Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«μπεεεε..λαρά» και όλα καλά! άρθρο του Χρήστου Καπούτση

 

Για μία ακόμη φορά, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως η επικύρωση στην Βουλή της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας, κατά την συζήτηση, δεν παρήχθη σοβαρός και σώφρον, πολιτικός λόγος. Ο λαϊκισμός περίσσευσε,  οι λεκτικοί ακροβατισμοί χάριν εντυπωσιασμού επρώτευσαν, ο κομματισμός «έπνιξε» κάθε άλλη φωνή με ψήγματα έστω εθνικής συνεννόησης. Ο λόγος των αγορητών βουλευτών και των πολιτικών αρχηγών,  δεν ήταν  απαλλαγμένος από την αχλή της κομματικής ιδιοτέλειας, ενώ επανελήφθησαν οι αποκρουστικές πλέον προσωπικές αντιπαραθέσεις, που μάλλον αποτελούν υλικό  για νούμερα στο «Δελφινάριο».  «Ελέχθη» όμως (η σιωπή ως ομολογία ενοχής)  και  μία Μεγάλη αλήθεια .... Τα κόμματα εξουσίας, δεν διαθέτουν Εθνική Στρατηγική , τέτοια ώστε, να δίνει απαντήσεις στα μείζονα Εθνικά προβλήματα. Διαχρονικά, ειδικά δε, μετά την ανομολόγητη ομολογία της εθνικής χρεωκοπίας το 2010 (με τον τότε Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, να απολογείται  στους ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ, Σαρκοζί κ.ά) και να «ομολογεί»  ανερυθρίαστα, ότι είναι Πρωθυπουργός ενός διεφθαρμένου Λαού!!!!!), η χώρα μας προσαρμόζει την Στρατηγική της (εξωτερική και αμυντική πολιτική) στα Στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και στις οικονομικές ντιρεκτίβες της γραφειοκρατίας των Βρυξελών, του ΔΝΤ και του τοκογλυφικού διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Άρα δεν υφίσταται πολιτική Εθνικής Στρατηγικής, αυτοτελής, αυτόνομη και αυτάρκης, με προστιθέμενη αξία το διεθνές κύρος της χώρας....

Με 191 «ναι» και 109 «όχι» πέρασε από τη Βουλή (7 Οκτωβρίου 2021) η αμυντική συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας. Κατά της συμφωνίας τάχθηκαν ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 και υπέρ η Ν.Δ., το ΚΙΝΑΛ και ο Μπογδάνος.

Εκτιμώ ότι, η ψηφισθείσα ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία (Προσοχή διμερής Συμφωνία που δεσμεύει τις δύο χώρες και ΟΧΙ Σύμβαση ή Συνθήκη, τουτέστιν , δεν έχουμε «παραγωγή» διεθνούς δικαίου), απαρτίζεται από  δυο αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα κεφάλαια.  Το πρώτο, είναι η σοβαρή ενίσχυση του Ελληνικού Στόλου με υπερσύγχρονες  γαλλικές Φρεγάτες, που διαθέτουν Στρατηγικά όπλα  με ισχυρές επιχειρησιακές δυνατότητες, αλλά πιθανόν και με κορβέτες. Είναι μία επιλογή που μαζί με μια ετοιμοπόλεμη Μοίρα ΡΑΦΑΛ, δημιουργούν όντως προϋποθέσεις επαρκούς ελληνικής αποτρεπτικής δυναμικής στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Και το άλλο,  είναι η ρήτρα αλληλεγγύης και αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής, σε περίπτωση εχθρικής προσβολής από τρίτη χώρα , συμπεριλαμβανόμενης της περίπτωσης που αυτή θα ανήκει στο ΝΑΤΟ (Τουρκία).

Πρώτο αρνητικό... η ναυπήγηση των φρεγατών  θα γίνει στη Γαλλία, που σημαίνει, ότι η καταρρέουσα  Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία  οδεύει προς «πώληση» , ενώ τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, θα «λειτουργούν» παραμένοντας  στον αναπνευστήρα της κρατικής επιχορήγησης. 

Και μια απορία. Η ενεργοποίηση της αμυντικής συμφωνίας, κατά τα λεχθέντα από τους αρμόδιους υπουργούς, θα συμβεί στην περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει  την ελληνική επικράτεια. Δηλαδή, αν παραβιάσει το εύρος των 6 ν.μ. που είναι τα χωρικά μας ύδατα. Μα η Τουρκία, δεν απειλεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα, αλλά αμφισβητεί εμπράκτως ελληνικά δικαιώματα, επί της εικαζόμενης ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, οψέποτε αυτή οριοθετηθεί. Και κάτι ακόμη. Όταν οπλισμένα τουρκικά μαχητικά προβαίνουν σε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά ή βραχονησίδες (έμπρακτη αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας με στρατιωτικά μέσα), θα ενεργοποιηθεί και τότε η ελληνογαλλική συμφωνία, ως προς  το στρατιωτικό της σκέλος;   Η απάντηση είναι ένα «περήφανο» ΟΧΙ...

Αλλά υπάρχει, κατά τη γνώμη μου και κάτι ακόμη χειρότερο, ως παρατήρηση των αγορεύσεων στη Βουλή, αλλά και των παρεμβάσεων των τηλεπαραθυράτων ειδικών επί παντός του επιστητού και φυσικά,  από τον τρόπο που το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ, παρουσίασε την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία.

Αλίμονο αν, πολιτικοί ηγέτες και οι εκάστοτε «μαϊντανοί», ειδικοί και «ειδικότεροι», βαυκαλίζονται με την ΙΔΕΑ ότι, με βάση την επικυρωθείσα ελληνογαλλική συμφωνία (ΣΥΜΦΩΝΙΑ και ΟΧΙ Συνθήκη) η  ΓΑΛΛΙΑ θα στείλει το στόλο της , για να διώξει τους Τούρκους, αν καταλάβουν π.χ. την βραχονησίδα ΠΑΝΑΓΙΑ ή αν κάνουν ναυτικό αποκλεισμό στο Καστελόριζο! Εκτός των άλλων,  τέτοιες «απλοϊκές»  απόψεις παραπλανούν και δημιουργούν ένα εφησυχασμό στο ΛΑΟ, που βαθμηδόν εξελίσσεται σε παθητικότητα και αδράνεια, όπου την  σπεκουλάρουν οι ... σαλταδόροι της πολιτικής. Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι θα μας σώσουν οι άλλοι και οι Γ..άλλοι και οι πορτο... Γάλλοι!!!  Επιπροσθέτως, είναι σοβαρό  ΛΑΘΟΣ ότι απουσιάζει η ΚΥΠΡΟΣ, η πρόνοια για την κυπριακή ΑΟΖ, λες και δεν υπάρχει .... Η ΕΛΛΑΔΑ, επιτέλους, πρέπει να κατανοήσουμε,  ότι έχει μία επιλογή. Την υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας με δικά της μέσα. Καλές είναι οι συμμαχίες και η εξαγορασμένη (μέσω των δαπανηρών στρατιωτικών εξοπλισμών) πολιτική και διπλωματική υποστήριξη ισχυρών κρατών, όπως η Γαλλία, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε και μία διεθνή πραγματικότητα. Η Γαλλία, θα μας στηρίξει στρατιωτικά, σε μια και μοναδική περίπτωση. Όταν θα απειληθούν τα γαλλικά στρατηγικά συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο. Επομένως,  η Ελλάδα, θα πρέπει να  στηριχθεί, κυρίως και πρωτίστως,  στις δικές της δυνάμεις, προκειμένου να διαφυλάξει την εδαφική της ακεραιότητα και εθνική ανεξαρτησία. Δηλαδή, αυτό σημαίνει.  Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, ευέλικτη και ενεργητική διπλωματία και κοινωνική συνοχή, υπό την προϋπόθεση,   ότι η οικονομία είναι σε καλή κατάστασης και ότι η χώρα δεν είναι έρμαιο των δανειστών τοκογλύφων ....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί