλων μας; Διότι, η έμμεση πρόταση να ζητήσουμε την προστασία της Τουρκίας, συνιστά βαρύτατη προσβολή,  στην ιστορική διαδρομή του Ελληνικού Έθνους.
Και το χειρότερο είναι, ότι τέτοιου επιπέδου προσβολές, μένουν αναπάντητες, επειδή η Ελληνική Κυβέρνηση, δεν θα ήθελε να εξοργίσει τους δανειστές μας, δηλαδή την ΤΡΟΙΚΑ των επικυρίαρχων.
Άλλωστε, όπως έχει δημόσια ομολογήσει και ο Πρωθυπουργός μας, μια χώρα  με τέτοια τερατώδη  ελλείμματα και χρέη, όπου η επιβίωσή της εξαρτάται από τους δανειστές της,  φυσικό είναι,  να έχει απολέσει και μέρος της Εθνικής της κυριαρχίας!!
Σύμφωνοι, αλλά κάποιοι  είναι υπεύθυνοι, για αυτό το κατάντημα…

  

Σχόλια

  1. ΑΝ ΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ,ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟ 40,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΑΝΤΕΧΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟ. ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ,ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ GAY PARTIES ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ?? ΔΕ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΡΑΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΜΑΣ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ. -ΕΛΛΗΝΙΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η σωστη εκφραση ειναι "προειδοποιηση" και οχι προβλεψη. Αυτοι δέν προβλεπουν σαν την Παγιατακη,αυτοι προετοιμαζουν και πετανε και ενα χρησμο για τα ματια του χαζοκοσμου. Τό Δεκεμβριο του 08 ειχαν κλεισει ξενοδοχεια στο κεντρο της Αθήνας απο το Σεπτεμβριο,λετε να ειχαν δει στη στρογγυλη γιαλα τις καταστροφες και την αδεσποτη σφαιρα για τον μικρο στα Εξάρχεια? Λίγο χλωμο μου φαίνεται.......... ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΜΑΣ. ΤΕΤΗ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχω την γνώμη οτι το κομβικό σημείο του αρθρου είναι το : «η Ελλάδα να μάθει να ζει εντός των γεωπολιτικών δυνατοτήτων της.»
    Αυτό είναι ευθεία απειλή προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις της Ελλάδας.
    Δηλαδή να μην κάνουν - όπως ο Καραμανλής - κινήσεις εκτός των γεωπολιτικών δυνατοτήτων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα