Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προστατεύουμε ή ανοίγουμε, τα σύνορα; Συγκρούεται η Εθνική Ασφάλεια με τον Ανθρωπισμό;

του Χρήστου Καπούτση

Σε τακτά χρονικά διαστήματα η συνοριακή γραμμή στον Έβρο, δέχεται τις επιθετικές ενέργειες των αλλοδαπών (προσφύγων, μεταναστών και άλλων) , που οργανώνονται  και κατευθύνονται, απροκάλυπτα πλέον από την τουρκική στρατοχωροφυλακή.
Μάλιστα, σε μία από αυτές, χρησιμοποιήθηκε και τεθωρακισμένο όχημα του τούρκικου  στρατού, που προσέγγισε  τον φράχτη σε περιοχή στον Βόρειο Έβρο, μία κίνηση αναμφίβολα επιθετική σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας.
Οι επιτηρητές της ελληνοτουρκικής μεθορίου, διαπιστώνουν,   μία έντονη κινητικότητα από πλευράς Τουρκίας, η οποία αυξάνει συνεχώς την ένταση και τη δύναμη των απανωτών επιθέσεων, που έχουν στόχο  την παραβίαση της συνοριακής γραμμής ή ακριβέστερα την κατάρρευση των ελληνικών στρατιωτικών σχεδίων, για την αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων . Η επιτυχία των σχεδίων τους,  δηλαδή  αν θα επιτύχουν ή όχι, τα σχέδια του τουρκικού επεκτατισμού στον Έβρο,  θα εξαρτηθεί (κατά την ανάλυση των τούρκων της ΜΙΤ), από την  κόπωση (σωματική ή και ψυχολογική) των ελληνικών δυνάμεων της Μεθορίου, εκεί όπου στρατιώτες, αστυνομικοί και Εθνοφύλακες,  δίνουν μάχες σώμα με σώμα προκειμένου να διασφαλίσουν το απαραβίαστο των χερσαίων ελληνικών συνόρων.
 Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Στρατηγός ε.ά Αλκιβιάδης  Στεφανής,  εκτιμώντας την κατάσταση στον Έβρο δήλωσε ότι, “απειλείται η εθνική μας ασφάλεια” και πως “δεχόμαστε επίθεση από την Τουρκία με όχημα τους μετανάστες. Βρισκόμαστε σε πόλεμο χωρίς σφαίρες”!
Επίσης, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Γιώργος Κουμουτσάκος, είπε ότι. «η Τουρκία διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο και το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια». Επίσης, σχετικά με την απόφαση της Τουρκίας να στείλει 1.000 στρατιώτες στα σύνορά της, ο αναπληρωτής υπουργός απαντά ότι «αυτή η απόφαση είναι πολύ επικίνδυνη, είναι μια περαιτέρω κλιμάκωση».
0 πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στο αμερικανικό δίκτυο CNN,  απαντώντας στην προπαγάνδα της Άγκυρας αναφορικά με την μεταναστευτική κρίση στα ελληνοτουρκικά σύνορα, είπε: «Αντιμετωπίζουμε μια συνεχή προσπάθεια της Τουρκίας να χρησιμοποιήσει μετανάστες και πρόσφυγες ως γεωπολιτικά πιόνια προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Οι άνθρωποι που προσπαθούν να περάσουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν είναι Σύροι, δεν προέρχονται από το Ιντλίμπ
Επίσης το πρακτορείο Bloomberg , σε εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ καταλήγει  και σε μια αιχμηρή προειδοποίηση για το μέλλον της ΕΕ: «Μια ένωση κρατών-μελών, που δεν μπορεί να ελέγξει τα σύνορα της και να εμπνεύσει συνοχή και αλληλεγγύη στα μέλη της, δεν έχει αξιοπιστία και τελικά κινδυνεύει να καταρρεύσει».

Προστατεύουμε ή ανοίγουμε,  τα σύνορα; Συγκρούεται η Εθνική Ασφάλεια με τον Ανθρωπισμό;
Με αφορμή λοιπόν , τα συμβαίνοντα στην ελληνοτουρκική μεθόριο, μερικές επισημάνσεις.
Η προστασία και το απαραβίαστο των Εθνικών συνόρων, είναι υποχρέωση για κάθε κράτος, κυρίαρχο και ανεξάρτητο. Σεβασμός από τα γειτονικά κράτη στα φυλασσόμενα εθνικά σύνορα σημαίνει, σχέσεις καλής γειτονίας και συνεργασίας. Και ακόμη, ασφαλή Εθνικά σύνορα, σημαίνει, ασφάλεια για τους έλληνες πολίτες,  προάσπιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της και διασφάλιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
Η οργανωμένη προσπάθεια εισόδου χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στην ελληνική επικράτεια με τη βία και αφού ακυρώσουν,  κάθε μέτρο προστασίας των συνόρων που λαμβάνουν οι  εντεταλμένες ελληνικές αρχές (Στρατός, Αστυνομία, Εθνοφυλακή), δηλαδή η βίαιη παραβίαση των συνόρων από αλλοδαπούς, εντάσσεται,  αφενός στα σχέδια του τουρκικού επεκτατισμού, αλλά και αφετέρου, στην σταδιακή μετατροπή της χώρας μας, σε χώρα-φράχτη (αποθήκη),  για τους μετανάστες/πρόσφυγες ,  που επιθυμούν να φθάσουν σε χώρες της Ε.Ε. , δεδομένου ότι,  τα σύνορα από την Ελλάδα προς την Ευρώπη παραμένουν ερμητικά κλειστά. Και η άποψη, ότι η Κυβέρνηση θα ασκήσει πολιτική πίεση στην Ε.Ε., να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία,  που εργαλειοποιεί το προσφυγικό/μεταναστευτικό και προωθεί την πολιτική του αναθεωρητισμού και κυρίως, οι πιέσεις να αναλάβουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας τις ευθύνες που τους αναλογούν,  στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και στη δίκαιη κατανομή προσφύγων- μεταναστών, έχει αποδειχτεί ότι είναι μια ουτοπική άποψη, ένα φαντασιακό υποκείμενο, που το εκδικείται η πραγματικότητα. 

ανοιχτά σύνορα
Είναι πολλοί συνέλληνες,  που υποστηρίζουν την άποψη για «ανοιχτά σύνορα» και την  παροχή ασύλου σε όλους όσους το ζητούν, για ανθρωπιστικούς και κοινωνικούς λόγους. Καταρχήν, ο Ελληνικός Λαός, έχει αποδείξει τα ανθρωπιστικά και αλληλέγγυα αισθήματα τους,  προς τους κατατρεγμένους συνανθρώπους μας και δεν έχει ανάγκη πιστοποιητικών από τους αυτόκλητους κριτές του στρατευμένου ανθρωπισμού.
Η υλοποίηση αυτής της άποψης «ανοιχτά σύνορα», προϋποθέτει,  την κατάργηση της συνοριακής γραμμής ή όπως λένε πιο κομψά, την «διεθνοποίηση» του Έβρου και την περιφρόνηση,  προς την ελληνική έννομη τάξη.  «Ελεύθερα σύνορα στον Έβρο», δεν σημαίνει, υποχρεωτική μετακίνηση του Δ’  Σώματος Στρατού στα μετόπισθεν (π.χ. Καβάλα, ποταμός Νέστος;); Και ακόμη, ότι η Θράκη, μετατρέπεται  de facto  σε διεθνοποιημένη γκρίζα ζώνη, μέσω του εποικισμού με πληθυσμούς από τη Μέση Ανατολή, όπου το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, θα είναι φορέας της τουρκοποίησης ή στην καλύτερη περίπτωση της αυτονομίας, της Θράκης,  που σημαίνει και πιθανόν εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας;
Και ένα τελευταίο, ο Έβρος και τα νησιά, προστατεύονται επαρκώς από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ελληνικού  κράτους (Στρατός, Αστυνομία, Εθνοφυλακή) και  δεν χρειάζονται τη βοήθεια, ούτε καν τη παρουσία   φασιστών - εθνικιστών, αλλά ούτε και την προπαγανδιστική παρουσία των ιδεοληπτικών «δικαιωματικών»,  που ήδη έχουν αποδεχτεί κάποια από τα  αιτήματα του τουρκικού επεκτατισμού.   Η παρουσία ΟΛΩΝ αυτών,  είναι και προσβλητική και προβληματική.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα