“Ποιοι και γιατί δημιουργούν σύγχυση για τα θέματα εθνικής κυριαρχίας μας”;
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Χρήστου Καπούτση
Δημιουργείται, είτε σκοπίμως είτε όχι, μια σύγχυση, σχετικά με έννοιες που αφορούν θέματα εθνικής κυριαρχίας. Την σύγχυση , την αμφιβολία, την παρερμηνεία, τον ενδεχόμενο δόλο, τα υποκρύπτοντα και ανομολόγητα συμφέροντα, τον προκαλούν, κάποιοι, ευτυχώς όχι όλοι, από τους πολιτικούς, τους πανεπιστημιακούς, τους διπλωμάτες , τους απόστρατους, που εμφανίζονται συχνά-πυκνά σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές ενημερωτικές εκπομπές, ενώ άρθρα τους δημοσιεύονται στον έντυπο τύπο και σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα ξεκινήσω με μια δήλωση, κορυφαίου υπουργού της Κυβέρνησης, που είναι και Πανεπιστημιακός και έχει γνώσεις και είναι κατά τεκμήριο σοβαρός επιστήμονας.
Ο Υπουργός Επικρατείας και Καθηγητής κ. Γεραπετρίτη δήλωσε ότι «η “κόκκινη γραμμή” για την κυβέρνηση, στις τουρκικές προκλήσεις, είναι η προσβολή της εθνικής κυριαρχίας. Και όταν λέμε εθνική κυριαρχία, λέει ο κ. Υπουργός, εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα, τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια». σωστά μέχρι εδώ, τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο κ. Γεραπετρίτης. Ωστόσο, μια πρώτη εκτίμηση, που προκύπτει από αυτές τις δηλώσεις, είναι ότι, η Ελλάδα θα αντιδράσει, δυναμικά, πιθανόν και με την αξιοποίηση της στρατιωτικής της ισχύος, εφόσον η Τουρκία θα παραβιάσει τα εθνικά χωρικά ύδατα, που σήμερα στο Αιγαίο είναι 6 ν.μ…. , δηλαδή, εφόσον το τουρκικό ερευνητικό σκάφος και ο στολίσκος πολεμικών πλοίων που το συνοδεύουν, προσεγγίσουν τις ακτές του Καστελλόριζου, της Ρόδου, της Κάσου, της Καρπάθου, της Εύβοιας ή και της Κρήτης, σε απόσταση μικρότερη των 6 ν.μ. Και προφανώς, δεν πρόκειται να υπάρξει ελληνική αντίδραση, όσο τα τουρκικά πλοία θα «βολτάρουν» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, πέρα από τα 6 ν.μ.
Για να δούμε όμως τι ισχύει. Στα χωρικά ύδατα, η παράκτια χώρα ασκεί πλήρη κυριαρχία. Είναι, ας το πούμε σχηματικά, η συνέχεια του εθνικού εδάφους. Και ως προς το βαθμό κυριαρχίας , δεν έχει διαφορά από τη στεριά.
Με βάση το διεθνές δίκαιο μια χώρα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα έως τα 12 ν.μ.., δηλαδή, να επεκτείνει την κυριαρχία της. Το δικαίωμα αυτό, θεωρείται αυτονόητο και αναφαίρετο και υλοποιείται μονομερώς. Η Ελλάδα μέχρι τώρα στο Αιγαίο έχει χωρικά ύδατα στα 6 νμ. Όταν η Ελλάδα επικύρωσε το 1995 τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982), η Τουρκία απάντησε με ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το οποίο ουσιαστικά θεωρούσε casus belli (αιτία πολέμου δηλαδή), τυχόν απόφαση της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ στο Αιγαίο.
Και εδώ ακριβώς είναι το πολύ κρίσιμο σημείο. Όταν η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα αντιδράσει δυναμικά, μόνο όταν θα παραβιαστεί το χωρικό εύρος των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ηπειρωτικές ακτές, μήπως, αφήνει να εννοηθεί, ότι έχει απεμπολήσει το δικαίωμα άσκησης εθνικής κυριαρχίας μέχρι τα 12 ν.μ., υπολογίζοντας πιθανόν και το τουρκικό casus belli ; Η μη άσκηση κυριαρχικού δικαιώματος, αποτελεί οιονεί παραιτήσει από το δικαίωμα; Ερωτήματα είναι, που ζητούν απαντήσεις, όχι νεφελώδες, αλλά ξεκάθαρες .
Να διευκρινίσουμε ακόμη, ότι, η υφαλοκρηπίδα και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) δεν αποτελούν μορφές κυριαρχίας, αλλά κυριαρχικά δικαιώματα. (είναι δύο Διαφορετικά θέματα. Άλλο κυριαρχία, άλλο κυριαρχικό δικαίωμα). Στις οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, δεν ακυρώνεται ο χαρακτήρας των υπερκείμενων θαλασσίων εκτάσεων, ως διεθνών υδάτων, ισχύει η ελεύθερη ναυσιπλοεί, όμως, κατοχυρώνεται το δικαίωμα εκμετάλλευσης του υπεδάφους (υφαλοκρηπίδα) ή του υπεδάφους, του βυθού και των υπερκείμενων υδάτων (ΑΟΖ). Αυτά σαφώς ορίζονται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ, για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το πρόβλημα με την ΑΟΖ, που ταυτίζεται με την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, είναι ότι η Τουρκία, δεν έχει υπογράψει, άρα δεν αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας. Και προβάλει δικές της νομικές θεωρίες, παρερμηνεύοντας το Διεθνές Δίκαιο. Η Τουρκία, δημιουργεί κρίσεις που τις στρατιωτικοποιεί, προβάλει την στρατιωτική της ισχύ, ως μέσο επίλυσης των διαφορών με γειτονικά κράτη , οργανώνει εκστρατεία παραπληροφόρησης, παρουσιάζει χάρτες όπως της ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ στα όρια της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που περιλαμβάνονται περιοχές, που θα πρέπει να βρίσκονται υπό τουρκική επιρροή ή ακόμη και υπό στρατιωτική κατοχή και το καθεστώς εξουσίας του Τ. Ερντογάν, στηρίζει την εξωτερική πολιτικής της Τουρκίας , στα εθνικιστικά και νέο-οθωμανικά οράματα. Βέβαια, η ανυποχώρητη στάση των κρατών που θίγονται από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, η ενεργοποίηση των διπλωματικών και συμμαχικών ερεισμάτων, όπου είναι εφικτό και η αποτρεπτική ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελούν ικανά μέσα ακύρωση των αναθεωρητικών τουρκικών σχεδίων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου