Χρήστος Καπούτσης

Οι Δημοκρατίες, σε όλο το Κόσμο, πλήττονται από τουλάχιστον εφτά μάστιγες. 1.     τη διάβρωση των κομμάτων, από καιροσκόπους επαγγελματίες της πολιτικής 2.       από τους πολίτες, που δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, ακόμη και σε στενό οικογενειακό επίπεδο. 3.     από τις διακρίσεις σε βάρος μειονοτικών ομάδων ή ομάδων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά , όπως ΑΜΕΑ, οι πολλοί φτωχοί, οι ασθενείς και ανίκανοι να συντηρηθούν.     4.     Οι ψηφοφόροι και υπεύθυνοι πολίτες, είναι απογοητευμένοι από την πολιτική, όπως αυτή ασκείται, δηλαδή χωρίς σαφές ανθρωκεντρικό ιδεολογικο –πολιτικό, κοινωνικό   και πολιτιστικό   προσανατολισμό.     5.     Από την εκτεταμένη διαφθορά των πολιτικών, ειδικά αυτών που κατέχουν θέσεις εξουσίας. Διαφθορά, ανηθικότητα, βόλεμα ημετέρων, κομπόδεμα σε   υπεράκτιες εταιρείες 6.     από την φοροδιαφυγή των πλουσίων, που από τα χρήματα της φοροκλοπής (κλέβουν ασύστολα το κράτος) ζουν στη χλιδή και περιγελούν τους συνεπείς φορολογούμενους πολίτες που είναι

  Η νέα ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, δεν διαφέρει ουσιωδώς από τις παλαιότερες , πέραν της χρονικής διάρκειας... Απλά επικυρώθηκε μέσω πανηγυρισμών και ύμνων της γνωστής κουστωδίας, η βεβαιωμένη σχέση εξάρτησης της χώρας μας από τις ΗΠΑ. Στα καθ' ημάς,   ως ιδιαιτέρως θετική και στο σύνολό της, εκτιμούν, ότι είναι η υπογραφείσα ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, καθώς επίσης η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠ.ΕΘ.Α. Ανάλογο πανηγυρικό είναι και το κλίμα στο υπουργείο Εξωτερικών. Διπλωμάτες και στρατιωτικοί, συγχαίρουν εαυτούς και αλλήλους για την επιτυχία της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας. Και από κοντά, οι κατά περίσταση κυβερνητικοί μαϊντανοί,   Καθηγητές, αναλυτές, απόστρατοι, πρέσβεις ε.τ., δημοσιογράφοι και αδολέσχες   δημοσιολόγοι , υμνολογούν την Κυβέρνηση για την άνευ προηγουμένου επιτυχία της και δεν παραλείπουν να ελεεινολογούν όλους εκείνους, ειδικούς και μη, που τολμούν να έχουν και

  Για μία ακόμη φορά, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως η επικύρωση στην Βουλή της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας, κατά την συζήτηση, δεν παρήχθη σοβαρός και σώφρον, πολιτικός λόγος. Ο λαϊκισμός περίσσευσε,   οι λεκτικοί ακροβατισμοί χάριν εντυπωσιασμού επρώτευσαν, ο κομματισμός «έπνιξε» κάθε άλλη φωνή με ψήγματα έστω εθνικής συνεννόησης. Ο λόγος των αγορητών βουλευτών και των πολιτικών αρχηγών,   δεν ήταν   απαλλαγμένος από την αχλή της κομματικής ιδιοτέλειας, ενώ επανελήφθησαν οι αποκρουστικές πλέον προσωπικές αντιπαραθέσεις, που μάλλον αποτελούν υλικό   για νούμερα στο «Δελφινάριο».   «Ελέχθη» όμως (η σιωπή ως ομολογία ενοχής)   και   μία Μεγάλη αλήθεια .... Τα κόμματα εξουσίας, δεν διαθέτουν Εθνική Στρατηγική , τέτοια ώστε, να δίνει απαντήσεις στα μείζονα Εθνικά προβλήματα. Διαχρονικά, ειδικά δε, μετά την ανομολόγητη ομολογία της εθνικής χρεωκοπίας το 2010 (με τον τότε Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, να απολογείται   στους ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ, Σαρκοζί κ.ά) και να «ομολογεί»   α

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ...   ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021 ΚΟΝΤΡΑ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ... (κριτική στο βιβλίο «Εδώ μιλούν τα γεγονότα» του Χρήστου Α. Καπούτση)   ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ, ΓΙΟΣ ΦΤΩΧΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ορφανός από 7 χρονών, έφηβος βιοπαλαιστής, πεισματάρης σπουδαστής, στρατιωτικός καριέρας, που καθαιρέθηκε µε απόφαση στρατοδικείου, μαθηματικός στην εκπαίδευση, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, στρατιωτικός συντάκτης καριέρας, πατέρας δύο γιών, δημοκράτης Έλληνας και πολίτης του κόσμου. Πως γίνεται να χωράει µια ζωή σε λίγες γραµµές και μάλιστα µια ζωή που αφιέρωσε τη ζωή της στο να γράφει για τις ζωές των ανθρώπων; Σε καιρό Ειρήνης και καιρό πολέμων... Ο Χρήστος Καπούτσης, ήταν και παραμένει ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπου. Πρωτάκουσα γ΄ αυτόν το 1986, όταν εργαζόμουν στο Έθνος. Δημοσιεύτηκε κείμενό του µε προτάσεις, καλόπιστες, αλλά ρηξικέλευθες για την εποχή εκείνη, εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αποτέλεσμα ήταν στρατοδικείο! Καλύτερα από ψυχιατρική κλινική που