τρία ανθρωπόμορφα κτήνη

του Χρήστου Καπούτση

Η άσκηση βίας, σωματική και ψυχική, ειδικά πάνω σε άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή. Όταν χτυπάς έναν άνθρωπο, δεν του προκαλείς  μόνο σωματικό πόνο, αλλά εξευτελίζεις μία ανθρώπινη Ύπαρξη.  Και αυτό το γεγονός δεν μπορεί παρά να καταδικάζεται, ως απαράδεκτο. Και ακόμη χειρότερα, το να αφαιρείται η  ζωή ενός ανθρώπου, έτσι χωρίς λόγο ή ακόμη και με «εύλογη» αιτία,  συνιστά όνειδος για το ανθρώπινο γένος και ανεξίτηλο στίγμα για τον πανανθρώπινο πολιτισμό, που στηρίζεται στην Τέχνη, την Ποίηση, τον Ανθρωπισμό και την Αλληλεγγύη.

Η άνανδρη και αναίτια δολοφονία ενός φιλήσυχου και φιλόζωου νέου στην Πάτρα, από τρία ανθρωπόμορφα   κτήνη, Αφγανούς ή Πακιστανούς,  λαθρομετανάστες, είναι ειδεχθές έγκλημα, χωρίς κανένα απολύτως ελαφρυντικό.  Οι δολοφόνοι με την εγκληματική πράξη τους, υποβίβασαν τον εαυτό τους σε σαρκοβόρα κτήνη. 

Στο όνομα ποιού Θεού, ποιάς ιδεολογίας, ποιάς ανάγκης οι αιμοδιψείς δολοφόνοι , σκότωσαν ένα νέο άνθρωπο; Ποιοι και με ποια κριτήρια, δολοφόνησαν τα όνειρα και τις αγωνίες μιας Ανθρώπινης Ύπαρξης και  στέρησαν από τον 29-χρονο Πατρινό, το μοναδικό και ανεπανάληπτο αγαθό, που έχουμε εμείς οι Θνητοί Άνθρωποι, αυτό  της Ζωής;

Οι διωκτικές αρχές και η Δικαιοσύνη, θα πρέπει να εντοπίσουν και να τιμωρήσουν παραδειγματικά, χωρίς ίχνος επιείκειας, τους στυγερούς δολοφόνους λαθρομετανάστες.

Ωστόσο, θα πρέπει να σκεφτούμε και να παραδεχτούμε, ότι ΟΛΟΙ οι μετανάστες ή λαθρομετανάστες δεν είναι δολοφόνοι! Η τυφλή βία, η εκδίκηση, η μισαλλοδοξία ή   το έγκλημα ως ισοδύναμη πράξη,  είναι κακουργηματικές πράξεις, ανήθικες και απορριπτέες , καθώς συγκρούονται μετωπικά με τις αρχές και αξίες του Ελληνικού πολιτισμού.