Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Εξοπλισμών της επόμενης 15ετίας έχει ως οροφή τα 14,5 δις ευρώ έτσι ώστε, σε ετήσια βάση, η σχετική δαπάνη να μην υπερβαίνει το 0,3% του ΑΕΠ.



Στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής παρουσιάσθηκε σήμερα η νέα Δομή Δυνάμεων σε προσωπικό και μέσα από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Πάνο Μπεγλίτη και τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, πτέραρχο κ. Ι. Γιάγκο. Ολοκληρώθηκε έτσι η προβλεπόμενη στα άρθρα 72-76 του ν.3883/2010 διαδικασία που έχει στην αφετηρία της την Πολιτική Εθνικής Άμυνας (που εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ στις 9.03.2011 μετά από εισήγηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας) και στο τέρμα της το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Αμυντικών Προμηθειών για την 15ετία 2011-2025.

Η νέα Δομή Δυνάμεων θα εγκριθεί στην επόμενη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ.

Στο πλαίσιο της σημερινής συνεδρίασης ο κ. Βενιζέλος ενημέρωσε την κοινοβουλευτική επιτροπή για την πορεία εφαρμογής της νέας κάθετης δομής διοίκησης στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ με αφορμή τις ερωτήσεις των μελών της Επιτροπής έγινε μία επισκόπηση των  μεγάλων θεμάτων της αμυντικής πολιτικής.

Όπως τόνισε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας οι νέες οροφές σε προσωπικό και μέσα σχετίζονται άμεσα με την ισορροπία δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, ενώ η προσπάθεια εκλογίκευσης του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων είναι συνεχής, με στόχο τη βέλτιστη σχέση κόστους-οφέλους, χωρίς να παραβλάπτεται σε τίποτε η επιχειρησιακή ικανότητα των Ε.Δ. Η προσπάθεια αυτή αφορά πρωτίστως τις συνθήκες στέγασης και υποστήριξης των σχηματισμών, συγκροτημάτων και μονάδων και την όσο γίνεται καλύτερη εστίαση και άρα τον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών, που ήδη έχουν περιοριστεί δραστικά σε σχέση με το 2009.

Όπως είχε ήδη ανακοινώσει στη Βουλή ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Εξοπλισμών της επόμενης 15ετίας έχει ως οροφή τα 14,5 δις  ευρώ έτσι ώστε, σε ετήσια βάση, η σχετική  δαπάνη να μην υπερβαίνει το 0,3% του ΑΕΠ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα