Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Τουρκία διεξάγει επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου εναντίον της Ελλάδας


         
Του Χρήστου Καπούτση
  
  Τα συμβαίνοντα το τελευταίο διάστημα στην ελληνοτουρκική μεθόριο (χερσαία και θαλάσσια σύνορα) σχετίζονται με την «φιλοσοφία» και τις αρχές του λεγόμενου υβριδικού πολέμου. Και λέμε λεγόμενου, διότι, ο ορισμός, τι είναι υβριδικός πόλεμος, είναι αρκετά ασαφής.  Είναι χαρακτηριστικό ότι,  τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, πολιτικοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, δεν μπορούν  να συμφωνήσουν σε έναν κοινώς αποδεκτό ορισμό,  για το τι συνιστά ακριβώς, μία υβριδική απειλή και συνεπώς,  τι είναι ένας υβριδικός πόλεμος.   
Ωστόσο, μπορούμε να περιγράψουμε (ευρύτερη έννοια του ορισμού), τι εννοούμε, όταν αναφερόμαστε  στον υβριδικό πόλεμο και την υβριδική απειλή, με την προϋπόθεση, ότι η περιγραφή μένει «ανοιχτή» προκειμένου να συμπληρωθεί.  Υβριδικός πόλεμος λοιπόν, είναι η χρήση συμβατικών ή μη συμβατικών , τακτικών ή άτακτων, στρατιωτών, πολιτικών, διπλωματικών, επικοινωνιακών, μέσων, προκειμένου να εξουδετερωθεί η πιθανή συμβατική ανωτερότητα του αντιπάλου (π.χ. στρατιωτική), να καμφθεί η θέληση για αντίσταση του Λαού και τα επιτύχει ο επιτιθέμενος, τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα, που θα είχε για τον νικητή,  μια πολεμική αναμέτρηση, χωρίς όμως να χρησιμοποιηθούν οι εθνικές στρατιωτικές  δυνάμεις ή απλούστερα να εξουδετερωθούν, δια της αδυναμίας αντιδράσεως. Ασφαλώς, οι υβριδικές απειλές εκμεταλλεύονται όλο το φάσμα του σύγχρονου πολέμου, δηλαδή δεν περιορίζονται μόνο  στο συμβατικό πεδίο μάχης, αλλά επεκτείνονται στον κυβερνοπόλεμο , στην τρομοκρατία, την προπαγάνδα  και στην αξιοποίηση κάθε μη σύμμετρης απειλής.  Αναλυτικότερα, οι υβριδικές απειλές, χρησιμοποιούν  κυρίως μη συμβατικές τακτικές, συνδυαστικά, με επιθέσεις στον κυβερνοχώρο,  με  την παραπληροφόρηση αξιοποιώντας στο έπακρο τα ΜΜΕ, κυρίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την δημιουργία οικονομικών και  πολιτικών προβλημάτων στην οντότητα (κυρίως κρατική) ,  που υφίσταται τις υβριδικές  απειλές και τον υβριδικό πόλεμο, που είναι, ούτως ειπείν, μια μορφή «Ψυχρού πολέμου».
Παράδειγμα υβριδικού πόλεμου είναι η «βίαιη» προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, χωρίς να χρησιμοποιηθούν οι συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις . Η Ουκρανία απώλεσε εθνικό εδάφους (Κριμαία) μέσω του υβριδικού πολέμου,  που εξαπέλυσε σε βάρος της η Ρωσία. Αλλά και οι δραματικές εξελίξεις του εμφύλιου πολέμου στη Συρία, συνιστούν και μορφή υβριδικού πολέμου.

Η Τουρκία, κινήθηκε βάσει καλά οργανωμένου σχεδίου και εξαπέλυσε υβριδική επίθεση σε βάρος της Ελλάδας. Επέλεξε το 3ημερο της Καθαρής  Δευτέρας, και εξαπέλυσε επίθεση , υβριδικής μορφής εναντίον της Ελλάδας.   Χρησιμοποίησε, η Τουρκία,  ως εμπροσθοφυλακή άμαχους και κυνηγημένους  και κατατρεγμένους ανθρώπους, αλλά και κακοποιούς  (οικογένειες μεταναστών, μαζί με κακοποιούς και τζιχαντιστές)  και  με την καθοδήγηση της τουρκικής στρατοχωροφυλακής  και των πρακτόρων της ΜΙΤ ,  επιχείρησε εισβολή στην συνοριακή γραμμή του Έβρου,  με στόχο την είσοδό τους στην ελληνική επικράτεια. Η χρησιμοποίηση των αμάχων ως εμπροσθοφυλακή έγινε, για να εξουδετερώσει  τον  στρατιωτικό μηχανισμό της Ελλάδας, δηλαδή, η Ελλάδα δέχτηκε μια υβριδική απειλή.  Εννοείται ότι , δεν υπήρχε περίπτωση, ο ελληνικός Στρατός, να «ανοίξει  πυρ»  εναντίον αμάχων.  Ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος δήλωσε: «Η  μαζική και οργανωμένη μετακίνηση πληθυσμών στα σύνορά μας, με όρους πραγματικής εισβολής,  συνιστά αποσταθεροποιητική ενέργεια και υβριδική απειλή εναντίον της χώρας μας, με υποκίνηση της Τουρκίας». Επομένως, στόχος της Τουρκίας ήταν, να ακυρώσει τα αποτρεπτικά συνοριακά σχέδια της Ελλάδας, να «εξευτελίσει» τον Ελληνικό Στρατό (αδυναμία φύλαξης συνόρων),  να περάσουν από τον Έβρο 40-60 χιλιάδες ή και περισσότεροι προσφυγές, μετανάστες, μουσουλμάνοι, ομάδες τζιχαντιστών στην ελληνική επικράτεια και να εγκλωβιστούν στην Θράκη, αφού τα σύνορα από την Ελλάδα, προς την Ευρώπη είναι ερμητικά κλειστά. Και «τα υπόλοιπα»,  θα τα αναλάμβανε το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής! Αυτή η εξέλιξη (κατάρρευση των συνόρων, εγκλωβισμός εισβολέων από χώρες της Μέσης Ανατολής) θα προκαλούσε σοβαρότατο πολιτικό πρόβλημα στην  Ελλάδα, με ισχυρές κοινωνικές και οικονομικές παρενέργειες. Πιθανόν και να κατέρρεε το πολιτικό σύστημα της χώρας μας ... Τα σχέδια της Τουρκίας απέτυχαν, επειδή οι ελληνικές αρχές Στρατός, Αστυνομία, Εθνοφύλακες, Λιμενικό, αντιμετώπισαν αποτελεσματικά την τουρκική επιθετική ενέργεια και κράτησαν κλειστά τα σύνορα στον Έβρο.
Η άλλη πτυχή της υβριδικής απειλής, είναι η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση  από την  Τουρκία, σχετικά με  τα γεγονότα στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Μια από τις βασικές παραμέτρους, σε καταστάσεις έκτακτες, σε κρίσεις, σε εμπόλεμες καταστάσεις και κυρίως στον υβριδικό πόλεμο , είναι η παραπληροφόρηση , είναι τα Fake mews. Στόχος της παραπληροφόρησης, όπως και κάθε μορφής προπαγάνδας  είναι η ευαισθητοποίηση και η αντίδραση της Διεθνούς Κοινής Γνώμης, με προοπτική να  μορφοποιηθεί,  προς μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση και δράση. Θυμίζω για παράδειγμα τους  βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία, που το ΝΑΤΟ είχε βαφτίσει «ανθρωπιστικούς» και τα θύματα ως «παράπλευρες απώλειες». Η Αλήθεια, η πραγματικότητα,  ήταν και είναι φυσικά εντελώς διαφορετική...    Η Τουρκία, στην πρόσφατη κρίση που έχει δημιουργήσει στην ελληνοτουρκική μεθόριο, εργαλειοποιώντας το προσφυγικό, χρησιμοποιεί,  ως ισχυρό επικοινωνιακό μέσο,  την προπαγάνδα και τις ψευδείς ειδήσεις.
Θα αναφέρω δύο από τις δεκάδες  προπαγανδιστικές δηλώσεις και τα fake news τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων.
1.      Δήλωση του Προέδρου της  Τουρκίας Τ. Ερντογάν. «Οι Έλληνες,  που χρησιμοποιούν  κάθε μέσο προκειμένου να εμποδίσουν τους μετανάστες να εισέλθουν στο έδαφός τους, έφρασαν  μέχρι το σημείο να τους πνίγουν ή να τους σκοτώνουν. Στον Έβρο Έλληνες στρατιώτες σκότωσαν 5 πρόσφυγες»
2. ΥΠΕΞ Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου «Η Ελλάδα έχει πυροβολήσει στις βάρκες των προσφύγων, τις έχει βυθίσει στο Αιγαίο, πνίγοντας τους μετανάστες και σε άλλες περιπτώσεις, με τη βία τους επιστρέφει,  αρκετούς από αυτούς τραυματισμένους,  στην Τουρκία».
Θα προσθέσω και μία ακόμη δήλωση τούρκου κυβερνητικού αξιωματούχου : «Οι δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια αποτελούν τρανή απόδειξη για την ασυνεπή, παράνομη και απάνθρωπη πολιτική που ακολουθεί αυτή η χώρα. Η Ελλάδα, η οποία αντιμετωπίζει τους μετανάστες που έρχονται στα σύνορά της, ως εχθρούς, χρησιμοποιεί χημικά, εναντίον τους χωρίς να ξεχωρίζει γυναίκες και παιδιά, θυμίζοντας τις ναζιστικές πρακτικές, και τους στέλνει στη χώρα μας. Με αυτές τις πρακτικές, η Ελλάδα δεν προστατεύει τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ισχυρίζεται, αντίθετα, υπονομεύει όλες τις αρχές και τις αξίες στις οποίες στηρίζεται η ΕΕ», ανέφερε ο εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου ΕξωτερικώνΧαμί Ακσόι.
Η απάντηση του Εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρου Γεννηματά, στη δήλωση του Εκπροσώπου του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, έχει ως εξής: «Η χώρα που για πρώτη φορά στην Ιστορία χρησιμοποίησε μετανάστες ως πολιορκητικό κριό εναντίον άλλων χωρών, δεν δικαιούται να ομιλεί για δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα. Άλλωστε, είναι γνωστές οι επιδόσεις της Τουρκίας στους συγκεκριμένους τομείς.  Επιπλέον, είναι απολύτως απαράδεκτη η επιλογή της να επιδεικνύει, επανειλημμένως μάλιστα, ασέβεια στα θύματα του Ολοκαυτώματος.  Μας έχει συνηθίσει σε κυνικές παραβατικές συμπεριφορές κάθε κανόνα δικαίου, είτε αφορούν κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία ή σχέσεις καλής γειτονίας στον άμεσο περίγυρο και την ευρύτερη περιοχή. Στοιχεία που άλλωστε καταγράφονται κάθε χρόνο σε εκθέσεις της ΕΕ και διεθνών οργανισμών, μεταξύ άλλων.  Τα κροκοδείλια δάκρυα ουδένα πείθουν. Της συστήνουμε αυτεπίγνωση.»
Η Τουρκία, θα συνεχίσει τις υβριδικές επιθέσεις της σε βάρος της Ελλάδας.  Είναι εξαιρετικά πιθανό, να προκαλέσει και «θερμό» (στρατιωτικό) επεισόδιο, προκειμένου να υποχρεώσει την Ελλάδα, να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου, αλλά με την ατζέντα να την διαμορφώνει ο Τ. Ερντογάν. Δηλαδή μέσω της απειλής πολέμου, να υποχρεώσει την Ελλάδα να διαπραγματευθεί κυριαρχικά της δικαιώματα. Ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη (στρατιωτικό επεισόδιο στην ελληνοτούρκικη μεθόριο), το πιθανότερο είναι,  να έχει «απρόβλεπτη» για τα ερντογανικά σχέδια απόληξη ....

                                    
                                        

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα