Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επέτειος της τρομακτικής τρομοκρατικής ενέργειας της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ

του Χρήστου Καπούτση 
                                     *
Επέτειος σήμερα της μεγαλύτερης τρομοκρατικής ενέργειας , στην ιστορία της Ανθρωπότητας.
Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001,  εκδηλώθηκαν τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον στόχων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Συγκεκριμένα,  σε τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη έγινε  αεροπειρατεία, και τα τρία από αυτά οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο.
Οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν λίγη ώρα μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών επάνω τους. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 3 χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, από τη συντονισμένη δράση των τρομοκρατών εκείνη τη μέρα.

Τις επιθέσεις πραγματοποίησαν ισλαμιστές τρομοκράτες, οργανωμένοι από την οργάνωση Αλ Κάιντα και τον αρχηγό της Οσάμα μπιν Λάντεν.
Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που έστειλε στα ΜΜΕ λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις, ο  Οσάμα Μπιν Λάντεν,  που  είναι Σαουδάραβας μεγαλο-επιχειρηματίας, εξήγησε ότι με την ενέργειά του αυτή είχε  σκοπό να πλήξει  τον μεγαλύτερο εχθρό του, τις ΗΠΑ ,  χτυπώντας τα σύμβολα της δύναμής ΚΑΙ της ισχύος της υπερδύναμης, δηλαδή  το Κέντρο του διεθνούς  εμπορίου , αλλά  και το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 είναι πλέον ημερομηνία ορόσημο, αφού άλλαξε η ροή της ιστορίας. Τις παρενέργειες θα υφίσταται για πολλά χρόνια ακόμη η ανθρωπότητα. Ο Κόσμος διχάστηκε. Και αρκετοί υποστηρίζουν ότι έχουμε σύγκρουση πολιτισμών, που δικαιώνει τη θεωρία του Χάντιγκτον. Να θυμίσουμε,  ότι Σάμιουελ  Χάντιγκτον ,  ήταν Αμερικανός πολιτικός επιστήμων ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως για τις θέσεις του περί μίας μεταψυχροπολεμικής νέας παγκόσμιας τάξης στο μνημειώδες έργο του «Σύγκρουση Πολιτισμών».
Όμως,  η θεωρία περί «συγκρούσεως  των πολιτισμών» , έχει επικριθεί ως εφεύρημα προκειμένου να γίνουν αποδεκτές από τη διεθνή κοινή γνώμη , οι αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές επεμβάσεις σε ΙΡΑΚ και Αφγανιστάν.
Αντί της σύγκρουσης των πολιτισμών θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε την εκδοχή,  ότι οι φανατικοί της θρησκείας του ΙΣΛΑΜ, συγκρούονται με τους  φανατικούς  της «παγκοσμιοποίησης».
 Και αυτό διότι, το διακύβευμα  των ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΏΝ επεμβάσεων σε  Ιράκ  και  Αφγανιστάν, είναι η αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της Αραβικής χερσονήσου και της Κεντρικής Ασίας, προς όφελος  των ιδιωτικών επιχειρήσεων της Δύσης, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας,  αλλά και η προώθηση των προϊόντων των πολεμικών Βιομηχανιών. 

                       ******************                      
Αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 αμερικανοί αξιωματούχοι, παραδέχονται την αδυναμία της πάνοπλης και πανίσχυρης υπερδύναμης , να προστατεύσει τους πολίτες της από επιθέσεις επί αμερικανικού εδάφους.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ουίλλιαμ Κόεν, δηλώνει ότι οι επιθέσεις έμοιαζαν με απότομο ξύπνημα από βαθύ ύπνο: "Μπήκαμε ξαφνικά σε μία εποχή κατά την οποία η τρομοκρατία διασταυρώνεται με την τεχνολογία. Οι απειλές που κάποτε δεν μπορούσε να συλλάβει ο νούς του ανθρώπου,  τώρα αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας.  Λειτουργούσαμε κάτω από την ψευδαίσθηση ότι προστατευόμαστε από τους δύο ωκεανούς και από την στρατιωτική μας ισχύ και διαψευστήκαμε», είπε ό κ. Κόεν.
                *******************
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ο αμερικανός  πρόεδρος Τζωρτζ Μπούς εξαπέλυσε τον παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, όπως είπε στο διάγγελμά του. 
 Πρώτος στόχος των ΗΠΑ  το Αφγανιστάν, όπου το καθεστώς των Ταλιμπάν υπέθαλπε, κατά τους αμερικανούς,   την αλ Κάιντα και τον αρχηγό της τον Οσάμα μπιν Λάντεν.  Μέχρι σήμερα όμως,  ο Μπιν Λάντεν δεν έχει ακόμη συλληφθεί, παρότι τον κυνηγάνε χιλιάδες αμερικανοί και βρετανοί μυστικοί πράκτορες, και δεκάδες χιλιάδες αμερικανοί πεζοναύτες.

Ακολούθησε η στρατιωτική εισβολή των αμερικανών στο ΙΡΑΚ με τη δικαιολογία ότι ο Σαντάμ Χουσείν είχε χημικά  όπλα που απειλούσαν τις ΗΠΑ. 
Εννιά χρόνια αργότερα, έχει αποδειχτεί,  ότι  το ιρακινό καθεστώς  του Σαντάμ Χουσείν, δεν διέθετε χημικά ή άλλα όπλα μαζικής καταστροφής.  **( 25 Σεπτέμβρη 2002 ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ. Είμαι εκεί στην πρωτεύουσα της Πολωνίας και καλύπτω τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ για τον ρ/σ «ΑΘΗΝΑ 984».  Σύμφωνα με όσα μας είπε ο τότε ΥΠΕΘΑ Γιάννος Παπαντωνίου, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ντον. Ράμσφελντ, όσο και ο γγ του ΝΑΤΟ Τζ. Ρόμπερτσον, παρουσίασαν στη Σύνοδο έκθεση της CIA «σύμφωνα με την οποία το Ιράκ διαθέτει και αναπτύσσει ακόμα και τώρα την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής και συγκεκριμένα βιολογικών - χημικών όπλων και υπάρχει πλέον το ενδεχόμενο να παραγάγει και πυρηνικά όπλα!».
 Τερατώδες ψέμα, όπως αποδείχτηκε της CIA και του ΝΑΤΟ, προκειμένου να πείσουν τους ευρωπαίους συμμάχους των αμερικανών στο ΝΑΤΟ, να πάρουν μέρος στην στρατιωτική επέμβαση των  Αμερικανών στο  ΙΡΑΚ.)

Ποια είναι η αλήθεια της αμερικανικής επέμβασης στο ΙΡΑΚ;  Το αποκαλύπτει ο Τζειμς Μπεικερ  πρώην υπουργός  Εξωτερικών των ΗΠΑ, που δήλωσε , αμέσως μετά την εισβολή των αμερικανο-βρετανικών στρατευμάτων στο ΙΡΑΚ, ότι, « Ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε την   πρόθεση να απειλήσει χρησιμοποιώντας το πετρέλαιο σαν όπλο, μέσω του προγράμματος εξαγωγών πετρελαίου του Ιράκ , για να δημιουργήσει αναταραχή στις πετρελαϊκές αγορές.»

Πρόσφατα, ο Χουάν Κόουλ, καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν δηλώνει ότι «ο πόλεμος στο Ιράκ έχει ενισχύσει και διευρύνει τον αντιαμερικανισμό σε διεθνές επίπεδο.  Ο πόλεμος αυτός ήταν και είναι ιδιαίτερα αντιδημοφιλής σ’ όλο τον κόσμο και θεωρείται από πολλούς έγκλημα, το οποίο προκαλεί τεράστια οργή και εχθρότητα για τις ΗΠΑ», επισημαίνει ο αμερικανός καθηγητής.

                                                   ******************
Σήμερα εννέα χρόνια μετά, ο πόλεμος στο ΙΡΑΚ και το Αφγανιστάν συνεχίζεται.
Ειδικά για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, το εγνωσμένου κύρους  Διεθνές  Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου (IISS), σε έκθεσή του επισημαίνει ότι: « η διεθνής στρατιωτική δύναμη έχει καθηλωθεί σε έναν ατελέσφορο δεκαετή πόλεμο. Αντί να αναζητούνται  στρατιωτικές λύσεις,  θα πρέπει πλέον να στραφεί η προσπάθεια προς διαπραγματεύσεις με τους τοπικούς πολέμαρχους και τους Ταλιμπάν.»   Σύμφωνα με το IISS, η λύση θα προέλθει από την πολιτική, αφού ο πόλεμος δεν βγάζει πουθενά και πιθανόν, να έχει μεσοπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στο κύρος, την αποτελεσματικότητα  και την ενότητα του ΝΑΤΟ.
Επίσης πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το Αφγανιστάν είναι το «Βιετνάμ του  Ομπάμα».
Να επισημάνουμε τέλος ότι, το «Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και την Εγκληματικότητα», προβλέπει ότι το 2010 για το Αφγανιστάν, θα είναι μία ακόμη χρονιά με τη μεγαλύτερη συγκομιδή οπίου Παγκοσμίως, από το οποίο παράγεται και η ηρωίνη.  Έτσι, από την παραγωγή και διακίνηση των οπιούχων ναρκωτικών, θα εξασφαλιστούν  μυθώδη  κέρδη στους Ταλιμπάν, τους φυλάρχους και κάποιους Δυτικούς συνεργάτες τους, ώστε να  χρηματοδοτήσουν τον πόλεμό τους , κατά της αφγανικής κυβέρνησης του Καρζάι, αλλά και αμερικανο-νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, που έχουν εμπλακεί σε έναν αιματηρό και αδιέξοδο πόλεμο στο Αφγανιστάν.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα