Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: πρώτη στην ιστορία ιντερνετική επανάσταση με αίτημα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια



ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Έπεσε η αυλαία, τίτλοι τέλους για τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ
Ο πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ, ο άνθρωπος που κρατήθηκε στην εξουσία στην Αίγυπτο για  30 χρόνια και γλίτωσε από έξι απόπειρες δολοφονίας, υποχρεώθηκε τελικά χθες , μετά από 18 ημέρες διαδηλώσεων,  να υποκύψει στην απαίτηση του λαού για αλλαγή και να παραιτηθεί.
Ο αντιπρόεδρος Ομάρ Σουλεϊμάν ανακοίνωσε επίσημα ότι “ο πρόεδρος Μουμπάρακ εγκατέλειψε την Προεδρία της χώρας. Και την εξουσία αναλαμβάνει το Στρατιωτικό Συμβούλιο”.
Και βέβαια τώρα το ερώτημα είναι, τι θα κάνει ο Στρατός την Εξουσία;
Θα στηρίξει κάποιον εκλεκτό του καθεστώτος; Δηλαδή,  θα επιβιώσει το καθεστώς Μουμπάρακ,  χωρίς τον Μουμπάρακ; Θα παραδώσει ο Στρατός την Εξουσία, ακόμη και στα χέρια των Ισλαμιστών, αν έτσι αποφασίσει ο λαός ης Αιγύπτου; Ή μήπως  η επόμενη Κυβέρνηση θα είναι υπό τον έλεγχο του Στρατού, και θα έχει σαφή φιλοαμερικανικό προσανατολισμό; Κοντολογίς, θα έχουμε αλλαγή καθεστώτος ή αλλαγή προσώπων στην κορυφή της Εξουσίας; Είναι ερωτήματα, για τα οποία ακόμη,  δεν υπάρχουν σαφείς απαντήσεις.
Ωστόσο, δικαιολογημένα πανηγυρίζουν οι Αιγύπτιοι την αποχώρηση του Μουμπάρακ από την Εξουσία, αλλά γνωρίζουν άραγε  τι έρχεται; Ποιοι θα αναλάβουν τα ηνία της εξουσίας;
Η παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς και η Χεζμπολάχ του Λιβάνου , που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων που έχει καταρτίσει η Δύση, χαιρετίζουν την παραίτηση Μουμπάρακ, ως «αρχή της νίκης της Επανάστασης».

Τα δραματικά γεγονότα της Αιγύπτου ή μάλλον η εξέγερση των αιγυπτίων κατά του καθεστώτος Μουμπάρακ, έχει κάποια εντυπωσιακά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά.
Στον πυρήνα της εξέγερσης είναι οι οργανώσεις της νεολαίας, που είναι δικτυωμένες στο Ιντερνετ. Είναι νέοι, μορφωμένοι, διπλωματούχοι και άνεργοι πολίτες, που αντιλαμβάνονται,  ότι στη χώρα τους έχει εγκαθιδρυθεί ένα τυραννικό,  διεφθαρμένο και ξενόδουλο καθεστώς, που υποχρεώνει το Λαό στη φτώχεια και την Εξαθλίωση. Και αυτή η κατάσταση διαψεύδει τις ελπίδες τους για πρόοδο, ευημερία  και επαγγελματική ανέλιξη. Κυρίως όμως η κατάσταση αυτή, τραυματίζει την  αξιοπρέπειά τους.  
Η εξέγερση του Λαού της Αιγύπτου, τουλάχιστον ο σκληρός πυρήνας των εξεγερμένων, ίσως περισσότερο από το αίτημα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, να προβάλει τα αίτημα του σεβασμού της ανθρώπινης Αξιοπρέπειας σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο.
Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι, η εξέγερση στην Αίγυπτο, είναι η πρώτη στην ιστορία ιντερντική επανάσταση με αίτημα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.  Γι’ αυτό ακριβώς είναι και εξαγώγιμη.
Οι Κυβερνήσεις των ΗΠΑ, του Ισραήλ και των κρατών της Ε.Ε., δικαιολογημένα ανησυχούν ότι, θα απλωθούν οι εξεγέρσεις σε Αραβικά καταρχήν κράτη με αυταρχικά καθεστώτα και με πενόμενο και περιφρονημένο Λαό.  Και ίσως οι εξεγέρσεις αυτού του τύπου να επεκταθούν ακόμη και σε μη αραβικά κράτη της Μεσογείου, όπου δημοκρατικά εκλεγμένες,  αλλά ανεπαρκείς Κυβερνήσεις, που είναι δέσμιες της διεθνούς των τοκογλύφων, περιφρονούν το Λαό και τον εξωθούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
                                
Τα γεγονότα στην Αίγυπτο,  στην Τυνησία και «αύριο»   ενδεχομένως στην Υεμένη, την  Ιορδανία, το Μαρόκο, την Αλγερία, το Ιράν, τη Λιβύη, τη Σαουδική Αραβία, κράτη με αυταρχικά καθεστώτα και εξαθλιωμένους λαούς, προφανώς θα διαμορφώσουν μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα στη  Βόρεια Αφρική, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.  Τα γεγονότα αυτά και τα νέα δεδομένα  που θα εισάγουν στους συσχετισμούς  ισχύος, θα έχουν ευρύτερες επιπτώσεις σε πολλούς και επιμέρους τομείς, που ενώ μέχρι τώρα δεν έχουν αξιολογηθεί σε βάθος, εντούτοις  θεωρείται βέβαιο ότι, οι εξελίξεις αυτές εγκυμονούν πρωτόγνωρους  κινδύνους ,  για την περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια. Ενδεχόμενη ανατροπή στις γεωπολιτικές  ισορροπίες, στην σημαντικότερη, στην στρατηγικότερη περιοχή του Πλανήτη, αναμφίβολα θα προκαλέσει βίαιες αναταράξεις.

Ένα από εντυπωσιακά γεγονότα της εξέγερσης στην Αίγυπτο, είναι ότι, οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ( Μοσάντ), των ΗΠΑ (CIA) και του ΝΑΤΟ, έπεσαν τραγικά έξω στις προβλέψεις και εκτιμήσεις του. Είναι χαρακτηριστικό  ότι, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπάρακ Ομπάμα, έμαθε την παραίτηση του προέδρου Μουμπάρακ από την τηλεόραση,  όπως και δισεκατομμύρια άλλοι τηλεθεατές.
 Ο Χόσνι Μουμπάρακ ήταν ο εκλεκτός των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΝΑΤΟ. Άλλαξαν όμως οι προτιμήσεις των πολιτικών ηγετών της Δύσης, μπροστά στην ανυποχώρητη  θέληση του Λαού της Αιγύπτου, για Ελευθερία, Δημοκρατία και Αξιοπρέπεια. Και αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα προς τα πάσης φύσεως  οικονομικο-πολιτικά Διευθυντήρια της Δύσης,   και ταυτόχρονα όμως , είναι και ένα φωτεινό παράδειγμα προς τους Λαούς,  που υποφέρουν στα χέρια διεφθαρμένων και υποταγμένων Κυβερνήσεων.  




Σχόλια

  1. Σας αποστέλλω ένα σχόλιο που ίσως να θυμίσει σε μερικούς τον Σεπτέμβριο- Οκτώβριο του 1980 και τα προεόρτια του πρώτου πολέμου στον περσικό κόλπο , χωρίς βεβαίως να υπονοούμε παρόμοιες εξελίξεις (έχουμε ξαναγράψει άλλωστε το πόσο αντίθετη είναι η κοινή γνώμη παγκοσμίως στο ενδεχόμενο ενός πολέμου με το Ιράν)

    ΛΟΙΠΟΝ
    = = = = = = = = = = =

    « Το Ιράν δεν είναι και τόσο κορόιδο ώστε να αφήσει μια ωραιότατη κρίση στην Αίγυπτο να πάει χαμένη .»
    Ιρανικά θωρηκτά έφτασαν για πρώτη φορά στο λιμάνι της πόλης Jeddah στην Σαουδικής Αραβίας επί της ερυθράς θαλάσσης (σημείωση=. στη διαδρομή από το κανάλι του Σουέζ προς προς τον Κόλπο του Άντεν και εν συνεχεία την είσοδο στον ινδικό ωκεανό η στροφή 45 μοιρών για κατεύθυνση προς τον περσικό κόλπο .)

    Το ιρανικό επιχείρημα φαίνεται να σηματοδοτεί έναν ριζικό ανασχηματισμό των θέσεων όλων αυτών που παίζουν στην σκακιέρα της περιοχής, ( δηλαδή τη Μέση ανατολή ) συμφωνά με DEBKA-Net—
    (Εμπειρογνώμονες για μέση ανατολή):
    Μέχρι τώρα, η Σαουδική Αραβία, σε στενή συνεργασία με την Αίγυπτο και τον Πρόεδρό Χόσνι Μουμπάρακ, οδηγούσε και ωθούσε τους άραβες σουνίτες ως προς τη συγκράτηση κάθε επεκτατισμού του Ιράν - ειδικά στον Περσικό Κόλπο.

    Ωστόσο, το άνοιγμα του λιμένος της Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας στα Ιρανικά πολεμικά πλοία για πρώτη φορά στην ιστορία των σχέσεων τους , είναι ένα καινούργιο σημείο του ντόμινο που αφόρα την αιγυπτιακή εξέγερση , προκαλώντας μετατόπιση του προς μια νέα εντελώς κατεύθυνση – μια νέα πραγματικότητα που η Τεχεράνη πρόθυμα αρχίζει να δημιουργεί , ενώ η Αμερική και το Ισραήλ σιωπούν .

    Οι Σαουδάραβες έχουν κρατήσει κρυφή την άφιξή των ιρανικών πολεμικά πλοίων ». Ακόμη πιο περίεργο είναι το ότι κράτησαν άκρα σιωπή όταν το Ιράν εξήγγειλε την ανάληψη από μέρους του , του αποκλειστικού δικαιώματος να αποφασίζει ποια «ξένα» σκάφη και ποιες δυνάμεις μπορεί να είναι παρούσες στο εσωτερικό ή να διασχίζουν το σύνολο του Περσικού Κόλπου.

    Δευτέρα, 31 Γενάρη, και λιγότερο από μία εβδομάδα πριν από την ημερομηνία που τα Ιρανικά πολεμικά πλοία θα ελλιμενιστούν στο λιμάνι της Τζέντα, ο Στρατηγός Χασάν Firouzabadi, αρχηγός του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν, δήλωσε ρητώς ότι η παρουσία των ξένων δυνάμεων και πολεμικών πλοίων στον Περσικό Κόλπο είναι κάτι το "απαράδεκτο" για την Τεχεράνη. Και ό, τι το Ιράν απαιτεί την κυριαρχία του στο σύνολο της θάλασσας αυτής .

    Επεσήμανε δε ότι η νότια ακτή της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν φθάνει έως τα στρατηγικής σημασίας Στενά του Ορμούζ . (σημείωση= είναι η είσοδος – έξοδος του περσικού (η αραβικού κατά τους Σαουδάραβες) Κόλπου μέσω του οποίου το πετρέλαιο φτάνει στις παγκόσμιες αγορές).
    Πράγματι, τα Ιρανικά πολεμικά σκάφη , απεστάλησαν στα νερά του Περσικού Κόλπου για ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο » ώστε να καταχωρίσουν τα ονόματα και τις λοιπές λεπτομέρειες των ξένων πλοίων, προτού επιτρέψουν τη διέλευσή τους", πρόσθεσε, αγνοώντας φυσικά εντελώς τον πέμπτο στόλο των ΗΠΑ με έδρα το Μπαχρέιν, συν το πολεμικό ναυτικό των λοιπών κρατών του Κόλπου καθώς και τα Βρετανικά, γαλλικά, ολλανδικά και γερμανικά πολεμικά πλοία , που πλέουν περιπολώντας και διενεργώντας νηοψίες (σημείωση= έρευνες στο φορτίο και το πλήρωμα των εμπορικών πλοίων) στον Περσικό Κόλπο. Στο παρελθόν, για τέτοιου είδους καταστάσεις με υπαιτιότητα της Τεχεράνης υπήρχε πάντα και μια ηχηρή απάντηση από το Ριάντ. Η Σαουδική έλλειψη κάθε ανταπόκρισης αυτή τη φορά , μπορεί να οφείλεται στην ασθένεια του βασιλιά Αμπντουλάχ, (απουσιάζει από την χώρα για δύο μήνες καθότι αναρρώνει στο παλάτι του στο Μαρόκο), ή, ενδεχομένως, είναι το αποτέλεσμα της Σαουδικής επαναξιολόγησης των δικών της πια συμφέροντα , ύστερα από την λαϊκή εξέγερση της Αιγύπτου κατά των Μουμπάρακ (εκατομμύρια πραγματικά καταπιεσμένοι , νόμιμα προσκεκλημένοι εργαζόμενοι μετανάστες, και όχι οι ανοησίες ……)
    Αναμένονται οι εξελίξεις .

    Anonymoys . former HEIL GAP ,
    ΠΑΡΑΚΑΛΩ εάν γίνεται το πρωί να αποσυρθεί από τα σχόλια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα