Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ασθένεια Ερντογάν και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ σε Αθήνα και Άγκυρα

Του Χρήστου Καπούτση

Σε δεύτερη χειρουργική επέμβαση στο έντερο υποβλήθηκε χτες το βράδυ ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Είναι έντονες οι φήμες ότι ο Τ.Ερντογάν αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Η κατάσταση της υγείας του Τ.ΕΡΝΤΟΓΆΝ ασφαλώς θα επηρεάσει και τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία , καθότι, ο Τούρκος πρωθυπουργός είναι ισχυρή προσωπικότητα με εδραιωμένα   λαϊκά ερείσματα. Και μάλλον,  είναι ο μόνος πολιτικός ηγέτης ,  που μπορεί να «ξηλώσει» το στρατογραφειοκρατικό Κεμαλικό κατεστημένο.
Μάλιστα προωθεί και σχετική Συνταγματική αναθεώρηση .
Είναι χαρακτηριστικό της σύγκρουσης της Ισλαμικής Κυβέρνησης με τους Στρατηγούς, ότι, απαγγέλθηκαν στον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Ιλκέρ Μπασμπουίγ, κατηγορίες που επισύρουν την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Ο στρατηγός κατηγορείται για τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης. Εξέλιξη ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ για το τουρκικό κοσμικό πολιτικό κατεστημένο.
Η απομάκρυνση του Στρατού από την πολιτική εξουσία είναι θετική εξέλιξη, διότι ενισχύει την κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Αρκεί όμως, το Κυβερνών Ισλαμικό κόμμα να μην έχει στόχους Ισλαμοποίησης του τουρκικού κράτους.
«Η τουρκική κοινή γνώμη, είναι αντίθετη και θα αντιδράσει δυναμικά στην ιδέα εγκαθίδρυσης ενός θεοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης της χώρας» υποστηρίζει σε πρόσφατο άρθρο του  ο Τούρκος δημοσιογράφος Mehmet Ali Birand, o οποίος με την αρθρογραφία του στήριξε και στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις του ισλαμιστή πρωθυπουργού, αλλά φαίνεται ότι βάζει και όρια και «κόκκινες γραμμές» στην προσπάθεια κυριαρχίας του ΙΣΛΑΜ στην κοινωνική ζωή της Τουρκίας.
Είναι σαφές ότι, είναι το τελευταίο διάστημα  παρατηρείται μια κινητικότητα στο εσωτερικό της Τουρκίας, με άξονα τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί ο Ερντογάν  σε συνδυασμό και με την αποτυχία της πολιτικής των «μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες, που εισήγαγε ο τούρκος ΥΠΕΞ Αχμετ Νταβούτογλου.  
Και ακόμη, είναι αξιοσημείωτη η  έξαρση του Κουρδικού ζητήματος, που κλυδωνίζει την πολιτική και κοινωνική συνοχή της Τουρκία και μάλλον ανοίγει δρόμους,  που οδηγούν σε απρόβλεπτες εξελίξεις.
Η  ιστορία έχει αποδείξει ότι, κάθε φορά που η Τουρκία αντιμετώπιζε εσωτερική πολιτική  κρίση, κάποιοι από το βαθύ κράτος ανέσυραν σενάρια αποσταθεροποίησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με σκοπό αυτά να χρησιμοποιηθούν για εσωτερικούς πολιτικούς σκοπούς.
Συνεπώς, θα πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση και ειδικά τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, να αναλύουν προσεχτικά τις εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία. Άλλωστε,  και οι Τούρκοι αναλύουν τις εσωτερικές πολιτικές, και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα , ως το αποτέλεσμα της σοβαρής οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Μάλιστα το σύνολο σχεδόν του Τουρκικού Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού , έχει εκτενή ρεπορτάζ από τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα.

           *********************8
Τέλος, να ενημερώσουμε ότι ο  Γ.Γ.  του NATO κ. Ράσμουσεν, έρχεται την Πέμπτη στην Αθήνα και την Παρασκευή θα πάει στην Άγκυρα.
Η νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα, η Συρία  και το ΙΡΑΝ,  θα είναι στην ατζέντα των συζητήσεων.
Μάλιστα ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι, «η  εγκατάσταση της "αντιπυραυλικής ασπίδας" στην Τουρκία γίνεται ύστερα από αίτηση της τουρκικής κυβέρνησης».        

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα