Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ραδιοφωνική ανάλυση του Χρήστου Καπούτση 2-10-10 με θέμα : Ανεξαρτησία της Κύπρου και οι δηλώσεις Χριστόφια

Μεταδόθηκε από τον Ρ/Σ "Αθήνα 98.4" το Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010 στις 8:05 το πρωί.

Σχόλια

  1. Ο "κύριος" Χριστόφιας μάλλον ξέχασε ότι θα έρθουν προεδρικές εκλογές. Φυσικά το έχετε καταλάβει ότι δεν είναι πρόεδρος με διπλωματική ικανότητα.
    Εντελώς άκυρο και άκαιρο το σχόλιο του στην Αμερική.

    Κύπριος πολίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_3_22/09/2010_415856


    Σάββατο, 2 Oκτωβρίου 2010


    Πίσω στο Ισλαμαμπάντ Πακιστανοί λαθρομετανάστες

    AFP

    ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες την αμφιλεγόμενη συμφωνία για την επαναπροώθηση στο Ισλαμαμπάντ όλων των Πακιστανών λαθρομεταναστών που συλλαμβάνονται σε κράτη-μέλη της Ε.Ε. Η συμφωνία αφορά και όσους λαθρομετανάστες έκαναν αίτηση για παροχή ασύλου, αλλά απορρίφθηκε. Οπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου της Κομισιόν, η επαναπροώθηση θα γίνεται με έξοδα των κρατών-μελών, ενώ δεν θα περιλαμβάνει υπηκόους τρίτων κρατών. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, περίπου 13.000 Πακιστανοί λαθρομετανάστες συλλαμβάνονται κάθε χρόνο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Εξ ου και η Ε.Ε. είχε ξεκινήσει πολυετείς και επίπονες διαπραγματεύσεις με το Ισλαμαμπάντ για την επαναπροώθησή τους, οι οποίες διήρκεσαν οκτώ χρόνια.

    Ωστόσο, οι ενστάσεις παραμένουν. Η συμφωνία εγκρίθηκε με ψήφους 382 «υπέρ», 250 «κατά» και 23 αποχές, καθώς η Αριστερά, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι της Ευρωβουλής υποστηρίζουν ότι η επαναπροώθηση μεταναστών σε μια χώρα που δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη της Γενεύης για τα Δικαιώματα των Προσφύγων δεν παρέχει εχέγγυα για την ασφάλεια των επαναπατρισθέντων ατόμων. Επίσης, πολλοί ευρωβουλευτές χαρακτήρισαν ατυχή τη χρονική συγκυρία υπογραφής της συμφωνίας, λίγες μόνον εβδομάδες μετά την ανθρωπιστική καταστροφή που προκάλεσαν οι πλημμύρες στο Πακιστάν.

    «Δεν μπορούμε να προπαγανδίζουμε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο και ταυτόχρονα να τα ξεπουλάμε στο εσωτερικό της Ευρώπης, στον βωμό της δικής μας ασφάλειας», δήλωσε η Ιταλίδα ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων, Σόνια Αλφάνο. Η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, Σεσίλια Μάλμστρομ, απάντησε ότι υπάρχει συγκεκριμένος όρος μέσα στη συμφωνία που υποχρεώνει τα κράτη-μέλη «να την εφαρμόζουν μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται οι υποχρεώσεις τους, οι οποίες απορρέουν από το διεθνές δίκαιο». Με άλλα λόγια, η επαναπροώθηση δεν θα γίνεται όταν υπάρχουν υπόνοιες πως ο λαθρομετανάστης θα πέσει θύμα διώξεων στην πατρίδα του. Οι Βρυξέλλες θα συνεχίσουν να πιέζουν το Ισλαμαμπάντ για την υπογραφή της συνθήκης της Γενεύης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα