Υπερατλαντικά ταξίδια με πολιτική βαρύτητα του Χρήστου Καπούτση

  Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στις ΗΠΑ στις 8 Αυγούστου και οι συνομιλίες του με τον αμερικανό Πρόεδρο ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ , αλλά και άλλους Κυβερνητικούς Αξιωματούχους,  έχει ξεχωριστή πολιτική βαρύτητα.

Τα γεωστρατηγικά και ενεργειακά   σχέδια των ΗΠΑ  , για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και του Καυκάσου, επιφυλάσσουν στην Ελλάδα, ως χώρα και ως χώρο, ένα ιδιαίτερο γεωπολιτικό ρόλο.

Το ναυάγιο της εξαγοράς της ΔΕΠΑ από τους Ρώσους και η επιλογή του αγωγού μεταφοράς του αζέρικου φυσικού αερίου ΤΑΡ, ήταν εξελίξεις που «ενθουσίασαν»  τους αμερικανούς , και  αναθέρμαναν τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Και οι δύο επιλογές, εξυπηρετούν τον Στρατηγικό Στόχο των ΗΠΑ, για σταδιακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία στο τομέα της Ενέργειας. Η ροή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη, θα πρέπει να περιοριστεί σημαντικά, εκτιμούν οι αμερικανοί.  Πιστεύουν, οι αμερικανοί διπλωμάτες, ότι έτσι,  θα περιοριστεί η ενεργειακή, άρα και η πολιτική εξάρτηση της Ε.Ε. από τη Ρωσία.

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, στις 30 Ιουλίου θα βρίσκεται στις ΗΠΑ και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας  Δ. Αβραμόπουλος, ο οποίος θα συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζακ Χάγκελ, αλλά και με τον Τζον Μακέιν που προεδρεύει της επιτροπής αμύνης της Γερουσίας, ενώ πιθανότατα, ο ΥΠΕΘΑ  θα συναντηθεί και  με την σύμβουλο ασφαλείας των ΗΠΑ, Σούζαν Ράις (δηλαδή ο Δ. Αβραμόπουλος πιθανόν, να περάσει το κατώφλι του Λευκού Οίκου, πριν από τον A. Σαμαρά!).

Οι αμερικανοί θέλουν να ενισχύσουν την Ελλάδα στρατιωτικά. Οι προτάσεις τους,  για δωρεάν παραχώρηση των αρμάτων μάχης  Abrams ,των ΤΟΜΠ  M- 113 ακόμη και η πιθανή παραχώρηση μαχητικών αεροσκαφών  F -15 καθώς και αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας ,αποδεικνύουν , ότι οι αμερικανοί έχουν τους λόγους τους, να θέλουν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να είναι  επαρκώς εξοπλισμένες. Γιατί όμως;

Τι θα συζητήσουν, ο Πρωθυπουργός με τον αμερικανό Πρόεδρο;

Βασικά την  οικονομία και ειδικά την  κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και την βιωσιμότητα ή μη , του ελληνικού χρέους. Είναι σαφές πλέον, ότι η διάσταση μεταξύ του ΔΝΤ , που είναι υπό αμερικανική επιρροή, και της Ε.Ε. (γερμανοκρατούμενης), για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, παίρνει διαστάσεις ανοιχτής σύγκρουσης. Θύματα  της  σύγκρουσης του ΔΝΤ με η Κομισιόν, η Ελλάδα και οι έλληνες εργαζόμενοι.

Επίσης, σύμφωνα με την Ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, αναμένεται να θιγούν θέματα που αφορούν, την στενότερη   αμυντική συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδας. Και ακόμη στην ατζέντα των συνομιλιών θα είναι και η περιφερειακή συνεργασία (που αφορά και το Σκοπιανό, καθώς προωθείται το όνομα «Άνω Δημοκρατίας της Μακεδονίας», χωρίς άλλες προϋποθέσεις ή περιορισμούς στη γλώσσα, την εθνότητα  και την ιστορία…).

Οι προοπτικές διευθέτησης του πολιτικού προβλήματος στην Κύπρο (με την αμερικανική διπλωματία να επιμένει στην  άμεση επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και λύση του Κυπριακού στη φιλοσοφία του σχεδίου ΑΝΑΝ) . Και φυσικά, οι εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική , (Αίγυπτος, Λιβύη) και στη Συρία.  Σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ είτε στη Συρία, είτε στην Αίγυπτο, είτε ακόμη και  του Ισραήλ στο ΙΡΑΝ, θα πρέπει να θεωρείται πολύ πιθανή και η ελληνική συμμετοχή.

συγκρουσιακό διεθνές  περιβάλλον

Η χώρα μας,  αντιμετωπίζει ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο και σαφώς συγκρουσιακό διεθνές  περιβάλλον.

Η  γεωγραφική  θέση της Ελλάδας είναι στρατηγικής σημασίας.

Η ευρύτερη περιοχή μας χαρακτηρίζεται από  αστάθεια, ενεργειακή ανασφάλεια, βαθιά οικονομική κρίση, ανεξέλεγκτες μετακινήσεις πληθυσμών, ασύμμετρες απειλές, ακραίες ενέργειες, όπως η δράση φανατικών ισλαμιστών, τζιχαντιστών και τρομοκρατών , στον ευρύτερο και κρίσιμο χώρο της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής.  

Η Ελλάδα, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής κρίσης, έχει τραυματισμένο διεθνές κύρος. Η ελληνική διπλωματία έχει υποτυπώδη παρουσία στα ευαίσθητα διπλωματικά παίγνια της περιοχής, ενώ και η στρατιωτική διπλωματία είναι μάλλον ανύπαρκτη.

Η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι,  είναι πολύ πιθανό,  να βρεθεί μπροστά σε πολύ σκληρές προκλήσεις και θα πρέπει να είναι πανέτοιμη να τις αντιμετωπίσει και διπλωματικά και στρατιωτικά. Στο πλευρό των ΗΠΑ όμως, ή της Γερμανίας; Και αυτό το δίλλημα θα πρέπει να απαντηθεί άμεσα και με πιστικό τρόπο.

Η προσήλωση της Ελληνικής Κυβέρνησης  στις επιλογές της Γερμανίας, δεν έχει μέχρι τώρα θετικά αποτελέσματα, στο οικονομικό και κοινωνικό τομέα (ύφεση, ανεργία κ.τ.λ.).  Είναι εξαιρετικά πιθανό,  η πρόσδεση της Ελλάδας στο Γερμανικό άρμα, να έχει ολέθριες συνέπειες για τα εθνικά μας συμφέροντα, στον ενεργειακό,  διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα.

Γερμανία ή ΗΠΑ λοιπόν , είναι ο καλύτερος σύμμαχος για την Ελλάδα σε αυτή τη δυσμενή διεθνοπολιτική συγκυρία;

Πάντως, στα μελλοντικά  περιφερειακά Στρατηγικά σχέδια των Αμερικανών, φαίνεται ότι, περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, τις επόμενες μέρες στην Ουάσιγκτον,   κατά πάσα προσδοκία, θα επιβεβαιώσουν, τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας στις γεωστρατηγικές  εξελίξεις  στην περιοχή μας.

Και φυσικά μένει να αποδειχτεί, πόσο ικανή και αποφασισμένη είναι η Ελληνική Κυβέρνηση, να διαφυλάξει πρώτα απ΄ όλα τα συμφέροντα της χώρας μας και να αξιοποιήσει, με τον καλύτερο τρόπο , όλες τις ευκαιρίες που , λόγω συγκυριών, μας προσφέρονται.