Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κραυγή απόγνωσης των απόστρατων ΝΑ πάμε στα Πασχαλινά συσσίτια των Στρατοπέδων; Ντροπή σας!

Η ανεξάρτητη κίνηση αποστράτων (ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. ) καταγγέλλει την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων των απόστρατων μερισματούχων του Μ.Τ.Σ. και του  ΕΚΟΕΜΣ.

«Οι καθημερινές εξελίξεις γύρω από τα Μετοχικά μας Ταμεία και ιδιαίτερα το ΜΤΣ, επιβεβαιώνουν με τον πιο ηχηρό τρόπο, τόσο τα αναφερόμενα στην από 1-4-2012 Ανακοίνωση – Ενημέρωση της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ., όσο και τις αναλύσεις που κατά καιρούς έχουμε
δημοσιεύσει στο παρελθόν, επί όλων των θεμάτων που μας αφορούν.
Κοινός παρονομαστής όλων αυτών είναι ότι η Πολιτεία και τα όργανά της αποδεικνύονται καθημερινά αναξιόπιστα, και με παραπλανητικά τεχνάσματα προσπαθούν να
μας αποπροσανατολίσουν - εξαπατήσουν, συντηρώντας το βολικό για αυτούς περιβάλλον πολυδιάσπασης και διχόνοιας ανάμεσά μας.
Το ιδιαίτερα ανησυχητικό, είναι ότι μέσα στο περιβάλλον υφαρπαγής της περιουσίας
όλων των Μετοχικών Ταμείων, της ομολογημένης κακοδιαχείρισης του ΜΤΣ, της αδιαφανούς χρήσης πόρων του ΕΚΟΕΜΣ, που το έφεραν και αυτό σε συνθήκες κατάρρευσης, είδε το φως της δημοσιότητας ανακοίνωση συγκεκριμένης «διεκδικητικής ομάδας»,
την οποία αναπαρήγαγαν με ιδιαίτερη χαρά και φιλικά της blogs, δια της οποίας εξαίρονται οι δήθεν προσπάθειες της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας του ΥΕΘΑ και του ΓΕΣ για τα θέματα των αποστράτων!
Επειδή και η παραπλάνηση έχει τα όριά της, εμείς υποβάλουμε τα παρακάτω ενδεικτικά ερωτήματα, τα οποία, εάν απαντηθούν, θα ζητήσουμε δημόσια συγγνώμη.
 Από ποιους πόρους θα καλυφθεί η χορήγηση του ΕΚΟΕΜΣ, όταν είναι δεδομένο
ότι τα αποθεματικά του, αφενός υφαρπάχθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες από
το ΜΤΣ και αφετέρου τα κουρεμένα υπόλοιπα του στην ΤτΕ είναι δεσμευμένα σε
νέα υποτιμημένα ομόλογα 20ετους διάρκειας;
 Θα αρχίσει νέος κύκλος «ταμειακών διευκολύνσεων» και προς το ΕΚΟΕΜΣ από
κάπου και αν ναι πως θα ρυθμιστούν αυτά τα νέα «χρέη»;
 Πως θα καλυφθούν οι υποχρεώσεις του ΜΤΣ (μερίσματα και ΒΟΕΑ), με δεδο-
μένη την εκ των πραγμάτων ακύρωση της πολυδιαφημισμένης δήθεν «ρύθμισης»;
 Πως θα χρηματοδοτηθεί αυτή η «ρύθμιση», αν ποτέ ισχύσει, όταν παράλληλα
ζητείται ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, ώστε να είναι βιώσιμη;
2
Αγαπητοί συνάδελφοι, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και οι ψευτολύσεις του αρπάζουμε από κάπου για να δώσουμε το τρέχον τρίμηνο και βλέπουμε μετά, ρίχνουν στάχτη
στα μάτια μας, δημιουργούν ψευδαισθήσεις και συντηρούν τις παρελθούσες νοοτροπίες  εφησυχασμού. Εάν δεν θεσμοθετηθούν νέοι πόροι και δεν προσδιοριστεί συγκεκριμένο
βιώσιμο πρόγραμμα, το μέλλον βαδίζει στο μονόδρομο του εξευτελισμού ή και αναστολή παροχών, χωρίς να είναι απίθανο και το σκηνικό κατάρρευσης και εκκαθάρισης.
Οι απόστρατοι ΣΞ και ΕΛΑΣ καλούνται να κάνουν Πάσχα χωρίς τις καταβολές των μερισμάτων για τα οποία πλήρωναν μία ζωή. Αλήθεια ντρέπεται κανείς; Οι διορισμένες διοικήσεις των ΜΤ και οι πολιτικοί προϊστάμενοι τους διαχρονικά τι έχουν να μας πουν;
Η ΑΝΕΑΕΔ είχε επισημάνει το πρόβλημα εδώ και πολύ καιρό και λοιδορήθηκε. Δυστυχώς δικαιωνόμαστε για μία ακόμη φορά.
Τώρα τι θα μας προτείνουν άραγε, μήπως να οδηγηθούμε στα Πασχαλινά συσσίτια των Στρατοπέδων;
Ντροπή σας!»

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα