Χρήστος Καπούτσης

άρθρο του Χρήστου Καπούτση Σε πρωτοφανές «φιάσκο» εξελίσσεται η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο,   που όπως υποστήριζε η Γερμανίδα Καγκελάριος Α. Μάρκελ και ο Έλληνας πρωθυπουργούς Α. Τσίπρας,   θα είχε ως   αποστολή την εξάρθρωση του κυκλώματος των διακινητών και τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών από τα τουρκικά παράλια προς τα ελληνικά νησιά και τις χώρες της Ε.Ε. Η αποστολή της Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, θα είναι κυρίως υποστηριχτική προς τις ελληνικές και τούρκικες αρχές και τη η Frontex και θα εξαντλείται σε επίπεδο ενημέρωσης και επιτήρησης. Η υποβάθμιση της αποστολής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, από «επιχείρηση» σε «υποστηριχτική δράση», αποκαλύπτει ότι το ΝΑΤΟ, μάλλον δεν θα έχει ενεργό συμμετοχή, ούτε στην εξουδετέρωση του χρυσοφόρου κυκλώματος των διακινητών, ούτε φυσικά στον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών,   από την Τουρκία προς τα ελληνικά νησιά και την   Ευρώπη. Η παρουσία του ΝΑΤΟ σχετίζεται περισσότερο, με τον εποπτικό έλεγχο των συνόρων της Συρ

άρθρο του   Χρήστου Καπούτση Το προσφυγικό, η κρίση στη Συρία , η Τουρκία και το Κουρδικό, φορτίζουν αρνητικά το περιβάλλον   μιας μεγάλης γεωγραφικής περιοχής που περιλαμβάνει   το   Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, τη   Συρία, τη νοτιοανατολική Τουρκία,   το Β. Ιράκ, και τις περιοχές που ελέγχει ο ISIS. Η τρομοκρατική ενέργεια στην Άγκυρα από Κούρδους, πιθανότατα θα αποτελέσει τον καταλύτη δραματικών εξελίξεων. Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου ανακοίνωσε ότι , ο δράστης   της πολύνεκρης τρομοκρατικής επίθεσης στο κέντρο της Άγκυρας ήταν μέλος της οργάνωσης YPG (Κούρδοι της Συρίας),    την οποία κατηγόρησε,   ότι μαζί με την οργάνωση ΡΚΚ   (Κούρδοι της Τουρκίας), οργάνωσαν και πραγματοποίησαν   αυτή την τρομοκρατική ενέργεια. Η πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα, γίνεται σε μια περίοδο όπου   το κουρδικό και το συριακό βρίσκονται σε έξαρση. Μία μέρα πριν την επίθεση, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είχε αναφέρει πως η Τουρκία ουδεμία πρόθεση έχει να

Γράφει, λέει και προβάλλει  ψέματα ο Τύπος; Βεβαιότατα και σε δουλειά να βρισκόμαστε. Ομως πάλι στον ίδιον αυτόν Τύπο υπάρχουν οι δυνάμεις που αποκαλύπτουν τα εν λόγω ψέματα. Βρίθει  παθολογιών και παθογένειας ο Τύπος; Γίνονται μέσω του Τύπου προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης; προπαγάνδας, διαμόρφωσης mainstream; ομογενοποίησης της σκέψης; Προσπαθεί συχνά ο Τύπος, αντί να ελέγχει τις τρεις εξουσίες να εμπλέκεται μαζί τους ως τέταρτη τοιαύτη κι έτσι να επωφελείται οικονομικώς και να αποκτά ισχύ; Βεβαιότατα! Κι από ποιον τα μαθαίνουμε όλα αυτά; Από τον Τύπο. Υπάρχουν  δημοσιογράφοι σκατάδες, ραγιάδες, αμόρφωτοι, αργυρώνητοι, πρακτόρια, κυνικοί και αποβράσματα; Υπάρχουν δημοσιογράφοι καλλιεργημένοι, έντιμοι, ιδεολόγοι, εργατικοί, σεμνοί «την πίστη των ενδεδυμένοι»; Υπάρχουν εκδότες άσχετοι με τη δημοσιογραφία (ή και σχετικοί) που τη χρησιμοποιούν για μπίζνες; Υπάρχουν άλλοι που πάνε με τον σταυρό της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στο χέρι; Υπάρχουν κι εκείνοι που

άρθρο του Χρήστου Καπούτση   Την ώρα που ο Ελληνικός Λαός παρακολουθούσε την αγωνιώδη προσπάθεια των σωστικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων να εντοπίσουν το 3μελές πλήρωμα του ελικοπτέρου ΑΒ-212 που συνετρίβη στο νησί Κίναρος, η Τουρκία,   με μια απαράδεκτη νομικά και αήθη διπλωματικά ΝΟΤΑΜ,   πληροφορούσε τα σωστικά συνεργεία να ενεργούν μόνο μετά από συνεννόηση με τις τουρκικές αρχές, αφού η περιοχή που γίνονται οι έρευνες είναι ευθύνη της Τουρκίας.   Μάλιστα με τη ΝΟΤΑΜ που εξέδωσε το τουρκικό   κέντρο επιχειρήσεων της Κωνσταντινούπολης ζητούσε   τον πλήρη έλεγχο των ερευνών,   που γίνονται στην περιοχή της νήσου Κίναρος!   Η Τουρκία με αυτή τη ΝΟΤΑΜ, αμφισβήτησε το δικαίωμα της Ελλάδας να πραγματοποιεί επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Η νήσος Κίναρος βρίσκεται μεταξύ των νησιών Καλύμνου και Λέρου, στα Δωδεκάνησα. Βέβαια, οι ελληνικές αρχές αγνόησαν την Τουρκική ΝΟΤΑΜ, αυτό όμως, δεν μειώνει καθόλου τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας να δημιουργεί   σε κάθ

Η εμπιστοσύνη δεν είναι προϋπόθεση για τη συνεργασία, είναι το αποτέλεσμα. Το επαναλαμβάνω: Η εμπιστοσύνη δεν είναι προϋπόθεση για τη συνεργασία, είναι το αποτέλεσμα. Η υπόθεση ότι χρειάζεται να ξεκινήσουμε με εμπιστοσύνη δεν είναι μόνο αφελής, είναι και αδύνατη. Παρ’ όλα αυτά, το ακούω συνέχεια στη δουλειά μου με ομάδες και οργανισμούς. Όταν ρωτάω ποιο είναι το πρόβλημα, οι άνθρωποι συχνά λένε «δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον» ή «χρειαζόμαστε περισσότερη εμπιστοσύνη σε αυτήν την ομάδα». Δεν καταλαβαίνω. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι αποτέλεσμα, όχι αιτία. Πως μπορεί να υπάρξει εμπιστοσύνη πριν τη συνεργασία; Όταν οι άνθρωποι μιλούν για τη συνεργασία με αυτόν τον τρόπο, δεν μιλάν