Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι εξελίξεις και εκτιμήσεις σχετικά με το Σκοπιανό


του Χρήστου Καπούτση

Η συμφωνία των Πρεσπών για το ονοματολογικό και το επικείμενο δημοψήφισμα για την έγκριση της  στις 30 Σεπτεμβρίου στην γειτονική χώρα, η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα, που απροσχημάτιστα  τάσσεται υπέρ του ΝΑΙ και στην περίπτωση καταφατικού αποτελέσματος,  η  έγκριση ή απόρριψη  της συμφωνίας από την Ελληνική Βουλή,  αποτελούν,   όλα αυτά μαζί,  μια πολυπαραγοντική εξίσωση, που η επίλυσή της  είναι μόνο θέμα χρόνου. Εκτιμώ ότι είναι δρομολογημένη η πλήρης εφαρμογή και υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών.
 Κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες  της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και των ΗΠΑ,  παρεμβαίνουν συστηματικά υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και ασκούν πιέσεις στους πολιτικούς και κομματικούς ηγέτες της  π. Γ.Δ. Μακεδονίας, να στηρίξουν το ΝΑΙ. Μάλιστα, δεν λείπουν και οι έμμεσες απειλές. Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ,  ήταν απόλυτα σαφής, απευθυνόμενος στην ηγεσία των Σκοπίων επισήμανε ότι «δίχως έγκριση στο δημοψήφισμα και κατόπιν υλοποίηση των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων,  δεν υπάρχει ένταξη στο ΝΑΤΟ για τα Σκόπια». Αλλά απευθυνόμενος και προς την ελληνική πλευρά  ο κ. Στόλτενμπεργκ ήταν εξίσου σαφής, επισημαίνοντας  ότι «η συμφωνία των Πρεσπών είναι δεσμευτική και για την Αθήνα.»
Και έτσι, αναδεικνύεται το ελληνικό πολιτικό  πρόβλημα, αφού με την συμφωνία των Πρεσπών, που υπέγραψε ο πρωθυπουργός και ο ΥΠΕΞ,  δεν συμφωνεί ο ΥΠΕΘΑ και ο κυβερνητικός εταίρος το κόμμα των ΑΝΕΛ, αλλά και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η Ν.Δ.
Σε ότι αφορά τον προβληματισμό,  μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι αντιρρήσεις του Π. Καμμένου, δηλαδή φτάνουν μέχρι τη ρήξη και την ανατροπή της Κυβέρνησης για όνομα (;), η εκτίμηση του πρωθυπουργού είναι αρνητική. «Ο Πάνος Καμμένος δεν θα θέσει σε διακινδύνευση την πορεία ανάκαμψης της οικονομίας και την πολιτική σταθερότητα στον τόπο», δήλωσε στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός Α. ΤΣΙΠΡΑΣ, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα.  Άρα ο Π. Καμμένος δεν πρόκειται να άρει την εμπιστοσύνη του προς τον πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση για το όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», που έχει ήδη εκχωρηθεί στους Σκοπιανούς από το 1996.  Και επειδή η διαβεβαίωση προέρχεται από τον Πρωθυπουργό, θα πρέπει να θεωρείται και αξιόπιστη.
Και το επόμενο ερώτημα είναι, ποια θα είναι η στάση της μείζονος αντιπολίτευσης, της Ν.Δ., στην περίπτωση, που οι  επόμενες εκλογές  την αναδείξουν σε πρώτο κόμμα και η συμφωνία των Πρεσπών έλθει για έγκριση στη νέα Βουλή. Στην περίπτωση αυτή και στο ερώτημα «τι μέλλει γενέσθαι;», αφού η Ν.Δ. είναι αρνητική στη Συμφωνία των Πρεσπών , θα πρέπει να σκεφτούμε και πάλι την δήλωση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, ότι: «θα έχει επιπτώσεις στη διεθνή αξιοπιστία της Ελλάδας,  αν η ΠΓΔΜ εγκρίνει τη συμφωνία των Πρεσπών και αυτή δεν περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο» . Και υπενθύμισε ο Γ.Γ του ΝΑΤΟ ότι, «το 2008 στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα είχε ξεκάθαρα εκφράσει,  ότι στηρίζει την εισδοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, με σύνθετη ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού».  Επομένως, ο Διεθνής παράγων, είτε έτσι, είτε αλλιώς, θέτει θέμα αξιοπιστίας της χώρας, κάτι που καμιά ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί να το ξεπεράσει ανώδυνα. Συνεπώς, η Ν.Δ., όταν θα έρθει προς επικύρωση, είτε σε αυτή την βουλή, είτε στην επομένη,  που  πιθανόν να είναι και η μεγαλύτερη αριθμητικά κοινοβουλευτική ομάδα, μάλλον θα υπερψηφίσει την Συμφωνία των Πρεσπών.   (το κείμενο αυτό μεταδόθηκε, από τον υπογράφοντα,  ως  ρεπορτάζ στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Ρ/Σ ΑΘΗΝΑ 984).
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα