Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κομματική παρέμβαση του Μπάρακ Ομπάμα, που σχολίασε δήλωση του Α. Σαμαρά!! Εντυπωσιακή αποτυχία της Συνόδου των G-20 στις Κάννες.




Του Χρήστου Καπούτση

 Ολοκληρώθηκε στις Κάννες   η Σύνοδος των ηγετών  των είκοσι μεγαλύτερων βιομηχανικών και αναδυόμενων χωρών του Πλανήτη η (G-20).
Τα αποτελέσματα δεν είναι εντυπωσιακά.  Και αυτό διότι:
πρώτον, δεν επιτεύχθηκε συμφωνία για αύξηση των πόρων του ΔΝΤ. Η Γερμανία αντιτίθεται στην ιδέα το ΔΝΤ να δημιουργεί πρόσθετη ρευστότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, επισημαίνοντας ότι αυτό θα πρέπει να παραμείνει αποκλειστική αρμοδιότητα των κεντρικών τραπεζών. Έχουμε λοιπόν περαιτέρω ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Και δεύτερον,  απορρίφθηκε η συμμετοχή των μη ευρωπαϊκών χωρών στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας EFSF.
Μάλιστα η πρόεδρος της Βραζιλίας η Ντίλμα Ρουσέφ ξεκαθάρισε ότι, η Βραζιλία δεν θα συμβάλει άμεσα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ).
Ερμηνεύοντας αυτή την αρνητική για την Ευρωζώνη εξέλιξη,  η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, υποστήριξε ότι, οι παγκόσμιοι ηγέτες περιμένουν τη συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου διάσωσης του ευρώ, προτού δεσμευτούν για στήριξή του.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, οι ηγέτες του G20 δεν έκρυψαν την ενόχλησή τους για την τροπή που παίρνει η ευρωπαϊκή κρίση. Φοβούνται την διάχυση της κρίσης του ΕΥΡΩ στην Παγκόσμια Οικονομία, ως διεθνής νομισματική κρίση. Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γιοσιχίκο Νόντα  προειδοποίησε  για το ενδεχόμενο  αλυσιδωτής αντίδρασης , που   θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι δημοσιονομικές δυσχέρειες ορισμένων χωρών της Ευρώπης.
Το σχέδιο διάσωσης του ευρώ που συμφωνήθηκε στα τέλη Οκτωβρίου, δείxνει ήδη να καταρρέει, και  η  Σύνοδος των G20 επιβεβαίωσε αυτή  την  αποτυχία.
Στο επίκεντρο της Συνόδου των ηγετών του κλάμπ των G-20 η       Ελλάδα και Ιταλία.
Η Ελλάδα, με τις γνωστές εξελίξεις,  δανειακή Σύμβαση, Δημοψήφισμα, Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας .   Και η Ιταλία, που συμφώνησε στην εποπτεία από το ΔΝΤ και την ΕΕ,  για την εφαρμογή  του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ειδικότερα τώρα για την Ελλάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σε κοινή συνέντευξή τους  στη γαλλική τηλεόραση μετά το τέλος της Συνόδου της G20 στις Κάννες, αναφέρθηκαν στην ανάγκη αλλαγών στην Ελλάδα,  αλλά και στη στάση του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής!!
 Όπως είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, η ενέργεια του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου για το δημοψήφισμα προκάλεσε νευρικότητα τις τελευταίες δυο μέρες.
Στη συνέχεια, ο αμερικανός  Πρόεδρος αναφέρθηκε και στον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά και είπε ότι μου δίνει θάρρος ότι ακόμα και ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι συμφωνεί με τη δανειακή σύμβαση.
Πάντως, δεν είναι και πολύ συνηθισμένο,  ο αμερικανός Πρόεδρος να σχολιάζει πολιτική άποψη,  αρχηγού ελληνικού Πολιτικού κόμματος.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα