Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σημαντικό δημοψήφισμα στην Τουρκία

Σήμερα Κυριακή στην Τουρκία γίνεται ένα πολύ σημαντικό Δημοψήφισμα.
Την έγκριση ή την απόρριψη του κυβερνητικού πακέτου συνταγματικών μεταρρυθμίσεων καλούνται να ψηφίσουν  50 Εκατομμύρια τούρκοι πολίτες.
Τριάντα χρόνια μετά  από το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία του Στρατηγού Εβρέν, οι Τούρκοι θα αποφασίσουν,  αν επιθυμούν να εξακολουθήσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις το κεμαλικό πολιτικο- στρατιωτικό κατεστημένο.
Στις προτεινόμενες συνταγματικές τροποποιήσεις από την Ισλαμική Κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν, προβλέπεται η δρομολόγηση τροποποιήσεων στη δομή του Ανώτερου Δικαστηρίου, αλλά και του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Δηλαδή ουσιαστικές αλλαγές του Συντάγματος του 1982 που επέβαλε το στρατιωτικό καθεστώς.
Σύμφωνα με το ισχύον σύνταγμα ,  Δικαστικοί και Στρατιωτικοί, αναγνωρίζονται ως θεματοφύλακες του Κεμαλισμού και του Κοσμικού χαρακτήρα του Τουρκικού Κράτους, διατηρώντας σαφές προβάδισμα έναντι των πολιτικών.
Συνεπώς, το σημερινό  δημοψήφισμα έχει ουσιαστικό πολιτικό χαρακτήρα , αφού το αποτέλεσμα είναι δυνατόν να διαμορφώσει νέες πολιτικές  ισορροπίες  μεταξύ της Ισλαμικής κυβέρνησης Ερντογάν και του Κεμαλικου στρατιωτικού κατεστημένου.
 Ένα από τα χαρακτηριστικά της περιόδου πριν από το δημοψήφισμα, ήταν και η ιδιαίτερη φροντίδα του Πρωθυπουργού Ταγιπ Ερντογάν και των στελεχών του κυβερνώντος Ισλαμικού κόμματος, να απευθυνθούν στα ΜΜΕ όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και του εξωτερικού. Και να ζητούν τη υποστήριξή τους, στις προτεινόμενες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Και φαίνεται ότι πέτυχε αυτή η επικοινωνιακή πολιτική του Ερντογάν, αφού κατόρθωσε ο διεθνής τύπος να είναι γεμάτος από σχόλια και αναλύσεις γύρω από το αν απομακρύνεται η Τουρκία από τη Δύση ή το αντίθετο. Και το πόσο σημαντικό είναι να εγκριθούν οι προτεινόμενες αλλαγές στο Τουρκικό Σύνταγμα , προκειμένου η Τουρκία να μπει σε μια περίοδο Δημοκρατικού εκσυγχρονισμού.  ΑΝ και δεν έλειψαν τα σχόλια, για τον κίνδυνο η Τουρκία να εξελιχθεί σε Μουσουλμανικό κράτος, με ότι αυτό συνεπάγεται,  για τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή.
Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων είκοσι ημερών δίνουν προβάδισμα στο "ναι" στις συνταγματικές αλλαγές με ποσοστά από 50-55%.
 Ανάλογα με το αποτέλεσμα, αλλά και με το εύρος της διαφοράς που θα υπάρξει μεταξύ του "ναι" και του "όχι", είναι σαφές ότι  θα διαμορφωθούν και οι  άμεσες πολιτικές εξελίξεις.
 Πιθανότατα το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος να κλιμακώσει την πολιτική πόλωση στην Τουρκία. Και κάτω από συνθήκες έντονης κομματικής αντιπαράθεσης,  η Τουρκία μπορεί να οδηγηθεί ακόμη και πρόωρες Βουλευτικές εκλογές, οι οποίες  κανονικά θα διεξαχθούν τον Ιούλιο του 2011.
Εάν το κυβερνόν Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, κερδίσει  για τρίτη συνεχόμενη φορά τις εκλογές  και την Κοινοβουλευτική  αυτοδυναμία, όπως συνέβη στις εκλογές του 2002 και του 2007,  τότε αναπόφευκτα,   θα ανοίξουν και δύο μεγάλα θέματα.
Πρώτον, η σύνταξη νέου Τουρκικού συντάγματος που μάλιστα το εξαγγέλλει από τώρα ο Ερντογάν και δεύτερο , η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με υποψήφιο τον σημερινό Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν.
Συνεπώς, το αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος στην Τουρκία, είναι πολύ σημαντικό, αφού θα προκαλέσει ραγδαίες και ίσως καταλυτικές πολιτικές εξελίξεις, με σαφείς επιπτώσεις στην πολιτειακή δομή του Τουρκικού κράτους, αλλά και στον χαρακτήρα του. Αν δηλαδή, το κράτος του Κεμάλ,  θα απεκδυθεί τον κοσμικό του χαρακτήρα και θα ενδυθεί  τον μουσουλμανικό μανδύα… Ή κατά μια άλλη εκδοχή, αν η Τουρκία βαδίσει το δρόμο του εκσυγχρονισμού. 

Σχόλια

  1. ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟ
    Ἀρνοῦμαι νὰ παραλάβω τὴν "Κάρτα τοῦ Πολίτη"!
    http://agiooros.org/viewtopic.php?f=27&t=4666

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα