Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Πανδημία, το lockdown και τα 4 συμπεράσματα του Χρήστου Καπούτση

Η πανδημία και εξ αιτίας αυτής, το lockdown, έβγαλε στην επιφάνεια, κάποιες βεβαιότητες και συμπεράσματα, που θα πρέπει, να αποτελέσουν αντικείμενο σοβαρής συζήτησης, την επομένη, της πανδημίας.

Το πρώτο συμπέρασμα, είναι η σημασία του κατασυκοφαντημένου από τους νεοφιλελευθέρους και όχι μόνο, Δημόσιου Τομέα. Το δημόσιο σύστημα υγείας και τα δημόσια νοσοκομεία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες της Ε.Ε., είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Άντεξαν και αντέχουν ακόμη, την ίδια στιγμή, που οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στον Τομέα της Υγείας, κατέρρευσαν, παρά την ενίσχυση από το κράτος ή γύρισαν την πλάτη στην πανδημία, διότι, όπως υποστηρίζουν με κυνισμό, η περίθαλψη των ασθενών με κορωνοϊό, δεν αφήνει κέρδη, στην επιχείρηση. Οι περικοπές στην δημόσια υγεία και η ενίσχυση των ιδιωτικών θεραπευτηρίων- επιχειρήσεων, ώστε να είναι κερδοφόρες, αποδείχτηκε λανθασμένη επιλογή από κεντροδεξιές και κεντροαριστερές Κυβερνήσεις.

Το δεύτερο συμπέρασμα, με τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία, είναι ότι, η πανδημία ανέδειξε κοινωνικές ανισότητες. Όσο πιο φτωχός είναι κάποιος, τόσο πιο εκτεθειμένος είναι στον κορωνοϊό. Αποδεικνύεται οτι, οι φτωχότεροι, οι αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας, είναι ποιό ευάλωτοι στην ασθένεια και το θάνατο. Δείτε, ποιοι ασθενείς με κορωνοιό μπαίνουν στις ΜΕΘ και πόσοι βγαίνουν, είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο.....

Και το τρίτο συμπέρασμα, μάλλον διαπίστωση είναι, πόσο μεγάλη είναι η αξία και η κοινωνική προσφορά ανθρώπων χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, που υποαμείβονται σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Μόνο Οι πιο τυχεροί από αυτούς, είναι και ασφαλισμένοι. Είναι οι άνθρωποι, που με την εργασία τους , υποστηρίζουν την καραντίνα και το lockdown. Χωρίς την εργασία κάποιων ανθρώπων, που είναι χαμηλά στην εκτίμηση εκείνων που ευημερούν, δεν θα μπορούσε να οργανωθεί και να υλοποιηθεί το lockdown. Ας θυμηθούμε, τα παιδιά και τους μεσήλικες που κάνουν ντιλίβερι, τις ταμίες στα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ, τις αποκλειστικές νοσοκόμες, τους νοσηλευτές και οδηγούς των ασθενοφόρων, τους μεταφορείς τροφίμων και αγαθών, τους διασώστες του ΕΚΑΒ, τους εργαζόμενους στις εταιρίες Courier, στις ταχυμεταφορές και πολλούς άλλους. Είναι αυτοί, ΠΟΥ αμείβονται από 550 μέχρι και 800 ευρώ, οροφή, καθαρά το μήνα. Είναι αυτοί, που έμειναν ΟΡΘΙΟΙ στην πανδημία, που με την εργασία τους, στηρίζουν το κοινωνικό σύνολο και απορροφούν τους κραδασμούς, από την δυσφορία των εγκλωβισμένων λόγω καραντίνας. Και είναι αυτοί, που δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε, ως κοινωνία, όταν η πανδημία, γίνει ιστορική ανάμνηση. Για τους πολιτικούς, δεν είμαι πολύ σίγουρος.... Επίσης θα πρέπει να αναφερθούμε και στους δημοσιογράφους και στους συντελεστές των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών, που είναι στα ραδιοτηλεοπτικά studio , προκειμένου να ενημερώνουν τους ακροατές και τηλεθεατές, αντιμετωπίζοντας παράλληλα και τους κινδύνους.

Και το τελευταίο συμπέρασμα... αφορά ανθρώπους που έχουν χάσει τους δικούς τους, φίλους , συγγενείς, λόγω κορωνοϊού, εκείνους που έζησαν την τραυματική εμπειρία στις ΜΕΘ ή εκείνους τους συμπολίτες μας, που εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων, για την αναχαίτιση της πανδημίας, έχουν μείνει άνεργοι, ή οι επιχειρηματίες, που έκλεισαν τις μικρές σχεδόν οικογενειακές επιχειρήσεις τους και έχουν καταστραφεί οικονομικά. Και το τελευταίο που υποστηρίζουν τώρα οι επιστήμονες, είναι ότι χώρος υπερμετάδοσης του φονικού ιού, είναι τα σπίτια μας , είναι βασικά η συμβίωση των νέων ανθρώπων, των παιδιών με τους ηλικιωμένους, όπως δηλαδή συμβαίνει στις παραδοσιακές ελληνικές οικογένειες. ΟΛΑ αυτά μαζί, γενικά αυτή η μη φυσιολογική κατάσταση, έχει σαφώς αρνητικό φορτίο στην ψυχολογία του κοινωνικού συνόλου , ειδικά στις ευάλωτες ομάδες, και οι επιπτώσεις, στην ψυχική υγεία, είναι πλέον ορατές, με τάση επιδείνωσης και οι ατομικές συμπεριφορές .... απρόβλεπτες, αφύσικες και είμαστε ακόμη στην αρχή....

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα