Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μίκης Θεοδωράκης: Γιατί;

Μίκης Θεοδωράκης: Γιατί;
Σε άρθρο του ο συνθέτης μιλάει για φίμωση του όταν αναφέρθηκε στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ
Μίκης Θεοδωράκης: Γιατί;

15
εκτύπωση 
 
Σε πρόσφατη συνέντευξή μου σε αθηναϊκή εφημερίδα (όποιος ενδιαφερόμενος μπορεί να τη βρει στην ιστοσελίδα του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών) αναφερόμενος στους στόχους μιας Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας ανέδειξα ως κύριους στόχους την ψήφιση από τη Βουλή της καταγγελίας των μνημονίων και την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ στηριζόμενος στην πρόσφατη αποκάλυψη του τεράστιου εθνικού μας πλούτου λόγω των υδρογονανθράκων και του πετρελαίου που περιέχονται στην δική μας ΑΟΖ και που η αξία τους μόνο νοτίως της Κρήτης ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσόν του ενός τρισεκατομμυρίου επτακοσίων δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Το γεγονός αυτό, συμπέρανα, αλλάζει εκ βάθρου τον οικονομικό και πολιτικό χάρτη της χώρας.

Τη δήλωσή μου αυτή κάλυψε ένα πρωτοφανές κύμα φίμωσης και σιωπής, της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) συμπεριλαμβανομένης. Τι συμβαίνει άραγε; Γνωρίζω ότι την ελληνική ΑΟΖ δεν τη θέλουν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, γιατί θέλουν να μας υφαρπάξουν τον πλούτο αυτόν. Οπως δεν τη θέλουν και ορισμένοι πανίσχυροι ελληνικοί οικονομικοί παράγοντες, γιατί θίγονται τα συμφέροντά τους. Ποιοι όμως είναι οι λόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ; Και σε τι βλάπτεται ο εργαζόμενος λαός της χώρας από την αποκάλυψη του δικού του πλούτου, που εξάλλου είναι ο μοναδικός τρόπος να απαλλαγούμε από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των μνημονίων, της τρόικας, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των Τραπεζών;

Απευθύνομαι τόσο στους ηγέτες όσο και στα μέλη αυτών των κομμάτων γι’ αυτή την απαράδεκτη ταύτισή τους με τα υπόλοιπα κόμματα που υπηρετούν και εκφράζουν ξένα συμφέροντα. Ήδη ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ έως τώρα έλεγε σαφώς ότι ως κυβέρνηση η πρώτη του πράξη θα ήταν η κατάργηση των Μνημονίων, στην πρόσφατη εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολλά βήματα πίσω ανακοινώνοντας ότι θα προσπαθήσει να αναδιαπραγματευτεί το Χρέος. Όμως το χρέος είναι ο πυλώνας, πάνω στον οποίο βασίζεται το Μνημόνιο, που με πρόσχημα το χρέος περιέχει πλήθος δεσμεύσεων ξεκινώντας από την παράδοση της εθνικής μας ακεραιότητας στους πιστωτές μας. Επομένως δεν θα πρέπει να παίζουμε με τις λέξεις. Θα καταργηθεί το Μνημόνιο, ναι ή όχι; Και ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι για να μπορέσει να σταθεί μια κυβέρνηση χωρίς Μνημόνιο, έχουμε ανάγκη να στηριχθούμε πάνω σε μια ισχυρή οικονομική βάση. Αυτή άλλωστε υπήρξε και η δική μου επιφύλαξη στη συνάντησή μας (Τσίπρας, Γλέζος, Δραγασάκης) με σκοπό την εκλογική μας συνεργασία. Σήμερα όμως πιστεύω ότι θα μπορούσε να σταθεί μια κυβέρνηση χωρίς Μνημόνιο χάρη στον πλούτο που μας προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Δηλαδή πρόκειται για μια αλλαγή ιστορικής σημασίας που με λύπη μου διαπιστώνω ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι’ αυτό κι εμείς τους λέμε καθαρά, ότι Αριστερά με μνημόνιο είναι όπως η φωτιά με το νερό. Οχι μόνο δεν ταιριάζουν αλλά όπως γίνεται συνήθως, η Φωτιά των Μνημονίων θα διπλασιαστεί έχοντας μαζί της και ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς. Κατά την προσωπική μου άποψη, μια τέτοια προοπτική είναι εγκληματική για τον Λαό μας. Γιατί θα του στερήσει κάθε ελπίδα για το μέλλον.

Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα χάρη στον εθνικό μας πλούτο να γίνει ανεξάρτητη και αυτάρκης διώχνοντας από πάνω της όλους αυτούς τους δήθεν συμμάχους-φίλους και προστάτες, που επί αιώνες μάς πίνουν το αίμα, μας καταδικάζουν σε μόνιμη υπανάπτυξη και μας φέρονται σαν να είμαστε λαός β´ κατηγορίας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα