Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλ.Πούτιν για τη συνάντηση με τον Γ.Α.Παπανδρέου και το Μνημόνιο




Η πορεία της χώρας προς την υπογραφή της Μνημονικής Σύμβασης τον Μάιο του 2010, έχει διάφορους σταθμούς, που θα πρέπει να διερευνηθούν, να αναλυθούν και να φωτιστούν δεόντως οι σκοτεινές γωνίες.
Μία συνάντηση, τουλάχιστον αμφιλεγόμενη, ήταν τον Φεβρουάριο του 2010 όταν συναντήθηκαν στη Μόσχα το τότε Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου με τον Πρωθυπουργό της Ρωσίας ΒΛ.Πούτιν.
Τις μέρες εκείνες ο ρωσικός τύπος δημοσίευε ρεπορτάζ, όπου σύμφωνα με πηγές της ρωσικής κυβέρνησης η Ρωσία ήταν έτοιμη να δανείσει την Ελλάδα με ένα ποσό από 25 μέχρι και 31 δισεκατομμύρια ευρώ.
Με το ποσό αυτό η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε πιεστικά δημοσιονομικά προβλήματα και πιθανότατα θα απέφευγε  την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. και την ΤΡΟΙΚΑ.
Όμως σε αυτή την πολυαναμενόμενη συνάντηση, σύμφωνα με πληροφορίες από τα ρωσικά ΜΜΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά έκανε μια γενική συζήτηση για  την πράσινη ανάπτυξη και την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, αφήνοντας  άφωνο τον συνομιλητή του τον ΒΛ.ΠΟΥΤΙΝ!!
Η συνάντηση ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ –ΠΟΥΤΙΝ έγινε  ενώ ήταν σε εκκρεμότητα, η ενεργειακή, η αμυντική και η πολιτιστική ελληνο- ρωσικές συμφωνίες. Γι αυτές δεν υπήρξε η παραμικρά νύξη από τον έλληνα πρωθυπουργό, σύμφωνα  πάντα με ρωσικές κυβερνητικές πηγές, που όμως δεν έχουν διαψευστεί ακόμη από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Πάντως μετά από αυτή τη συνάντηση, οι ελληνο- ρωσικές σχέσεις μπήκαν  σε μια περίοδο  βαθειάς κατάψυξης.
Άραγε, ποιος έχει ωφεληθεί από το πάγωμα των σχέσεων Αθηνών-Μόσχας;  Η απάντηση ίσως να μην είναι και τόσο προφανής…
Υπενθυμίζουμε ότι ο Πρωθυπουργός Πούτιν, σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές στη ρωσική πρωτεύουσα, φέρεται  να έχει δηλώσει στους στενότερους συνεργάτες του ότι: «Mε τον τρόπο που πολιτεύεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, μας σπρώχνει αναγκαστικά στην αγκαλιά της Τουρκίας, δεν έχουμε άλλη επιλογή».

Ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας  Βλαντίμιρ Πούτιν  επανήλθε στην οικονομική κρίση του μαστίζει την Ελλάδα. Σε ομιλία του  στο οικονομικό Φόρουμ "Ρωσία 2012", ο ρώσος Πρωθυπουργός είπε ότι η Ελλάδα στερήθηκε τεχνητά της δυνατότητας να εξυγιάνει την οικονομία της. Και πρόσθεσε:
  «Της στέρησαν τη δυνατότητα να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα, άρα της στέρησαν τη δυνατότητα αύξησης της ρευστότητας, εφόσον δεν διέθετε δικό της νομισματικό κέντρο» είπε ο κ. Πούτιν, επισημαίνοντας ότι κατ' αυτόν τον τρόπο απέμεινε μόνο ένας διαθέσιμος τρόπος, «η απευθείας μείωση των κοινωνικών δαπανών και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας σε αυτή τη βάση» . Δηλαδή υποστηρίζει ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας, ότι , στην Ελλάδα επιχειρούν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα μειώνοντας  τους μισθούς και τις κοινωνικές δαπάνες. Αλλά αυτό είναι αδύνατον, αν δεν υπάρξουν επενδύσεις. Και τα χειρότερο είναι, κατά  τον κ.Πούτιν, που κάποιοι στέρησαν στην Ελλάδα τη δυνατότητα να εξυγιάνει την οικονομία της!!
Έτσι , και ο ΒΛ.ΠΟΥΤΙΝ προστίθεται στην διαρκώς διευρυνόμενη ομάδα των αντιμνημονειακών, όψιμων ή μη!!
Και ακόμη,  δεν έχει διαφύγει της προσοχής της ρωσικής διπλωματίας και το γεγονός ότι, ενώ καρκινοβατούν οι ελληνορωσικές σχέσεις, αν και εδράζονται σε ένα σημαίνον ιστορικό υπόβαθρο αιώνων, η Αθήνα πήρε πολύ θεαματικές πρωτοβουλίες συγκαλώντας ή προτιθέμενη να συγκαλέσει κοινές συνεδριάσεις Υπουργικών Συμβουλίων με την Τουρκία και το Ισραήλ, και δημιουργώντας ad hoc όργανα συνεργασίας με αυτές τις χώρες.

Πάντως σε περιόδους  παρατεταμένης  οικονομικής, αλλά και πολιτικής κρίσης, που το μέλλον της Ελλάδας είναι μάλλον ζοφερή, οι σχέσεις της χώρας μας με δυνάμεις πέρα του ευρωατλαντικού συνασπισμού, όπως η είναι η Ρωσία , η Κίνα και η Ινδία, θα πρέπει να έχουν ανάλογο πολιτικο-διπλωματικό βάρος.  Οι χώρες αυτές, θα έχουν καταλυτικό ρόλο στις γεωπολιτικές,  ενεργειακές και γεωοικονομικές εξελίξεις στην περιοχή μας, δηλαδή τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Σε αυτό τα ασταθές περιβάλλον η Ελλάδα θα μπορέσει να κατοχυρώσει τα συμφέροντα της  αξιοποιώντας πολιτικά το στρατηγικό της βάθος και διαμορφώνοντας πολυμερείς συμμαχίες με ισχυρά κράτη.

                          Χρήστος Καπούτσης





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα