Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Που «συμφώνησαν» ότι διαφωνούν ο έλληνας Ναύαρχος με τον τούρκο Στρατηγό

άρθρο του Χρήστου Καπούτση

«Του έθεσα  τις απόψεις μας όπως και εκείνος τις δικές τους», δήλωσε ο ΥΕΘΑ Β. Αποστολάκης, μετά την κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του Χ. Ακάρ, στις Βρυξέλες, στο περιθώριο της Συνόδου των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ. Επειδή πρόκειται για πρώην Στρατιωτικούς και μάλιστα αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των κρατών τους, ο έλληνας Ναύαρχος και ο τούρκος Στρατηγός, τα είπαν, απλά ξεκάθαρα , με στρατιωτική λιτότητα και  χωρίς διπλωματικές φανφάρες. Η δήλωση του Β. Αποστολάκη είναι ρεαλιστική και αρκετά σαφής. Ελλάδα και Τουρκία, στα μείζονα θέματα, Αιγαίο,  Κυπριακό και οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών,  διατηρούν τις απόψεις τους, χωρίς διάθεση υποχωρήσεων ή συμβιβασμών. Απόψεις, που ως εθνικές θέσεις, είναι διαμετρικά αντίθετες και σε τροχιά σύγκρουσης.  
Τι είπαν ή μάλλον , σε ποια θέματα  «συμφώνησαν» ότι διαφωνούν,  οι Υπουργοί Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας;
1.    Η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.
2.    ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Η Τουρκία παρότι αναγνωρίζει ότι η Μεγίστη είναι ελληνικό νησί, όμως επιμένει ότι, δεν ανήκει στον Αιγαίο, αλλά στην αν. Μεσόγειο και δεν έχει επιρροή στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών . Το Καστελόριζο, κατά την τουρκική άποψη, δεν διαθέτει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Άρα δεν υπάρχουν συνορεύουσες θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.
3.    Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την δικαιοδοσία των ελληνικών αρχών στο FIR Αθηνών και επιμένει ότι για περιστατικά «Έρευνας και Διάσωσης» τα τουρκικά σωστικά μέσα θα δρουν το μισό Αιγαίο (πέραν του 25ου μεσημβρινού). Επισημαίνουμε ότι ο 25ος Μεσημβρινός διχοτομεί το Αιγαίο. Ξεκινά από τα παράλια του Νέστου ποταμού, δυτικά της Ξάνθης, διέρχεται δυτικά της Λήμνου, περνά σε απόσταση αναπνοής από το Στενό του Καφηρέα (Εύβοια), διασχίζει την Τήνο και καταλήγει δυτικά στο Ηράκλειο Κρήτης.
4.    Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει σεισμικές και άλλες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου.
5.    Η Τουρκία,  δεν αναγνωρίζει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας,  που εκτείνεται πέρα από τα 6 ν.μ. Άρα δεν υπάρχουν παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, σε αυτό το διάστημα, κατά την τουρκική άποψη. Και ο Χ.Ακάρ, είπε ότι καλό θα είναι, να μην παρενοχλούνται τα τουρκικά αεροσκάφη όταν ασκούνται στο Αιγαίο.
6.    Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Άρα δεν έχει κυριαρχικά ή άλλα δικαιώματα στην ΑΟΖ της Κύπρου και δεν έχει το δικαίωμα να υπογράφει διμερείς διακρατικές συμφωνίες ή ενεργειακές συμφωνίες και συμβάσεις με πολυεθνικές εταιρίες, χωρίς τη συμμετοχή της ΤΔΒΚ.
7.     Ο ΥΕΘΑ Β. Αποστολάκης, κατέστησε σαφές στον κ. Ακάρ, ότι, στην περίπτωση, που η Τουρκία, στείλει γεωτρύπανα ή πλωτά μέσα στην περιοχή του Καστελόριζου για υποθαλάσσιες έρευνες, η δυναμική απάντηση της Ελλάδας είναι μονόδρομος. Ουσιαστικά, ο Β. Αποστολάκης προειδοποίησε ότι, υποθαλάσσιες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου, συνιστά «αιτία πολέμου» για την Ελλάδα.
8.    Τα ΜΟΕ και οι καλές προσωπικές σχέσεις των δύο υπουργών, λειτουργούν αποτρεπτικά στην αποφυγή άχρηστων εντάσεων. Ξεκάθαρη η δήλωση του Β. Αποστολάκη, «με τον κύριο  Akar έχουμε θέσει ένα καλό πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομηθεί περισσότερο το αίσθημα της ασφάλειας. Δεν έχουμε λύσει κάποιο πρόβλημα βέβαια αλλά είναι ένα πολύ καλό υπόστρωμα για να χτίσουμε μια σχέση στην οποία δεν θα προκύπτουν αδικαιολόγητες εντάσεις».  Ωστόσο τα ΜΟΕ που συζητούνται, μεταξύ των αντιπροσωπειών των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας,  δεν αγγίζουν την «βαριά»  ατζέντα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, ή ακριβέστερα των παράνομων διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος της ελληνικής Κυριαρχίας.
Από τα παραπάνω και  επειδή τα αφηγήματα περί ελληνοτουρκικής φιλίας ή «εξημέρωσης του θηρίου» μέσω της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας στην Ε.Ε., έχουν εκκωφαντικά καταρρεύσει, απαιτείται επιτέλους η αφύπνιση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και η διαμόρφωση μιας συνεκτικής Εθνικής Στρατηγικής,  που θα θωρακίζει αποτελεσματικά τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά θα απαντά και στις γεωπολιτικές και ενεργειακές προκλήσεις στην Αν. Μεσόγειο.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα