Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επεκτείνεται και στην Κύπρο η οικονομική Κρίση. Την παραίτηση του Δ.Χριστόφια ζητάει η αντιπολίτευση.




 Του Χρήστου Καπούτση

Στη δίνη σοβαρής οικονομικής και πολιτικής κρίση μπαίνει και η Κύπρος.
Μετά την υποβάθμιση από τους Standard and Poors , είχαμε  προχθές και τη  διπλή υποβάθμιση από τον οίκο Moody’s .
Ο οίκος αξιολόγησης αναφέρει ως κύριους λόγους το κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων και την πιθανότητα ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης των Κυπριακών Τραπεζών, την αδυναμία της χώρας να προσφύγει στις ξένες αγορές, αδυναμία  που θα οδηγήσει σε πιθανή προσφυγή σε μηχανισμούς στήριξης για άντληση ρευστότητας, ώστε να καλυφτούν οι δανειακές ανάγκες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι Κυπριακές Τράπεζες είναι εκτεθειμένες  στα ελληνικά ομόλογα, για αυτό ακριβώς, η ελληνική οικονομική κρίση , μεταδίδεται δίκην μολυσματικής ασθένειας και στην Κύπρο.  
Η Κυπριακή Δημοκρατία πιέζεται από την αρνητική εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών της να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και  διαρθρωτικές αλλαγές,  σε σημαντικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες, στις οποίες περιλαμβάνονται οι μειώσεις στις  κρατικές συντάξεις,  στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και στις  κοινωνικές παροχές.  


Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ.Χριστόφιας δέχεται σοβαρές επικρίσεις  για την σοβούσα οικονομική κρίση, για  το αδιέξοδο στις συνομιλίες για το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου, και ακόμη ο Πρόεδρος της Κύπρου είναι εκτεθειμένος και από τον  επιμερισμό των ευθυνών για την πολύνεκρη έκρηξη στη Ναυτική Βάση στο Μαρί.
Οι επικεφαλής των μεγάλων πολιτικών παρατάξεων, όπως ο Ν.Αναστασιαδης του ΔΗΣΥ, αλλά και του ΔΗ.ΚΟ και της ΕΔΕΚ, αμφισβητούν ευθέως τις πολιτικές ικανότητες του Προέδρου Δ.Χριστόφια και ζητούν την παραίτησή του.
Μόνο ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ ο Άντρος Κυπριανού, ζήτησε να στηριχτεί η  προσπάθεια του Προέδρου Χριστόφια, η οποία βασίζεται, όπως είπε,  στις διαχρονικές αρχές επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος.  Και επισήμανε ότι η  Τουρκία,   «επιμένει σε θέσεις αδιάλλακτες και διχοτομικές», που εμποδίζουν την πρόοδο των ενδοκοινοτικών συνομιλιών Χριστόφια –Έρογλου.  Το αδιέξοδο στο Κυπριακό  επιβεβαιώθηκε πλήρως  και κατά την πρόσφατη τριμερή συνάντηση για το Κυπριακό , που έγινε υπό τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπα Κι Μουν.

Ελλάδα και Κύπρος, αντιμετωπίζουν σοβαρή οικονομική κρίση και πιέζονται για υποχωρήσεις σε μια σειρά από θέματα,  που είναι ζωτικής σημασίας για τη επιβίωση του Ελληνισμού.
Είναι σαφές ότι το ελληνικό έθνος, τμήμα του οποίου είναι οι Ελληνοκύπριοι, δέχεται μια χρηματοπιστωτική επίθεση που μας απειλεί.   Η  Ελλάδα είναι διεθνώς, αλλά  και στρατηγικά περισσότερο απομονωμένη από ποτέ, και μάλιστα  έχει τεθεί εν αμφιβόλω η βασικότερη εθνική  στρατηγική της χώρας, που είναι ασφαλώς η ένταξη μας στην Ε. Ε.    
Όμως, το Ελληνικό έθνος, ο Ελληνισμός Ελλαδικός και Κυπριακός δεν είναι φαντασίωση, είναι άνθρωποι με σάρκα, με ψυχή  και με αίμα. Και το Έθνος  δεν μπορεί να ζήσει,  αν καταστραφούν οι άνθρωποι.
Γι’ αυτό, κύρια επιδίωξη των πολιτικών δυνάμεων σε Αθήνα και Λευκωσία, θα πρέπει να είναι η ευρύτατη συναίνεση των πολιτικών παρατάξεων, για να αποτραπεί η οικονομική κατάρρευση και στα   εθνικά ζητήματα βασική προτεραιότητα  πρέπει να είναι  η διατήρηση του status quo, χωρίς παραχωρήσεις και υποχωρήσεις, ώστε να μείνει αλώβητη και η εθνική μας αξιοπρέπεια, που ποιος αμφιβάλει ότι απειλείται;


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα