Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το «χαβά» της η Τουρκία ....


άρθρο του Χρήστου Καπούτση 

Η πανδημία του κορωνοϊού, έχει εκτοπίσει,   από την αιχμή της επικαιρότητας , θέματα πολύ σημαντικά, υπαρκτά, εξελισσόμενα, όπως οι γεωπολιτικές  και γεω-ενεργειακές   εξελίξεις, αλλά και οι υβριδικές απειλές, που για την αντιμετώπισή τους, θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ, αμυντικοί πολιτικοστρατιωτικοί οργανισμοί όπως το ΝΑΤΟ, αλλά και συμμαχίες κρατών όπως η Ε.Ε., κυρίως όμως,  τα εθνικά κράτη. Όπως ο  άγνωστος και ύπουλος εχθρός ο κορωνοϊός, απειλεί την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων, οι υβριδικές απειλές, υπονομεύουν την γεωπολιτική σταθερότατα  γεωγραφικών  περιοχών, ιδιαίτερου Στρατηγικού ενδιαφέροντος.
Και  αποτελούν, μορφές του υβριδικού πολέμου, οι επιχειρήσεις της Τουρκίας στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου, αφού χρησιμοποιεί στην πρώτη γραμμή και ως μέσον πίεσης τους δυστυχείς μετανάστες.  Και ακόμη, η μεθοδευμένη παραπληροφόρηση εκ μέρους της Τουρκίας, για τα όσα συμβάντα προκαλεί στην ελληνοτουρκική μεθόριο, αποτελεί προπαγάνδα,  που είναι ξεχωριστό  «κεφάλαιο» του υβριδικού πολέμου.
Η καθημερινή παραβατική και προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο και τον Έβρο, αποτελεί και άσκηση ψυχολογικής πίεσης προς την Ελλάδα. Επιπλέον, η παραβίαση κάθε έννοιας  ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, ενίοτε οπλισμένα, ενέχει τον κίνδυνο πρόκλησης στρατιωτικού ατυχήματος, που θα πυροδοτήσει  σοβαρές εξελίξεις, ενδεχομένως και ανεξέλεγκτες.
Να συνυπολογιστεί,  ότι σε περίπτωση κρίσης στο Αιγαίο, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ, δύσκολα θα μετακινηθούν από την θέση του ουδέτερου, στην καλύτερη περίπτωση, παρατηρητή ή έστω διαμεσολαβητή, εξισώνοντας το θύμα με τον θύτη. Η Τουρκία παραμένει πολύτιμος σύμμαχος, των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γερμανίας. Συνεπώς,  η Ελλάδα, μόνη, χωρίς τη συμμαχική συνδρομή, με τις δικές της δυνάμεις, θα πρέπει να δώσει τη μάχη της υπεράσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ε.Ε., περιορίζεται μόνο στην φραστική καταδίκη της παράνομης τουρκικής δραστηριότητας.  Οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε., που μετείχαν στο  Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ), εξέφρασαν , την  απερίφραστη καταδίκη τους, για την τουρκική πρακτική των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, αλλά και για την εξορυκτική δραστηριότητα της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ωστόσο,  έχουμε μία ακόμη φραστική καταδίκη της Τουρκίας, αλλά δεν υπάρχει απόφαση από την Ε.Ε., για επιβολή δέσμης μέτρων στην Τουρκία, εφόσον συνεχίσει να περιφρονεί το διεθνές δίκαιο και να προσβάλει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξαιτίας αυτού, αναμενόμενη και η αντίδραση της Τουρκίας.   Το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών  σε ανακοίνωσή του,  χαρακτηρίζει την ανακοίνωση της ΕΕ «παράδειγμα στείρου λόγου που επαναλαμβάνεται και δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό» και την κατηγορεί,  ότι γίνεται «όμηρος των άδικων και παράνομων αξιώσεων της ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς».
Όμως , η Τουρκία δεν αρκείται σε ανακοινώσεις, αλλά προβαίνει και σε πολύ συγκεκριμένες ενέργειες.
Η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) κατέθεσε αίτημα στην ισλαμική κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη του πρωθυπουργού Σάρατζ,  για να ξεκινήσει έρευνες για υδρογονάνθρακες σε περιοχές ευθύνης,  που συμφωνήθηκαν (Νότιο Κρητικό Πέλαγος και Λύκιο Πέλαγος) μεταξύ της Άγκυρας και αυτής της κυβέρνησης, σύμφωνα με την τουρκο-λιβυκή συμφωνία, όπως μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. Επισημαίνουμε ότι, το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, έχει χαρακτηρίσει την τουρκολιβυκή συμφωνία απαράδεκτή, διότι  θίγει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
 Πρόκειται,  για μία ακόμη προκλητική ενέργεια της Τουρκίας, αφού  θα ρίξει λάδι στη φωτιά της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία, συστηματικά αψηφά  τις αντιδράσεις Ελλάδας-Κύπρου και άλλων γειτονικών χωρών, όπως Συρία και Ιράκ  και εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού προωθεί τα γεωστρατηγικά και ενεργειακά της σχέδια.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα