Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι επιδιώκει το BARBAROS



Μόνιμη θα είναι η παρουσία πολεμικού πλοίου της Ελλάδας, όσο θα βρίσκεται το τουρκικό ερευνητικό πλοίο BARBAROS που συνοδεύεται και από τρία πολεμικά πλοία,  σε περιοχή που έχει οριοθετήσει η Τουρκία με  NAVTEX και περιλαμβάνει τμήμα της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και το «οικόπεδο» 6  της ΑΟΖ της Κύπρου. Η Φρεγάτα «ΣΑΛΑΜΙΣ» αντικατέστησε την Φ/Γ«ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ» με τον Κυβερνήτη της,  να έχει την ρητή εντολή από την Πολιτική ηγεσία, να μην  επιτρέψει την είσοδο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του τουρκικού ερευνητικού σκάφους. Διευκρινίζω ότι,  η υφαλοκρηπίδα, είναι μία θαλάσσια περιοχή , που εκτείνεται πέρα από τα χωρικά ύδατα και το  παράκτιο κράτος έχει το δικαίωμα εκμετάλλευσης του βυθού και του υπεδάφους του σε αυτή την  θαλάσσια περιοχή.  Ουσιαστικά πρόκειται για τον βυθό των διεθνών υδάτων, όπου η παράκτια χώρα στην οποία ανήκει η υφαλοκρηπίδα,  δεν ασκεί εθνική κυριαρχία, δηλαδή πλήρη και απόλυτη εξουσία, όπως στη ζώνη των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου , αλλά ασκεί ένα συγκεκριμένο δικαίωμα, όπως η εκμετάλλευση του βυθού, το οποίο όμως ασκείται κατ' αποκλειστικότητα, δηλαδή είναι κυριαρχικό δικαίωμα και όχι πλήρης κυριαρχία. Η επίμαχη περιοχή βρίσκεται 150 ν.μ. νοτιοδυτικά της Κρήτης και εφάπτεται της Κυπριακής ΑΟΖ, νοτιότερα είναι η  Αιγυπτιακή και βορειότερα η Τουρκική ΑΟΖ.
Η παρουσία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Μπαρμπαρός (προς τιμή του πειρατή και αργότερα Οθωμανού ναυάρχου του 16ου αιώνα Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα) για πιθανές έρευνες σε τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ, έχει ανεβάσει την ένταση στις ελληνοτουρκικές  σχέσεις. Η Τουρκία, στην συγκεκριμένη περίπτωση, πέρα από την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος,  χρησιμοποιεί και μεθόδους του υβριδικού πολέμου, που αποτελεί τμήμα  της  υψηλής στρατιωτικής Στρατηγικής, με σαφή στόχο να «γκριζάρει» την περιοχή. Σε αυτό το  πλαίσιο τα καθεστωτικά τουρκικά ΜΜΕ, μιλούν για αυξημένη πιθανότητα  εμπλοκής ελληνικών  και τουρκικών πολεμικών πλοίων, επειδή η ελληνική Φρεγάτα εμποδίζει τις έρευνες του BARBAROS, ενώ στην επίσημη ιστοσελίδα του το τουρκικό ΠΝ (αριθμός ανακοίνωσης ΒΝ-1487/2018-21 Οκτωβρίου 2018) ανακοινώνεται ότι σε άσκηση του τουρκικού Στόλου στην περιοχή του Καστελόριζου(!), τουρκικό υποβρύχιο έριξε τορπίλη και κατέστρεψε Φρεγάτα!!! Η Τουρκία, πέρα από τον επικοινωνιακό πόλεμο, καταφεύγει στην απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, προκειμένου να ακυρώσει την ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας- Κύπρου- Αιγύπτου που προβλέπει και την οριοθέτηση των μεταξύ τους θαλασσίων συνόρων, δηλαδή μέσω της στρατιωτικής διπλωματίας, να αποσπάσει πολιτικά οφέλη. Η αντιμετώπιση της δραστηριότητας του BARBAROS, από το Ελληνικό ΓΕΕΘΑ,  στηρίζεται στο δόγμα της Στρατηγικής Ψυχραιμίας και της αποφασιστικότητας.

 Χρήστος Καπούτσης


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα