Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το νέο ΝΑΤΟ- Η ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ


Σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του ΝΑΤΟ ελήφθησαν στη Σύνοδο των Υπουργών Άμυνας της Συμμαχίας που συνήλθε χθες στις Βρυξέλλες με τη συμμετοχή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου.

Οι Υπουργοί Άμυνας αποφάσισαν τον γεωγραφικό προσδιορισμό των Στρατηγείων και των άλλων επιτελικών οντοτήτων της Νέας Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας του περασμένου Νοεμβρίου. Η Νέα Δομή Διοίκησης είναι πιο λιτή και προσαρμοσμένη στα νέα δημοσιονομικά δεδομένα όλων των κρατών-μελών της Συμμαχίας.

Μία από τις πιο σημαντικές αλλαγές που επέρχονται με τη Νέα Δομή Διοίκησης είναι η κατάργηση του Αεροπορικού Στρατηγείου της Σμύρνης (CC Air) και η αντικατάστασή του από ένα χερσαίο στρατηγείο που μεταφέρεται από την Ισπανία. Το μοναδικό πλέον Αεροπορικό Στρατηγείο (CC Air) θα εδρεύει στην Γερμανία (Ramstein), ενώ το μοναδικό Ναυτικό Στρατηγείο (CC MAR) θα εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο (Northwood).

Στον αεροπορικό τομέα παραμένουν δύο μόνο CAOC (από τα επτά υφιστάμενα), αυτά του Uedem (Γερμανία) και της Torrejón (Ισπανία), ενώ το Αναπτυσσόμενο Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων μεταφέρεται από την Ολλανδία (Millingen) στην Ιταλία (Poggio Renatico).

Στην ενοποιημένη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ εκτός από τις οντότητες της Δομής Διοίκησης περιλαμβάνονται και αυτές της Δομής Δυνάμεων, στις οποίες οι Ελλάδα μετέχει με το CAOC της Λάρισας, το NDC-GR (Γ’ Σώμα Στρατού-Θεσσαλονίκη) και το Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (Χανιά). Σημειώνεται ότι το CAOC Λάρισας θα λειτουργεί υπό μόνιμη ελληνική διοίκηση και όχι με εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου διοικητή, όπως είχε συμφωνηθεί από τη χώρα μας στις αρχές του 2009.

Ο γεωγραφικός προσδιορισμός των μονάδων της Νέας Δομής Διοίκησης είναι αποτέλεσμα μακράς και επίπονης διαβούλευσης και διαπραγμάτευσης που διήρκεσε από την επομένη του Συμβουλίου Κορυφής της Λισαβόνας μέχρι χθες. Στη διαπραγμάτευση αυτή, η Ελλάδα έλαβε ενεργό μέρος με συνεχείς επαφές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Ράσμουσεν, αλλά και μεγάλο αριθμό διμερών διαβουλεύσεων. Στρατηγικός στόχος της Ελλάδας, όπως έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει στη Βουλή ο κ. Βενιζέλος, ήταν στην περιοχή μας να μην υπάρχουν περιττές φορτίσεις που δημιουργούν τεχνητά ή τεχνικά προβλήματα και άρα αδικαιολόγητες διαφοροποιήσεις σε σχέση με αυτά που ισχύουν σε όλες τις άλλες περιοχές της Συμμαχίας.

Η επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη

Η Σύνοδος των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ αποφάσισε να παραταθεί για άλλες ενενήντα μέρες η επιχείρηση της Συμμαχίας στη Λιβύη. Όπως σημείωσε ο κ. Βενιζέλος στη Σύνοδο, το ΝΑΤΟ έχοντας διδαχθεί από την έλλειψη μιας ολοκληρωμένης «στρατηγικής εισόδου» στην κρίση της Λιβύης, πρέπει να επεξεργαστεί άμεσα μια ολοκληρωμένη στρατηγική εξόδου, μέσω μιας βιώσιμης πολιτικής λύσης στο πλαίσιο των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και σε στενή συνεργασία με τον Αραβικό Σύνδεσμο και την Αφρικανική Ένωση.

Ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε την ελληνική πρόταση να καταστεί η Κρήτη κέντρο της ανθρωπιστικής επιχείρησης που πρέπει να αναπτυχθεί μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με υποστηρικτικό απλώς ρόλο του ΝΑΤΟ.

Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας

Στο πλαίσιο της Συνόδου των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ συνήλθε με τη συμμετοχή του Υπουργού Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας το Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας για πρώτη φορά μετά το 2008 και την κρίση με τη Γεωργία.

Η επανενεργοποίηση του Συμβουλίου αυτού είναι ένα σημαντικό βήμα μετά το θετικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί με την παρουσία του Προέδρου Μεντβέντεφ στη Λισαβόνα τον περασμένο Νοέμβριο.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα