Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στέλνουμε ΠΑΤΡΙΟΤ στην Σαουδική Αραβία, απογυμνώνοντας την αεράμυνα της χώρας!


άρθρο του Χρήστου Καπούτση


Είναι κάποιες κυβερνητικές αποφάσεις,  που δυσκολεύεσαι να τις στηρίξεις, λογικά και στο πλαίσιο της προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων. Αποφάσεις,  που άπτονται ευαίσθητων θεμάτων Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας. Δυσκολεύεσαι, για παράδειγμα, να πιστέψεις,  ότι το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών (φυσικά και με την πλήρη κάλυψη του Πρωθυπουργού) συμφώνησε να σταλούν  αντιαεροπορικά συστήματα ΠΑΤΡΙΟΤ  (μια συστοιχία πυραύλων),  για την κάλυψη αναγκών αεράμυνας  της Σαουδικής Αραβίας!!!!
Και είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι, την στιγμή που ο Πρωθυπουργός και οι λαλίστατοι υπουργοί Εξωτερικών και  Εθνικής Άμυνας, δηλώνουν, ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υπερασπιστεί πλήρως  τα κυριαρχικά της  δικαιώματα έναντι  της τουρκικής απειλής, να αποφασίζουν, οι ίδιοι, την αποδυνάμωση του  Εθνικού  Συστήματος Αεράμυνας . Διότι, την συστοιχία πυραύλων  ΠΑΤΡΙΟΤ, που θα στείλουμε στην Σαουδική Αραβία, θα την πάρουμε από μια επιχειρησιακή θέση, που καλύπτει ζωτικές ανάγκες αεράμυνας της χώρας. Και σε ερώτηση, γιατί στέλνουμε  ΠΑΤΡΙΟΤ στην Σαουδική Αραβία, ανώτατος αξιωματικός της Πολεμικής αεροπορίας, αφού πρώτα χαρακτήρισε την απόφαση ακατανόητη επιχειρησιακά και ότι  διαφωνεί, μας  είπε, απλά  και καθαρά, διότι αυτό μας  ζήτησαν και μάλιστα με πιεστικό τρόπο  οι αμερικανοί!!.  
Έχω μερικές  απορίες και ερωτήσεις προς τους κ.κ. Κ. Μητσοτακη, Ν. Δένδια και Ν. Παναγιωτόπουλο.
1.   Την «τρύπα» που θα αφήσει στη αεροπορική κάλυψη της χώρας, η συστοιχία των ΠΑΤΡΙΟΤ που στέλνουμε στην Σαουδική Αραβία, ποιος θα την καλύψει;
2.     Μήπως περίσσευε μία συστοιχία ΠΑΤΡΙΟΤ στα εθνικά αμυντικά επιχειρησιακά σχέδια; Αν ναι,  τότε γιατί την αγοράσαμε;
3.   Αν η κατάσταση με την Τουρκία, «ξεφύγει» και η αεράμυνας της χώρας αποδειχτεί διάτρητη σε πιθανά τουρκικά αεροπορικά πλήγματα, ποια θα είναι η απάντηση της Κυβέρνησης;
4.   Έχετε διαβιώσεις ότι η Τουρκία, δεν πρόκειται να επιτεθεί στην Ελλάδα; Τις ίδιες διαβεβαιώσεις έδινε και ο Χ. Κίσινγκερ στον Δ. Ιωαννίδη το 1974;
5.    Με την αποστολή των ΠΑΤΡΙΟΤ στην Σαουδική Αραβία, η Ελλάδα, τάσσεται με τους αμερικανούς στην εν εξελίξει κρίση με το Ιράν! Έχετε εκτιμήσει τι σημαίνει αυτό; Ως γνωστόν, η Σαουδική Αραβία, προκειμένου να ενισχυθεί την αεράμυνά της,  απέναντι στις φιλο-ιρανικές δυνάμεις, που εξαπολύουν επιθέσεις από το έδαφος της Υεμένης, ζήτησε  την ενίσχυση των αμερικανών. Και οι ΗΠΑ απαίτησαν από την Ελλάδα, να στείλει τους δικούς της ΠΑΤΡΙΟΤ!!!
Εκτιμώ ότι, την πολιτική της υποτέλειας στις ΗΠΑ, της Κυβέρνησης Α. Τσίπρα, ακολουθεί με εντονότερους ρυθμούς και η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη. Συνεπώς,  εγείρονται εύλογα ερωτήματα, όπως:  Η Ελλάδα είναι χώρα κυρίαρχη και ανεξάρτητη ή ενεργούμενο της αμερικανικής διπλωματίας και κυρίως, είναι  ανίκανη να υπερασπιστεί  αποτελεσματικά και με τις δικές της δυνάμεις, τα εθνικά της συμφέρονταν και τα κυριαρχικά της δικαιώματα; Εκτός και αν συμβαίνει κάτι άλλο , που δεν γνωρίζουμε, ακόμη.... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα