Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Άμεση εμπλοκή της Ελλάδας στο Κόσσοβο

 Του Χρήστου Καπούτση

  Η  Ελλάδα, τουλάχιστον,  θα διαψεύσει τον Ουμπέρτο Έκο («Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις»), καθώς είναι σε πλήρη εξέλιξη θέματα που άπτονται των Εθνικών μας συμφερόντων. Πέραν των επιδεινούμενων ελληνοτουρκικών σχέσεων (Αιγαίο, Θράκη , Κύπρο),  που επηρεάζονται από τις εκρηκτικές σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας («πάγωσε» η αγορά των F-35) και Τουρκίας – Ρωσίας (επιβεβαιώθηκε η αγορά των S-400), είναι και η συμφωνία των Πρεσπών  (Τσίπρα- Ζαεφ) για το ονοματολογικό της FYROM, που έχει προκαλέσει εμμέσως την διπλωματική  ρήξη Ελλάδας και Ρωσίας και σχετίζεται με την εκρηκτική κατάσταση στο Κόσσοβο, που αποτελεί την Βαλκανική  πτυχή της αντιπαράθεσης Ουάσιγκτον και Μόσχας. 
Στο Κόσσοβο, που η αντιπαράθεση Σέρβων και Αλβανών έχει κορυφωθεί, επικεντρώνονται  οι διπλωματικές πρωτοβουλίες ΗΠΑ, Ρωσίας,  ΝΑΤΟ και Ε.Ε., όχι όμως προς κατευνασμό, αλλά για υποδαύλιση,  της κρίσης.  Στο επίκεντρο  ο διαμελισμός του Κοσσόβου με την απόσπαση του σερβικού θύλακα της περιοχής Μιτροβίτσας , βόρεια του ποταμού Ίμπαρ, από την  επικράτεια  της «Δημοκρατίας του Κοσσόβου». Τα εδαφικά όρια διαμορφώθηκαν , όπως προέβλεπε  το σχέδιο Αχτισάαρι που αποτέλεσε και τη βάση για τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου το 2008 (η Ελλάδα, η Ρωσία, η Κύπρος και άλλες χώρες δεν έχουν αναγνωρίσει το Κόσσοβο ως ανεξάρτητο κράτος, ενώ αντίθετα  οι ΗΠΑ και όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ, αναγνωρίζουν την κρατική οντότητα του Κοσσόβου).  Η βόρεια Μιτρόβιτσα είναι η de facto πρωτεύουσα του βόρειου Κοσσόβου, όπου οι κάτοικοι της είναι Σέρβοι, αλλά αποτελεί  κυριαρχικό έδαφος της «Δημοκρατίας του Κοσσόβου». Η Μιτροβίτσα  βρίσκεται σε μια κοιλάδα που διαρρέει ο ποταμός Ίμπαρ και διχοτομεί την πόλη, στον Αλβανικό και Σερβικό τομέα. Στις δυο γέφυρες του ποταμού που ενώνουν τον σερβικό με τον αλβανικό τομέα , είναι εγκατεστημένη στρατιωτική δύναμη της KFOR, που αποτελείται κυρίως από γάλλους και έλληνες στρατιωτικούς με αποστολή να αποτρέπουν τα φονικά επεισόδια μεταξύ ενόπλων σέρβων και αλβανών, των κατοίκων της Μιτροβίτσας.  Είναι ισχυρή η ελληνική στρατιωτική  παρουσία στο Κόσσοβο. Στην ταραγμένη περιοχή της Μιτροβίτσας έχει εγκατασταθεί ένα Μηχανοκίνητο Τάγμα πεζικού , ενώ δυο Λόχοι είναι στην πρωτεύουσα του Κοσσόβου την Πρίστινα. Συνολικά , η Ελληνική Δύναμη Κοσσόβου  (ΕΛ.ΔΥ.ΚΟ.) αριθμεί 370 στρατιωτικούς και διοικητικά και επιχειρησιακά υπάγεται στην KFOR.
Καθώς ο Σερβικός Στρατός με την στήριξη της Ρωσίας, απειλεί ότι θα εισβάλει στο βόρειο Κόσσοβο για να απελευθερώσει την  Μιτροβίτσα και ο Αλβανικός Στρατός με την υποστήριξη της Αλβανίας και των ΗΠΑ, ετοιμάζεται να αποκρούσει την  σέρβικη επίθεση, προωθείται ως ειρηνευτική λύση η απόσπαση της περιοχής της σερβοκρατούμενης  Μιτροβίτσας από το αλβανόφωνο Κόσσοβο και η  ενσωμάτωσή της  στην Σερβία. Εξέλιξη όμως, που ανοίγει το δρόμο για την δημιουργία κοινού Αλβανικού κράτους (Αλβανία και Κόσσοβου που το 95% των κάτοικων του  είναι αλβανοί), δηλαδή το πρώτο και σημαντικό βήμα για την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας. Η εξέλιξη αυτή, συνιστά αλλαγή  του υφιστάμενου συνοριακού καθεστώτος και μάλιστα, βάσει εθνοτικών μειονοτήτων και αναμένεται να προκαλέσει «ντόμινο» εθνομειονοτικών απαιτήσεων και αλυτρωτικών διεκδικήσεων κατά των Εθνικών κρατών και κατά μαθηματική αλληλουχία, πιθανό βίαιο επαναπροσδιορισμό των συνόρων της Βαλκανικής.
Η Deutsche Welle  σε εκτενές ρεπορτάζ από το Κόσσοβο, επισημαίνει ότι  υπάρχει συμφωνία των Τιράνων με την Πρίστινα , με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, για  εξάλειψη των συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου,  που αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή τον ερχόμενο Ιανουάριο.
Σύμφωνα με αλβανούς αξιωματούχους, όπως ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι (πρώην οπλαρχηγός του UCK) που τάσσονται υπέρ των «συνοριακών διορθώσεων», στο πλαίσιο της συζήτησης για διχοτόμηση του Κοσσόβου, επισημαίνουν ότι,  στη νότια Σερβία και σε περιοχές γύρω από τις πόλεις Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μεντβέτζα, οι Αλβανοί  υπερτερούν αριθμητικά των Σέρβων. Σύμφωνα με τον Θάτσι αυτές οι «συνοριακές διορθώσεις» είναι δυνατές και αναγκαίες «επειδή η Σερβία δεν έχει καταφέρει να διασφαλίσει τα μειονοτικά τους δικαιώματα». 
Η «Μεγάλη Αλβανία», πέρα από τα δυο συστατικά κράτη (Αλβανία- Κόσσοβο) , θα ολοκληρωθεί ο κατά τους Αλβανούς  «εθνικός σκοπός», αν θα συμπεριλάβει  και το Πρέσεβο από τη Σερβία, αλβανόφωνη περιοχή από το Μαυροβούνιο, το Τέτοβο από την π.Γ.Δ. Μακεδονίας και ελληνικά εδάφη (Θεσπρωτία).  Η Αλβανική προπαγάνδα κρατά «ζωντανό» το θέαμα της Τσαμουριάς και των εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας.  Βέβαια, ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς , σε πρόσφατη συνέντευξή του διαμήνυσε  πως «ουδέποτε συζήτησα, ούτε δέχθηκα να συζητήσω, ούτε πρόκειται να συζητήσω θέμα Τσαμουριάς».
Η  περίφημη   Συμφωνία  των Πρεσπών,   μπορεί να λύνει το ονοματολογικό με την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας γεωγραφικού προσδιορισμού ( «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»), όμως αφήνει  ανοιχτά ζητήματα   αλυτρωτικά,  που  de facto αποτελούν εκκρεμότητες  που  συνδέονται με  τις  εδαφικές διαφορές,  που  έχουν μεταξύ τους τα συνορεύοντα κράτη,  κυρίως λόγω εθνικών μειονοτήτων  και θα αποτελέσουν θέματα προς διαπραγμάτευση στην προοπτική  επαναχάραξης των συνόρων  της Βαλκανικής, με αφετηρία το Κόσσοβο.  Ειδικά μάλιστα στην παρούσα συγκυρία, η Ελλάδα θα έπρεπε να περιμένει πρώτα τη συμφωνία Αλβανών  και Σλαβομακεδόνων (Σκοπιανών) και μετά να συμφωνήσει για το ονοματολογικό.  Το κράτος των Σκοπίων (35% αλβανοί) απειλείται με κατάρρευση λόγω  των εξελίξεων στο Κόσσοβο,  ενώ και η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την επεκτατική πολιτική των Αλβανών.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, αρχηγός του «Δημοκρατικού Αλβανικού Κόμματος» (DPA) των Σκοπίων, Μεντούχ Τάτσι, προέβη σε δηλώσεις υποστήριξης του προέδρου του Κοσσυφοπεδίου, Χασίμ Θάτσι, για την αλλαγή των συνόρων, ουσιαστικά, τάχθηκε υπέρ της διχοτόμησης   της FYROM  και της ενσωμάτωση των αλβανόφωνων περιοχών (Τέτοβο, Κουμάνοβο και  μέρος των Σκοπίων) στο Κόσσοβο,   δηλαδή στη Μεγάλη Αλβανία, που θα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ! (η Αλβανία έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ).  Η προοπτική δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας, δηλαδή  ενός ισχυρού μουσουλμανικού  κράτους μέλος του ΝΑΤΟ και υπό την προστασία των ΗΠΑ, προκαλεί έκδηλη ανησυχία στη Ρωσία, που στηρίζει τη Σερβία στην υπόθεση του Κοσσόβου και είναι αντίθετη στη δημιουργία της μεγάλης Αλβανίας.  Πρόσφατα, ρώσοι διπλωμάτες εξέφρασαν ανοιχτά την ανησυχία τους με την απόφαση του ΝΑΤΟ να δημιουργήσει στρατιωτική αεροπορική βάση στην κεντρική Αλβανία. Επίσης , είναι εμφανείς οι προσπάθειες  ΗΠΑ και Ε.Ε.  για την μείωση  της ενεργειακής «εξάρτησης» των Βαλκανίων από την Ρωσία, που αποτελεί ένα ισχυρό μέσο  πολιτικής έξωσης της Μόσχας από την περιοχή. Τα Βαλκάνια, για μια ακόμη φορά, μπαίνουν σε ιδιαίτερα ταραγμένη ιστορική περίοδο ...



Από παλαιότερο ρεπορτάζ στην Μιτροβιτσα (βόρειο Κόσσοβο)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα