Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

η ΕΣΘΟΝΙΑ στην Ευρωζώνη

  Ε.Ε.
Για το κοινό μας σπίτι την ΕΥΡΩΠΗ.
Από χθες, οι χώρες της Ευρωζώνης αυξήθηκαν σε  17, αφού προστέθηκε  και η ΕΣΘΟΝΙΑ.
Η ΕΣΘΟΝΙΑ είναι μια μικρή χώρα της Βαλτικής, με πληθυσμό μόλις 1.400.000 κατοίκους, από τους οποίους περίπου 350.000 είναι Ρώσοι. Πρωτεύουσα της Εσθονίας είναι το Ταλλίν. Το κράτος αυτό από χθες έχει ως νόμισμα το ευρώ.
Η κυβέρνηση της Εσθονίας, προκειμένου να πετύχει τους οικονομικούς  δείκτες και να ενταχθεί στην Ευρωζώνη, απέλυσε   χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους και επιδείνωσε σοβαρά την κατάσταση της δημόσιας παιδείας και της υγείας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι  ο υπουργός Οικονομικών της Εσθονίας Γιούχαν Παρτς δήλωσε υπερήφανος στον απεσταλμένο της ισπανικής εφημερίδας «Ελ Παΐς», ότι:  «Αυξήσαμε τον ΦΠΑ από το 18% στο 20%, αυξήσαμε την ηλικία συνταξιοδότησης από τα 63 στα 66 χρόνια». Ο Ισπανός δημοσιογράφος στο άρθρο του γράφει: «Η εργασιακή μεταρρύθμιση είναι πρακτικά λευκή επιταγή για τους επιχειρηματίες, γιατί η απόλυση είναι δωρεάν, χωρίς αποζημίωση. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 18% και στις ρωσόφωνες περιοχές της χώρας έφτασε στο 25%. Στην πράξη οι επιχειρήσεις δεν πληρώνουν καθόλου φόρο... Ο κατώτατος μισθός είναι 245 ευρώ τον μήνα»!


Η Εσθονία συμπεριλαμβάνεται στους δορυφόρους της Γερμανίας.
Έτσι αυξάνονται οι χώρες  που είναι υπό την Γερμανική επιρροή, καθώς στην Αυστρία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία και τη  Τσεχία προστίθεται και η Εσθονία.  Ισχυροποιείται το γερμανικό λόμπυ στην Ε.Ε. που δεν διατηρεί καλές χώρες με τις Μεσογειακές χώρες  και βαθαίνει το χάσμα του ευρωπαϊκού βορά,  με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου.

Για την ιστορία να πούμε ότι οι Εσθονοί κατά τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο συνεργάστηκαν με την φασιστική Γερμανία. Έγιναν  μάλιστα επαρχία του Γ’ Ραιχ. Ο Στρατός της Ρωσίας, ανακατέλαβε τη χώρα το φθινόπωρο του 1944.  Με την λήξη του Πολέμου το 1945 η Εσθονία προσαρτήθηκε και πάλι στην Σοβιετική Ένωση.
 Το 1991, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Εσθονία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία. Το 1992 έγιναν οι πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές και το ίδιο έτος άλλαξε το νόμισμα της Εσθονίας από ρούβλι σε Κορόνα Εσθονίας. Το 1995 υποβλήθηκε αίτηση για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Απρίλιο του 2003 υπογράφηκε στην Αθήνα η συμφωνία ένταξής της.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα