Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ο ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλος απαντάει στον πρόεδρο της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά


Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που τον κάλεσαν να σχολιάσει τη σημερινή ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας σε συγκέντρωση αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας δήλωσε τα εξής:

«Είναι κατ΄αρχάς θεσμικά προβληματικό να χρησιμοποιείται μία κομματική συγκέντρωση αποστράτων ως μέσο για να απευθύνεται ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στα εν ενεργεία στελέχη των Ε.Δ.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους πρέπει να είναι χώρος κομματικά ουδέτερος, χώρος εθνικής συναίνεσης και συστράτευσης.
Ούτε μία σχετική λέξη δεν βρήκε να πει επ’ αυτού ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Αντιθέτως, διολίσθησε σε μία παλαιοσυνδικαλιστική προσέγγιση όλων των θεμάτων, ενώ γνωρίζει τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τους λόγους που τη δημιούργησαν.

Μέριμνά μας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όλους αυτούς τους μήνες ήταν και είναι τα στελέχη των Ε.Δ. να θιγούν όσο γίνεται λιγότερο από αναγκαία και οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα. Στο πλαίσιο αυτό ρυθμίστηκε, μάλιστα, με τον καλύτερο και πιο  ανώδυνο τρόπο, το συνταξιοδοτικό τους καθεστώς, ενώ προσπαθούμε να βάλουμε τάξη στην αδιέξοδη κατάσταση  που βρήκαμε να επικρατεί στο Μ.Τ.Σ.

Είναι επίσης κρίμα να μην αντιλαμβάνεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση τη σημασία που έχουν οι νέες θεσμικές εγγυήσεις, διοικητικές και δικαστικές, στο σύστημα αξιολογήσεων, προαγωγών, τοποθετήσεων  και μεταθέσεων των στελεχών των Ε.Δ.

Περίμενα από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να επαινέσει και να στηρίξει την προσπάθεια που καταβάλλουμε για την επιβολή εγγυήσεων διαφάνειας στο χώρο των αμυντικών προμηθειών. Τις προσπάθειες αυτές τις παρακολουθεί και τις στηρίζει το κόμμα του στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή και αυτό δεν πρέπει να αποκρύπτεται, αλλά να τονίζεται όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση απευθύνεται σε στελέχη των Ε.Δ.

Τέλος, με λύπησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Ν.Δ. έκανε σήμερα μία «ολική επαναφορά» των παλαιοκομματικών πρακτικών της παράταξής του στο χώρο των Ε.Δ., τον οποίον η Ν.Δ., από αδράνεια, θεωρεί ως προνομιακό της χώρο».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα