Ομιλία ΥΕΘΑ Πάνου Μπεγλίτη στην Ολομέλεια της Βουλής (20.06.11) στη συζήτηση επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 141 του Κ.τ.Β.

                

“Nα μου επιτρέψετε κατ’ αρχήν, γιατί αισθάνομαι ότι έχω το δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό καθήκον, την πολιτική και προσωπική υποχρέωση, να ενώσω και εγώ τη φωνή μου με όλους τους συναδέλφους που εξέφρασαν, προηγουμένως, τα συλλυπητήρια για τον ξαφνικό θάνατο ενός καλού συναδέλφου, ενός δημοκράτη, του Άγγελου Τζέκη. Στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και στους οικείους του Άγγελου Τζέκη εκφράζω τα πιο θερμά συλλυπητήριά μου.

Eίναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μία βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Οικονομική και δημοσιονομική κρίση που πέραν των άλλων, έχει δημιουργήσει μία παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική και ψυχολογική, θα έλεγα, ανασφάλεια στον ελληνικό λαό. Το γνωρίζουμε και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να συμβάλουμε στην υπέρβαση αυτής της κρίσης.

Στο πλαίσιο αυτής της κυβερνητικής, αλλά και εθνικής προσπάθειας για την υπέρβαση της κρίσης, ένα σημαντικό κομμάτι ευθύνης ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο οποίο μαζί με το συνάδελφο Κώστα Σπηλιόπουλο, έχουμε την τιμή να είμαστε η προϊστάμενη πολιτική  ηγεσία σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία.

Θέλω από το Βήμα αυτό να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό, αλλά και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός μας, για την εμπιστοσύνη που μας έχουν δείξει και πιστεύω ότι αυτή την εμπιστοσύνη θα μας δείξουν και την επόμενη περίοδο μέχρι το τέλος του εκλογικού κύκλου, μέχρι το τέλος της τετραετίας.  Θέλω, επίσης, από την αρχή να ευχαριστήσω τους συναδέλφους όλων των πολιτικών κομμάτων για την εξαιρετική μέχρι σήμερα συνεργασία που είχαμε στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και ιδιαίτερα στο πλαίσιο της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας καθώς και στο πλαίσιο της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Αμυντικών Εξοπλισμών και Συμβάσεων.  Και θέλω να τους διαβεβαιώσω ότι αυτή η συνεργασία που διαμορφώθηκε σε στέρεη βάση τους τελευταίους είκοσι μήνες και με το συνάδελφο, Υπουργό Οικονομικών σήμερα, κ. Βενιζέλο, θα συνεχιστεί.

Γιατί πιστεύουμε, ότι το χώρο της Εθνικής Άμυνας πρέπει και οφείλουμε όλοι να τον υπερασπιστούμε ως έναν κομματικά ουδέτερα χώρο, ως ένα χώρο όπου μπορούμε να εργαστούμε όλοι, για τη διαμόρφωση της πιο στερεής, της ευρύτερης δυνατής εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης. Είναι ο χώρος που δεν χωρούν κομματικές αντιπαραθέσεις. Είναι ο χώρος, όπου όλα τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, μπορούμε να διασφαλίσουμε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο προς όφελος των εθνικών συμφερόντων, προς όφελος των ευρύτερων συμφερόντων του ελληνισμού.

Το λέω αυτό, γιατί μέσα σε αυτή τη συνολική και συλλογική κρίση, είναι εξαιρετικής σημασίας το γεγονός της εμπέδωσης της εθνικής ασφάλειας, της εμπέδωσης με άλλα λόγια του αισθήματος ασφάλειας στον ελληνικό λαό, στους Έλληνες πολίτες. Και αυτή η εμπέδωση της εθνικής ασφάλειας παράγεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις, από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Υπό αυτή την έννοια, πιστεύουμε ότι η συμβολή μας, των ενόπλων δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι καθοριστική για την οικονομική και την κοινωνική ανάπτυξη της χώρας. Είναι καθοριστική για την εμπέδωση της κοινωνικής συνοχής, γιατί το αίσθημα ασφάλειας είναι κι αυτό ένας παραγωγικός συντελεστής για την υπέρβαση της κρίσης. Κατ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, και με όρους ευρύτερα οικονομικούς, οι ένοπλες δυνάμεις είναι μια παραγωγική δύναμη και ως τέτοια πρέπει να τη διασφαλίσουμε, να την αξιοποιήσουμε, να την ενισχύσουμε.

Έκανα στην αρχή μια επισήμανση για την ανάγκη εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης γιατί την τελευταία περίοδο παρατηρώ κάτι που θα σας το εκφράσω, μιας και βρίσκονται στην αίθουσα και αξιόλογοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διαπιστώνω ότι υπάρχει, μέσα από ένα σύνολο διάσπαρτων δυνάμεων αποστράτων ή ενώσεων αποστράτων, μια κινητικότητα στο όνομα της έκφρασης και της υπεράσπισης κάποιων συντεχνιακών ή κορπορατιστικών συμφερόντων.

Κάνω αναφορά και επισημαίνω μια τελευταία δήλωση-ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό, στον Πρόεδρο της Βουλής, στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, μιας από αυτές τις ενώσεις αποστράτων, που φοβάμαι, ότι κατά ένα τρόπο έμμεσο αγκαλιάζεται από δυνάμεις της Αντιπολίτευσης, αν όχι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Κάνω λοιπόν, έκκληση να κοπεί κάθετα ο ομφάλιος λώρος που συνδέει, ενδεχομένως, πολιτικές δυνάμεις της Αντιπολίτευσης με ενώσεις αποστράτων.  Η έκκληση στους εν ενεργεία αξιωματικούς από αυτές τις δυνάμεις, να βρίσκονται σε υπηρεσιακή εγρήγορση και ετοιμότητα για να αποκρούσουν την πολιτική της Κυβέρνησης, είναι κατά την άποψή μου μια επικίνδυνη, αν όχι αντιδημοκρατική έκκληση και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους μας.

Επίσης, κάνω έκκληση στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σταματήσει επιτέλους να βλέπει το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων ως έναν ιστορικά προνομιακό χώρο. Δεν τον έχουν ανάγκη. Δεν έχουν ανάγκη πολιτικής ή κομματικής εκμετάλλευσης αυτού του χώρου. Άρα, πρέπει να αποστασιοποιηθούν από εκείνον τον παραδοσιακό, ιστορικό αταβισμό που διέκρινε τη συντηρητική παράταξη σε σχέση με τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και το λέω με δημοκρατικό ενδιαφέρον. Το λέω, όχι με την αγωνία του πολιτικού προϊσταμένου των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά με την αγωνία του δημοκρατικού πολίτη. Γιατί στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν χωρούν παιχνίδια. Στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν χωρεί υπεράσπιση συντεχνιακών ή κορπορατιστικών συμφερόντων.

Άρα, λοιπόν, σ' αυτό που μόνο θα πρέπει όλοι μας, όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουμε είναι η αρραγής ενότητα των Ενόπλων Δυνάμεων με τον ελληνικό λαό, με την ελληνική κοινωνία.  Γιατί τμήμα ενεργό και ελπιδοφόρο αυτής της ελληνικής κοινωνίας είναι τα ένστολα παιδιά μας, οι ένστολοι πολίτες, τα στελέχη, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί, των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μέσα στη συλλογική εθνική προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης ένα μεγάλο βάρος κουβαλά στις πλάτες του το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ήταν ένα βάρος, το οποίο αναλάβαμε ευθύς εξαρχής από τον Οκτώβριο του 2009 και είναι ένα βάρος το οποίο κουβαλάμε, συμβάλλοντας και εμείς από την πλευρά μας στη συνολική προσπάθεια, στη δημοσιονομική εξυγίανση και στο δημοσιονομικό νοικοκύρεμα.  Όχι με λόγια και ρητορικές επικλήσεις των προβλημάτων, αλλά με συγκεκριμένα έργα και αποτελέσματα τους τελευταίους αυτούς είκοσι μήνες, αλλά και με συγκεκριμένους υλοποιήσιμους και μετρήσιμους στόχους για το επόμενο χρονικό διάστημα της κυβερνητικής μας θητείας.

Δεν είναι εξάλλου καθόλου τυχαίο ότι μέχρι σήμερα έχουμε συμβάλει με πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ στη δημοσιονομική εξυγίανση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στον Προϋπολογισμό του 2011 έχουμε καταφέρει και όχι απλώς επιφέρει μειώσεις της τάξεως του 20% σε σύγκριση με τον Προϋπολογισμό του 2010 και κατά 26% σε σύγκριση με τον Προϋπολογισμό του 2009.

Και ασφαλώς δεν είναι καθόλου τυχαίος ο στόχος – αντίθετα πιστεύω απόλυτα υλοποιήσιμος - να προχωρήσουμε στην υλοποίηση για την επόμενη τριετία, δηλαδή στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος, σε περαιτέρω εξορθολογισμό και μειώσεις των αμυντικών δαπανών στα δύο σημαντικά σκέλη του Προϋπολογισμού.  Το σκέλος των λειτουργικών δαπανών και το σκέλος των αμυντικών εξοπλισμών. Πάνω από 600.000.000 ευρώ θα συμβάλουμε στο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα με τη μορφή συντεταγμένων μειώσεων.

Εάν μας άκουγε κανείς και με βάση τις αντιλήψεις που έχουν εμπεδωθεί τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, θα πίστευε πραγματικά ότι όλες αυτές οι μειώσεις, ουσιαστικά θα επενεργήσουν αρνητικά στο αξιόμαχο και στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το αντίθετο.  Θέλω να σας διαβεβαιώσω και μέσα από την εθνική αντιπροσωπεία, να διαβεβαιώσω τον ελληνικό λαό, ότι οι συντεταγμένες αυτές μειώσεις, κατά τρόπο απόλυτα ορθολογικό, δεν θα επηρεάσουν στο παραμικρό τις επιχειρησιακές δυνατότητες και ανάγκες για την εθνική άμυνα και την εθνική ασφάλεια της χώρας. Και τούτο, γιατί υπήρχε ένα ευρύτατο περιθώριο ορθολογικών παρεμβάσεων σε ένα χώρο που διακρίθηκε για την κακοδιαχείριση, για τη σπατάλη, για μία ποσοτική αντίληψη στο θέμα των αμυντικών εξοπλισμών σε ένα χώρο που υπάρχουν πολύ σημαντικά περιθώρια για να επανέλθει μία δυναμική ορθολογική ισορροπία ανάμεσα στο κόστος και το όφελος. Είναι μία σχέση που είχε ανατραπεί για πολλά χρόνια στο όνομα της αντιμετώπισης των εθνικών απειλών, μία σχέση στην οποία αποκαθιστούμε την ισορροπία με γενναίες παρεμβάσεις, στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια, χωρίς να υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος, υπολογίζοντας μόνο τη συμβολή μας στην υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας.

Είναι γεγονός επίσης ότι βρισκόμαστε σε ένα χώρο εξαιρετικά ευαίσθητο, αλλά και σε ένα χώρο με υψηλά ποσοστά δυσπιστίας, αν όχι καχυποψίας, σε σχέση με τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και των πόρων του ελληνικού λαού, ένα κλίμα που δηλητηρίαζε κάθε ενέργεια, κάθε πρωτοβουλία, κάθε δράση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Μπορούσαμε να λειτουργήσουμε πολιτικά μέσα σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα; Σας λέω καθαρά, όχι. Άρα, ήταν αναγκαίες οι θεσμικές και πολιτικές παρεμβάσεις για να υπερασπιστούμε μία νέα αντίληψη διαφάνειας και αποτελεσματικότητας στο χώρο των αμυντικών εξοπλισμών και όχι μόνο.   Αλλά και στο χώρο επίσης που πολλά χρήματα μέχρι σήμερα σπαταλήθηκαν, δηλαδή στο χώρο των λειτουργικών δαπανών.

Από τον Οκτώβριο του 2009 προχωρήσαμε δυναμικά σε δύο μείζονες θεσμικές μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις. Η πρώτη μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση ήταν η εμπέδωση των αρχών της αξιοκρατίας, της αξιοσύνης, του υψηλού βαθμού επαγγελματισμού, η μεταρρύθμιση περί ιεραρχίας και προαγωγών που διαμόρφωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ένα σύστημα διοικητικών και δικαστικών εγγυήσεων, για κάθε στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων. Σε αυτό το πλαίσιο η πρώτη μας προσπάθεια επίσης, η οποία ενσωματώθηκε στο ν.3883 συνδεόταν με τον εξορθολογισμό της διαδικασίας των αμυντικών εξοπλισμών και συγκεκριμένα με τα άρθρα 72 έως 76.  Παρεμβήκαμε δυναμικά για να καταργήσουμε τα αντισταθμιστικά ωφελήματα, ένα χώρο παραγωγής “γκρίζων ζωνών”, όπου ποτέ αυτά τα αντισταθμιστικά ωφελήματα δεν λειτούργησαν προς όφελος της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας. 

Η δεύτερη μεγάλη μεταρρύθμιση είναι αυτή που πέρασε πρόσφατα από την Ολομέλεια και αφορά στην ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 81/2009 και μέσα από αυτήν την ενσωμάτωση, η διαμόρφωση ενός στέρεου θεσμικού πλαισίου για τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα στον τομέα των αμυντικών εξοπλισμών και των αμυντικών προμηθειών και ειδικότερα μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ένα πλέγμα εγγυήσεων για τη βιωσιμότητα της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.  Ένας χώρος με πολλές επιβαρύνσεις στο παρελθόν, ένας χώρος με πολλαπλά δομικά, λειτουργικά και διαρθρωτικά προβλήματα, που προσπαθούμε σήμερα να τον στηρίξουμε, είτε το δημόσιο τομέα των αμυντικών βιομηχανιών, είτε τον ιδιωτικό  γιατί και οι δύο τομείς για εμάς έχουν εξίσου σημασία, είναι εξίσου σημαντικοί, γιατί παράγουν εθνικό πλούτο δημιουργούν ή μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Η παρέμβασή μας στοχεύει στην ανασυγκρότηση του αμυντικού τομέα, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Έχουμε ήδη, όπως γνωρίζετε, ορίσει μέσω του Υπουργείου Οικονομικών συμβούλους, για να μπορέσουμε να δούμε ποιες είναι οι αναπτυξιακές προοπτικές, για να μπορέσουμε να δούμε πώς μπορούν να διαμορφωθούν μέσα από την ιδιωτικοποίηση, ευρύτερες στρατηγικές εταιρικές σχέσεις, κρατώντας στο δημόσιο ένα σημαντικό μειοψηφικό κομμάτι μετοχών.

Άρα, λοιπόν, για τα ελληνικά αμυντικά συστήματα και για την ΕΛΒΟ, για τα οποία έχουν οριστεί μελετητές σύμβουλοι - και αυτό θα το συζητήσουμε στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος - είναι φανερό πλέον ότι προχωράμε σε μεγάλες τομές.

Δεν μπορούν να επιβιώσουν οι αμυντικές βιομηχανίες με τον τρόπο που επιβίωσαν τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, με αποκλειστικούς προμηθευτές τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Πρέπει να αποκτήσουν δυναμική εξωστρέφεια, πρέπει να αποκτήσουν μία ισχυρή εθνική παραγωγική βάση, πρέπει να ανοιχτούν στους μεγάλους ανταγωνιστικούς ορίζοντες σε συνεργασία με ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες ή και πέραν της Ευρώπης, σε συνεργασία με βιομηχανίες άλλων χωρών, του Ισραήλ, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, της Κίνας.

Στο χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας υπερασπιστήκαμε ένα συνταξιοδοτικό καθεστώς που επαναφέρει τον ορθολογισμό σε ένα χώρο, που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, ότι μπορεί τα στελέχη να παίρνουν σύνταξη στα 42, στα 43 ή στα 45 χρόνια. Με μία μικρή μεταβατική περίοδο διασφαλίζουμε την τριακονταπενταετία. Κανένα στέλεχος δεν παίρνει πλέον σύνταξη πριν συμπληρώσει τα 53 χρόνια.

Βεβαίως διασφαλίζουμε τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Βεβαίως διασφαλίζουμε επίσης εκείνα τα στελέχη που εργάζονται στις ειδικές δυνάμεις ή είναι ιπτάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας και αναγνωρίζουμε γι΄ αυτούς την εικοσιπενταετία. 

Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πει ότι το συνταξιοδοτικό για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν έχει στοιχεία δικαιοσύνης και ορθολογισμού. Όπως στοιχεία δικαιοσύνης και ορθολογισμού έχουν και οι παρεμβάσεις μας για την επιβίωση των Μετοχικών Ταμείων, για τα οποία είδαμε πολλές φορές την κριτική από την πλευρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Θέλω να γνωρίζετε, ότι δεν θα αφήσουμε να καταρρεύσουν τα μετοχικά ταμεία. Προτιμούμε να είμαστε χρήσιμοι και δυσάρεστοι, παρά να συμβάλουμε στην καταστροφική πορεία την οποία είχαν πάρει τα μετοχικά ταμεία μέχρι τον Οκτώβριο του 2009. Προτιμούμε μία λελογισμένη περικοπή των μερισμάτων παρά να κοπούν τελείως τα μερίσματα από τα στελέχη, τους αποστράτους των Ενόπλων Δυνάμεων. Κι αυτό είναι μία μεταρρυθμιστική τομή. Αυτό χρειάζεται γενναιότητα απέναντι στις όποιες αμφισβητήσεις και κριτικές, ώστε να μπορεί κανείς να φέρει σε πέρας μία τέτοια μεταρρύθμιση.

Θα προχωρήσουμε χωρίς να υπολογίσουμε πολιτικό κόστος. Μέχρι το τέλος του χρόνου πάμε σε εξυγίανση και νοικοκύρεμα των μετοχικών ταμείων στην κατεύθυνση της ενοποίησής τους, ώστε να γίνουν ένα πραγματικό και όχι ένα εικονικό επικουρικό ταμείο, όπως ήταν για χρόνια, εις τρόπον ώστε να εξασφαλίσουμε πλήρως μια εργοδοτική εισφορά και όχι όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα να χρηματοδοτούνται από συγκυριακούς κοινωνικούς πόρους. Και γι’ αυτό φθάσαμε εδώ σήμερα. Θα σας πω, γιατί πρέπει να γνωρίζει και ο ελληνικός λαός κάτι.  Θα σας πω τι βρήκαμε μπροστά μας ως στοιχεία στις 31/12/2009. Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού πλήρωνε μερίσματα σε δεκαοκτώ χιλιάδες διακόσιους στρατηγούς του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Ελληνικής Αστυνομίας. Είναι δυνατόν να επιβιώσει Μετοχικό Ταμείο με μια τέτοια ανατρεπτική σχέση μεταξύ εισφορών και μερισμάτων;

Θα συνεχίσουμε σε αυτήν τη μεταρρυθμιστική μας προσπάθεια, όπως επίσης θα συνεχίσουμε να εμπεδώσουμε ένα κλίμα ισοτιμίας στο πολιτικό προσωπικό, σχέσεις ισοτιμίας πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού. Κάναμε σημαντικό έργο μέχρι σήμερα στο θέμα της νοσοκομειακής και  υγειονομικής περίθαλψης του πολιτικού προσωπικού, στο θέμα κινήτρων για τις μονογονεϊκές οικογένειες των στρατιωτικών. Είναι ζητήματα που μέχρι σήμερα δεν είχαν ακουμπήσει ή θίξει οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

Θέλω να τελειώσω επισημαίνοντας ορισμένα ζητήματα σε σχέση με την αποστολή μας ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ως Ένοπλες Δυνάμεις. Η χώρα περιβάλλεται από μεγάλες προκλήσεις. Η χώρα θα  υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από την Ατλαντική Συμμαχία, μέσα από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Θα τιμήσουμε τις ευρωπαϊκές, συμμαχικές και εταιρικές μας υποχρεώσεις, όπως τιμούμε και σήμερα με τη συμμετοχή μας στις διεθνείς αποστολές αυτές τις υποχρεώσεις, γιατί αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον.

Πιστεύουμε ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα φέρουμε σε πέρας το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που έχουμε ήδη αναγγείλει και με τις κυβερνητικές μας προτεραιότητες. Όπως επίσης μέσα από την καθημερινή δουλειά που κάνουμε στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Αμυντικών Συμβάσεων και Εξοπλισμών. Αυτός είναι ο χώρος του κοινοβουλευτικού ελέγχου για εμάς. Αυτός είναι ο χώρος της διαφάνειας και των ευρύτερων εθνικών συναινέσεων. Αυτός είναι ο χώρος  - Κοινοβουλευτική, δημοκρατική και θεσμική τομή - την οποία φέραμε μετά τον Οκτώβριο του 2009.

Ο ελληνικός λαός, πρέπει να γνωρίζει ότι τα χρήματά του πιάνουν τόπο, ότι οι θυσίες του πιάνουν τόπο, ότι πάνω απ’ όλα είμαστε εδώ ως Κυβέρνηση, ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και - θέλω να πιστεύω - ως πολιτικές δυνάμεις της χώρας για να υπερασπιστούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις, τα συμφέροντα της χώρας.  Αποτίουμε φόρο τιμής σ’ εκείνους που χάθηκαν εν ώρα καθήκοντος, όπως επίσης υπερασπιζόμαστε όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Είμαστε εδώ που ταχθήκαμε ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι όλοι μαζί, η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία, είμαστε και θα παραμείνουμε στο ύψος των αναγκών, των εθνικών ευθυνών και των περιστάσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας.

Ευχαριστώ πολύ.”