Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κατεχόμενη χώρα η Ελλάδα από μια συμμορία αδίστακτων κερδοσκόπων

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση

Μια  από τις χειρότερες μορφές καταστροφής  (ανθρωπιστικής και Εθνικής) βιώνει ο ελληνικός Λαός, λόγω των Μνημονίων, των υποταγμένων Κυβερνήσεων και της αναλγησίας των αδίστακτων κερδοσκόπων θεσμικών δανειστών και εταίρων μας, σε πλήρη σύμπλευση με την ΤΡΟΙΚΑ εσωτερικού (ΣΕΒ, καναλάρχες, φοροαπατεώνες επιχειρηματίες και αδρά αμειβόμενοι συστημικοί Καθηγητές και Δημοσιογράφοι).
Όμως, κανένα έγκλημα σε βάρος του Λαού και του Έθνους δεν παραγράφεται. Τι έγινε όμως  πως φθάσαμε ως εδώ;  Μια απορία, που θα πρέπει,  εν καιρώ τω δέοντι, να αποσαφηνιστεί πλήρως! Αν ο Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ έχει δίκιο και το έλλειμμα το 2009 ήταν 15,2% του ΑΕΠ, τότε η Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή (με ΥΠ.ΟΙΚ. τους  Γ.Αλογοσκούφη και Γ.  Παπαθανασίου) έριξε την οικονομία στα βράχια! Αν όμως ο Γεωργίου «μαγείρεψε» τα στοιχεία και σκοπίμως διόγκωσε το έλλειμμα , προκειμένου  να δικαιολογηθεί η προαποφασισθείσα από τον Γ.Α. Παπανδρέου ένταξη της χώρας στο Δ.Ν.Τ. και στα Μνημόνια, τότε έχει τεράστιες ευθύνες για την περιπέτεια της χώρας, ενώ  παράλληλα,  οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση και  προσωπικά του Γ.Α. Παπανδρέου  είναι εγκληματικές και εφόσον αποδειχτεί και σκοπιμότητα,  τότε, αγγίζουν τα όρια της Εθνικής μειοδοσίας. Όμως, οι θεσμικοί  δανειστές μας (Δ.Ν.Τ,  η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Γερμανία) και η Ελληνική Δικαιοσύνη (μέχρι τώρα, αφού ασκήθηκε αναίρεση εκ μέρους της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, εναντίον του βουλεύματος των συμβουλίων εφετών (υπ. αρ. 969/2017)  με το οποίο ο Α. Γεωργίου απαλλάγηκε των κατηγοριών για τεχνητή διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος) , επιμένουν,  ότι ο Α. Γεωργίου  έχει δίκιο και απαιτούν, όχι μόνο την οριστική απαλλαγή και αθώωσή του, αλλά να αποζημιωθεί από το Δημόσιο και για τα δικαστικά έξοδα που έχει καταβάλει. Με την θέση των δανειστών συμφωνεί η γνήσια μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που σπεύδει να νομοθετήσει (!!) να απαλλάξει και να αποζημιώσει τον κ. Γεωργίου και κατ΄ επέκταση να «αθωώσει» τον Γ.Α. Παπανδρέου, «φορτώνοντας» εμμέσως την αποτυχία της οικονομίας στην Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή και στον προκάτοχό του Κ. Σημίτη. Ή να θολώσει τα νερά και σκοπίμως να κάνει διάχυση ευθυνών, ώστε ποτέ να μην βρεθούν οι ένοχοι της εθνικής σθμφοράς. Είναι όμως έτσι; Ήταν ειλικρινής ο κ. Γεωργίου, που υποστήριζε ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν στο 15,2%, δηλαδή ότι ο Γ.Α. Παπανδρέου παρέλαβε μια χρεωκοπημένη οικονομία και ενέδωσε βλακωδώς ή σκοπίμως,  στις πιέσεις των ευρωπαίων εταίρων μας  να υπαχθεί η χώρα στην εποπτεία του Δ.Ν.Τ.;   Ο Α. Σαμαράς ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης (πριν από της εκλογές του 2012),  είχε υποσχεθεί,  ότι ως κυβέρνηση, θα συγκροτήσει μία μόνο εξεταστική επιτροπή της Βουλής, που θα διερευνήσει πως μπήκε η χώρα στο Δ.Ν.Τ. Μια  υπόσχεση που  ως Πρωθυπουργός την «ξέχασε», γιατί άραγε;  Πιθανόν,  διότι ο κυβερνητικός εταίρος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Β. Βενιζέλος, αντιδρούσε, διότι, δεν ήθελε να εκτεθεί περαιτέρω το ήδη απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ.
Παρεμπιπτόντως, είναι αληθές ότι, η Γερμανία είχε κέρδη 1,34 δισ. ευρώ μόνο από τόκους δανείων που έδωσε στην Ελλάδα και ελληνικών ομολόγων που αγόρασε, κατά την διάρκεια της κρίσης (2010-2016) ; Πάντως αυτά υποστηρίζει ο Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών απαντώντας  σε ερωτήσεις του κόμματος των Πρασίνων, αλλά  και έγκυρα γερμανικά ΜΜΕ όπως η Sueddeutsche Zeitung και η Handelsblatt, ότι πράγματι η Γερμανία κέρδισε αρκετά από την ελληνική κρίση! Φυσικά και η γερμανική κερδοφορία σε βάρος της Ελλάδας στο πλαίσιο του ληστρικού καπιταλισμού είναι νόμιμη, είναι όμως και βαθύτατα ανήθικη  στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Σε κάθε περίπτωση,  είναι προφανής η διασύνδεση της υπόθεσης Γεωργίου, της υπαγωγής της χώρας στο Δ.Ν.Τ., της κερδοφορίας της Γερμανίας  από τους τόκους των δανείων, της υπερφορολόγησης  και  της μαζικής φτωχοποίησης χιλιάδων ελλήνων , καθώς  και της οξύτατης πολιτικής αντιπαράθεσης των κομμάτων εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) με τα θύματά τους, τους εξαθλιωμένους πολίτες, που δημιουργούν ένα κλίμα σύγκρουσης και διχασμού. 
Και επίσημα πλέον ομολογείται, ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης και των μνημονίων οι πλούσιοι Έλληνες έγιναν πλουσιότεροι και  οι  φτωχοί φτωχότεροι. Την «τρομακτική» αποκάλυψη κάνουν νεοφιλελέ Καθηγητές του συστήματος όπως ο Π. Λιαργκόβας (Συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής των Ελλήνων), όπου σε άρθρο του επισημαίνει ότι: Κατά την διάρκεια της κρίσης (2010 -2016) το πλουσιότερο 20% των Ελλήνων αύξησε κατά 6,5 φορές το εισόδημα του συγκριτικά με το 20% του φτωχότερου». Θηριώδη αποτελέσματα του ΣΕΒ και της ΤΡΟΙΚΑΣ εξωτερικού εσωτερικού (ένα και το αυτό) και των Μνημονιακών Κυβερνήσεων, σε βάρος των οικονομικά και κοινωνικά αδύναμων ελλήνων πολιτών (μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, μικροεπαγγελματίες, μισθωτοί  και συνταξιούχοι)!! Γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να «φωτιστούν» και οι σκοτεινές πτυχές της πολύπλευρης ελληνικής κρίσης, να βγουν οι σκελετοί από την ντουλάπα,  να καταδειχθούν οι ένοχοι των εγκλημάτων κατά τους Λαού και οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν  σε μια ανεξάρτητη και όχι κομματική Δικαιοσύνη.  Πάντως, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων καταδίκασε τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή, όμως, αναστολή, τον οποίο έκρινε ένοχο για μια, ίσως την κυριότερη, από τις τρεις πράξεις παράβασης καθήκοντος. Το Δικαστήριο μάλιστα δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό και του επέβαλε την ανώτατη ποινή! Χυδαία και χωρίς προηγούμενο μετά από τον Β΄ Π.Π. επίθεση της ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ σε βάρος της Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι η ελληνική Δικαιοσύνη καταδίκασε τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, σε διετή φυλάκιση με τριετή αναστολή για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, ο γερμανικός Τύπος σπεύδει να τον υπερασπιστεί . Σύμφωνα με την Deutsche Welle, οι γερμανικές εφημερίδες σχολιάζουν αρνητικά την ετυμηγορία του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων, δίνοντας «συγχωροχάρτι» στον πρώην ισχυρό άνδρα της ΕΛΣΤΑΤ. Και μάλιστα απειλούν, οι δανειστές – τοκογλύφοι (Σόιμπλε, Δ.Ν.Τ. και Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα) , με κυρώσεις σε βάρος της ΕΛΛΑΔΑΣ , αν δεν αθωωθεί ο ΓΕΩΡΓΙΟΥ!! Ο δε «φιλέλληνας» Π. Μοσκοβισί είπε ότι το θέμα ΓΕΩΡΓΙΟΥ θα συζητηθεί στο επόμενο Γιούρογκρούπ!! ΕΡΩΤΗΣΗ: Η ΕΛΛΑΔΑ, μήπως είναι κατεχόμενη χώρα από μια συμμορία αδίστακτων κερδοσκόπων, που ονομάζονται και θεσμικοί δανειστές μας;;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα