Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δεδομένη η ελληνική συμμετοχή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο.

άρθρο του Χρήστου Καπούτση

·       Υποκριτική η διαρροή από Μαξίμου ότι δεν θα μετέχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. 


Οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση ενάντια στη Συρία, σε συνεργασία με την Γαλλία και τη Βρετανία. Το ΝΑΤΟ, με ανακοίνωσή του  υποστηρίζει τα πλήγματα που πραγματοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Βρετανία εναντίον της Συρίας. Πρόκειται για καταφανώς παράνομη (δεν υπάρχει έγκριση του Σ.Α. του ΟΗΕ) επιθετική ενέργεια, είναι ακραία Ιμπεριαλιστική στρατιωτική επίθεση, με προφανή στόχο την πολιτική επιρροή, την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος προς εκφοβισμό των πολιτών  και την άγρια εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων  στην Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, ίσως την πιο Στρατηγική περιοχή του Πλανήτη. Οι ηγεσίες των κρατών της Δύσης, αδιαφορούν κατά τρόπο κυνικό και απάνθρωπο, για τις συνέπειες στον άμαχο πληθυσμό. Εκτός πλαισίου και πάλι (όπως στην Γιουγκοσλαβία, στην Λιβύη, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν) το Διεθνές Δίκαιο και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πιθανή η κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και η εμπλοκή της Ρωσίας. Η γεωγραφική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, βρίσκεται στην δίνη της στρατιωτικής σύγκρουσης. Παρατηρείται μια πρωτόγνωρη υπερσυγκέντρωση στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, ισχυρών κρατών όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία, η Βρετανία, ενώ ενεργό συμμετοχή έχουν στρατιωτικά ισχυρές περιφερειακές  δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία  και το Ισραήλ. 
Η Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ιαραήλ και Ε.Ε.)  προωθεί συγκεκριμένη στρατιωτική δράση στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, που αφορά  και την Ελλάδα λόγω συμμαχικών υποχρεώσεων.
Τι κάνει η Ελληνική Κυβέρνηση; απλά υποκρίνεται και προσπαθεί να  παραπληροφορήσει τον Ελληνικό Λαό. Είναι υποκριτική και ανέντιμη η «διαρροή» από το Μέγαρο Μαξίμου ότι  οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα συμμετέχουν σε πιθανή στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία, επισημαίνοντας ότι τη θέση αυτή  εξέφρασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν!
Στο ερώτημα,   αν θα υπάρξει συμμετοχή της Ελλάδας, εφόσον  θα έχουμε κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Συρία, ίσως και ευρύτερα, η απάντηση είναι θετική, διότι:
Κομβικός θα είναι ο ρόλος της αεροναυτικής βάσης της Σούδας στην Κρήτη, σε πιθανές επιχειρήσεις των αμερικανικών δυνάμεων, στην Συρία και την Μεσόγειο. Υπάρχει διακρατική ελληνο-αμερικανική συμφωνία, που παρέχει την δυνατότητα στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν  τη βάση στη Σούδα για πολεμικές επιχειρήσεις.  Με τις υποδομές που υπάρχουν,  η βάση της Σούδας, προσφέρει σημαντικές  διευκολύνσεις προς το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ με καύσιμα και πυρομαχικά. Επίσης,  διαθέτει αεροδρόμιο από το οποίο μπορούν να επιχειρούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ιπτάμενα τάνκερ, ανθυποβρυχιακά αεροσκάφη P-8 Poseidon,  απαραίτητα για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις  στα ανοιχτά των συριακών ακτών,  καθώς και αεροσκάφη ηλεκτρονικής συλλογής πληροφοριών EC-135. Χωρίς τη βάση της Σούδας  οι αμερικανοί θα έχουν δυσκολίες , ίσως ανυπέρβλητες,  στα πολεμικά τους σχέδια. 
Μια σημαντική αεροπορική βάση είναι και αυτή της Ανδραβίδας, που προσφέρει πολλές δυνατότητες για αεροπορικές επιδρομές.  Στην πρόσφατη στρατιωτική άσκηση  «ΗΝΙΟΧΟΣ 2018»,  στην οποία συμμετείχαν και αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ισραήλ  της Βρετανίας και άλλων συμμαχικών κρατών, η βάση  της Ανδραβίδας αξιολογήθηκε από τους διπλωμάτες και στρατιωτικούς των κρατών που συμμετείχαν και παρακολούθησαν την άσκηση. Και είναι σε εξέλιξη ελληνο-αμερικανές συνομιλίες  για πιο συστηματική αξιοποίησή της από τις συμμαχικές δυνάμεις, κυρίως από το Ισραήλ και την Βρετανία.  Προβλέπεται μεταστάθμευση και των  βρετανικών  μαχητικών  Tornado, αλλά και των ισραηλινών F-15.
Η αεροπορική  βάση της Καλαμάτας είναι διαθέσιμη για τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη ΡΑΦΑΛ.
Προχωρούν οι διαδικασίες για την δημιουργία βάσης ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, που θεωρείται  πολύ σημαντική για τα αμερικανικά συμφέρονται, στρατιωτικά και ενεργειακά.
Επισημαίνουμε ότι,   το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έχει επιλεγεί για τη μεταφορά υγροποιημένου αερίου από αμερικανικά πλοία (συμφωνία Τσίπρα - Τραμπ, κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον).

Επειδή όμως  σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως  ειδυλλιακές, οι αμερικανοί σχεδιάζουν την μερική έστω μεταφορά  μέσων και δραστηριοτήτων της πολύ σημαντικής  στρατιωτικής βάσης του Ιντσιρλικ,  που βρίσκεται στην νοτιοανατολική  Τουρκία.
Ήδη έχει  ξεκινήσει η  Μεταφορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου drones (που σταθμεύουν στη βάση του Iντζιρλίκ),  στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας - ΑΤΑ στη Λάρισα. Ολοκληρώθηκε και  η μεταστάθμευση των δύο πρώτων Αμερικανικών UAV’s MQ-9 Reaper στη Λάρισα.
Επίσης είναι σε εξέλιξη η ανακαίνιση των εγκαταστάσεων των αποθηκών που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για αποθήκευση πυρηνικών όπλων στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας. Δεν είναι γνωστό και το πιθανότερο δεν θα το μάθουμε, αν μεταφερθούν εκεί κάποια από τα πυρηνικά,  που τώρα είναι αποθηκευμένα,  στη βάση στην Τουρκία. 
Να προσθέσουμε ακόμη, την πρόσφατη απόφαση του ΝΑΤΟ  για τον  εκσυγχρονισμό” της βάσης του Αράξου  και στις εγκαταστάσεις, αλλά και  για την αποθήκευση ”ειδικών όπλων”.
Επίσης  υφέρπουν  πληροφορίες,  για κάποιες συζητήσεις του αμερικανού  πρέσβη στην Αθήνα με κυβερνητικούς αξιωματούχους, για την κατασκευή ενός ελικοδρομίου σε ένα ακατοίκητο νησάκι  κοντά στην Κάλυμνο. Και ακόμη, ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ έχει  εκδηλώσει  το ενδιαφέρον της κυβέρνησής του, για το ναυπηγείο του Νεώριου Σύρου, όπου θα μπορούν να ελλιμενίζονται και να επισκευάζονται πλοία του πολεμικού Ναυτικού  των ΗΠΑ.
Στα παραπάνω να συνυπολογιστούν και οι   Στρατηγικές  σχέσεις της  Ελλάδας με το Ισραήλ στον στρατιωτικό τομέα, που εκ των πραγμάτων φέρνει την Ελλάδα απέναντι από την Ρωσία και το Ιράν, νεόκοπους εταίρους της Τουρκίας, στον στρατιωτικό, ενεργειακό και πυρηνικό τομέα. Η κρίση στη Συρία, στην ΑΟΖ Κύπρου και στο Αιγαίο, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.  Η αντιπαράθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ, με την Τουρκία , τη Ρωσία και το Ιράν, για μείζονα γεωστρατηγικά θέματα, έχει ως αποτέλεσμα και την σημαντική αναβάθμιση του  γεωπολιτικού και  στρατιωτικού ρόλου της Ελλάδας, για τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά σχέδια των αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, αναπότρεπτα θα δοκιμαστεί και ίσως   επαναξιολογηθεί (και από το Κρεμλίνο) το  επίπεδο των ελληνο-ρωσικών σχέσεων, στη βάση των στρατιωτικών διευκολύνσεων της Ελλάδας προς τις αμερικανικές δυνάμεις,  για στρατιωτικές αποστολές εναντίον στόχων της Συρίας, τις οποίες υπερασπίζονται ρωσικές δυνάμεις. Είναι υποκριτικό , αν όχι και αφελές, να πιστεύουμε ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις θα παραμείνουν αλώβητες.
Η δρομολογημένη,  αλλά άγνωστο αν θα πραγματοποιηθεί, επίσκεψη του Πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στην Μόσχα,  πιθανόν να κρύβει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις, για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα