Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι Στρατηγοί της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ


του Χρήστου Καπούτση
Οι δυο  από τους τρεις ευρωβουλευτές που εξελέγησαν με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι απόστρατοι Στρατηγοί.  Είναι ο Αντιστράτηγος  ε.ά  Συναδινός Ελευθέριος, πρώην επικεφαλής των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού και ο αντιστράτηγος ε.ά  Επιτήδειος Γεώργιος, πρώην Διευθυντής Χειρισμού Εθνικών Κρίσεων του ΓΕΕΘΑ. 
Η Χ.Α ήθελε να έχει στο ευρω-ψηφοδέλτιό της  ανώτατους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Στόχος της να ενισχύσει τις προσβάσεις της σε αυτό τον ευαίσθητο χώρο, σε συνάρτηση με μια προσπάθεια απενοχοποίησης της ψήφου προς τη Χ.Α. Τις «επαφές»  ανέλαβε , γνωστός για τις ακροδεξιές απόψεις του απόστρατος, που ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Χ.Α. Προσέγγισε δεκάδες απόστρατους Αξιωματικούς,  κυρίως του Στρατού Ξηράς. Τους πρόσφερε βέβαιη εκλογή στην ευρωβουλή, αλλά  εισέπραττε αρνήσεις , κάποιες μάλιστα  με όχι και τόσο  ευγενικό τρόπο. Δυο όμως ανώτατοι αξιωματικοί δέχτηκαν και σήμερα είναι ευρωβουλευτές.
Εκτιμώ ότι, είναι αποκρουστικό το θέαμα,  δυο Στρατηγοί να επισκέπτονται τον Κορυδαλλό και να υποβάλλουν ταπεινά τα σέβη τους στον ευρισκόμενο πίσω από τα  κάγκελα Αρχηγό της Χ.Α.,  που ήθελε να γνωρίσει εκείνους ,  που «εμπνευσμένοι» από τις ιδεολογικές αρχές του ,  κατέκτησαν επαξίως δυο επίζηλες  θέσεις  στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου!
Οι Ενώσεις Αποστράτων , θεσμικών και μη, στήριξαν , είτε έμμεσα, είτε ενεργά,   υποψηφιότητες των συναδέλφων τους, αλλά επιλεκτικά και μόνο της Χ.Α..  Είναι χαρακτηριστικό ότι αξιόλογοι ανώτατοι στρατιωτικοί (προσωπικότητες με κύρος, ΜΕ Δημοκρατικές αρχές  και στρατιωτικές περγαμηνές) υπήρχαν και σε άλλα ψηφοδέλτια , αλλά αυτοί κυριολεκτικά … «πάτωσαν». Φυσικά, η πλειοψηφία των απόστρατων αποστρέφεται τη Χ.Α., αλλά πολλοί από αυτούς,  την Κυριακή των εκλογών, δεν προσήλθαν στις κάλπες…
 Αυτονόητα είναι και τα ερείσματα των εκλεγέντων  Αποστράτων  ευρωβουλευτών της Χ.Α. στο εν ενεργεία στελεχιακό δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων.  Επιπλέον στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων,  που βρίσκονται σε καίριες θέσεις της στρατιωτικής ιεραρχίας, δεν κρύβουν την προτίμησή τους στη Χ.Α. Είναι προφανώς μειοψηφία, αλλά όμως, ισχυρή μειοψηφία.
Οι «ιδεολογικοί» δεσμοί στρατιωτικών και χρυσαυγιτών, που πιθανόν να είχαν ή και να έχουν,  πιο «στενή» συνεργασία, απασχόλησε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.   
Πάντως, δυο έρευνες  (ΕΔΕ), η μία με εντολή του ΥΠΕΘΑ Δ. Αβραμόπουλου και η άλλη με εντολή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχ. Κωσταράκου  , για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν διασυνδέσεις του σκληρού πυρήνα της Χ.Α. με στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, είχαν αρνητικό αποτέλεσμα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις κύκλων του Υπουργείου Εθνικής, οι  στρατιωτικοί, απόστρατοι και εν ενεργεία,  που ψήφισαν Χ.Α.  , πιθανόν να ανήκουν στις εξής κατηγορίες.
1.            Είναι οι θαυμαστές  του απριλιανού- στρατιωτικού χουντικού καθεστώτος, ως πολιτικο-ιδεολογικό κυβερνητικό σχήμα. Είναι οι «απόγονοι» των περίφημων χουντικών σταγονιδίων.
2.            Όσοι θεώρησαν ότι η ψήφος τους είναι  τιμωρητική ψήφος στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ , επειδή η Κυβέρνηση μείωσε μισθούς και συντάξεις των στρατιωτικών.  Κατά πάσα πιθανότητα αυτή η κατηγορία να είναι και η πολυπληθέστερη.
Όσοι  στρατιωτικοί , εν ενεργεία και απόστρατοι, που ψήφισαν  τη Χ.Α.,  προφανώς,  δεν ενοχλούνται, από τον Φασιστικό και  Εγκληματικό προσανατολισμό της Χ.Α. , όπως υποστηρίζει η αδέκαστη Δικαιοσύνη και αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα.
Σε επιτομή της ιστορίας του Στρατού, που εκδόθηκε από το ΓΕΣ, αναφέρονται, οι στρατιωτικοί,  θύματα των Γερμανών και Ιταλών φασιστών στην Ελλάδα της περιόδου 1940-44. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΣ, 79.743  ήταν  οι νεκροί αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες,  που έπεσαν από τα όπλα των Ιταλών φασιστών και των ναζί της Γερμανίας. Τι έχουν να πουν οι στρατηγοί  χρυσαυγίτες  ευρωβουλευτές, στους συναδέλφους τους , τα θύματα της ναζιστικής βαρβαρότητας;
Αυτά, για να καταρρεύσει και ο μύθος  για  "παραπλανημένους" ψηφοφόρους και "παραπλανημένους" στρατηγούς της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Δυστυχώς,  δεν είναι «πεπλανημένοι»,  αλλά είναι   οι «ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ» που  ταυτίζουν, είτε από άγνοια,  είτε από ιδιοτέλεια,  τον Πατριωτισμό  με τον Εθνικισμό στην πιο ακραία αντιδημοκρατική- φασιστική εκδοχή του. Είναι αυτοί,  που θεωρούν τους πολιτικούς συλλήβδην προδότες και δωσίλογους και  είναι οι απολογητές- υμνητές του χουντικού-απριλιανού  συνταγματικού εκτρώματος.  Για αυτό ακριβώς, είναι και επικίνδυνοι ….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα