Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η τοποθέτηση των S-400 στα Κατεχόμενα Casus belli για την Ελλάδα;

άρθρο του Χρήστου  Καπούτση

 Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο, από την Άγκυρα, να γίνει  στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου! Είναι η «συμβιβαστική» πρόταση του Τ. Ερντογάν προς τις ΗΠΑ, με  εναλλακτική την τοποθέτησή τους σε Κουρδικές περιοχές του Ιράκ.  Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ,  αλλά και «υπαινικτικές» δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων , ήδη οι προτάσεις αυτές έχουν τεθεί υπόψη στις διπλωματικο-στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ, στα πλαίσιο των διαβουλεύσεων της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον, ώστε να ξεπεραστούν οι αμερικανικές επιφυλάξεις για να αγορά των S-400 και να προχωρήσει κανονικά το πρόγραμμα παράδοσης 100 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 Στέλθ στην Τουρκία, που είναι και συμπαραγωγός χώρα.  Σύμφωνα με αναφορές στο Al-Monitor του Τούρκου αναλυτή αμυντικών θεμάτων, Arda Mevlutoglu, μια από τις σκέψεις που έκανε η τουρκική ηγεσία ήταν η τοποθέτησή τους στα κατεχόμενα της Κύπρου. Η επιλογή  δεν είναι τυχαία,  καθώς θα είναι μακριά από την αεροπορική βάση της Μαλάτιας όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν τα μαχητικά F-35 , εφόσον φυσικά, ξεπεραστούν τα εμπόδια και η Τουρκία εντάξει το αμερικανικό υπερόπλο στο οπλοστάσιό της.
Η αμερικανική διπλωματία δεν έχει απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική εναλλακτική πρόταση, καθώς  οι αμερικανοί  επιμένουν  μόνο στην μη εγκατάσταση των S-400 στην τουρκική επικράτεια. Είναι σαφές ότι, Ουάσιγκτον και Άγκυρα,   αναζητούν εναλλακτική – συμβιβαστική λύση. Οι ΗΠΑ, δεν επιθυμούν να «χάσουν» την Τουρκία και να την «σπρώξουν» στην αγκαλιά της Ρωσίας. Αποτελεί στρατηγικό στόχο των Αμερικανών, η  Τουρκία,  να παραμείνει υπό την πολιτική επιρροή της Δύσης και ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ. Γι αυτό ακριβώς και η αμερικανική διπλωματία συζητά τις τουρκικές εναλλακτικές προτάσεις  για τους  S-400, μεταξύ αυτών  και την εγκατάστασή τους στην Κύπρο.
Στην περίπτωση που  η Τουρκία, κατορθώσει, με την «σιωπηρή» ανοχή των ΗΠΑ, να εγκαταστήσει έστω και μια Μονάδα του ρώσικου αντιαεροπορικού  συστήματος στα κατεχόμενα  στην Κύπρο, τότε: Η Ελληνική διπλωματία θα έχει υποστεί δεινή ήττα, θα έχει κατισχύσει, για μία ακόμη φορά ο αμερικανικός πολιτικός ρεαλισμός (που ιστορικά έχει βλάψει τα συμφέροντα του Ελληνισμού) και το σύστημα εξουσίας Τ. Ερντογάν θα έχει επιτύχει διπλωματικό- στρατιωτικό θρίαμβο.
Από στρατιωτικής απόψεως, η Τουρκία, εγκαθιστώντας τους S-400 στην Κύπρο, πραγματοποιεί ένα άλμα προς την τουρκοποίηση  της Κύπρου (η Μεγαλόνησος σε στρατιωτική και πολιτική ομηρεία) , ενώ θα ελέγχει στρατιωτικά το μεγαλύτερο και ζωτικής σημασίας μέρος  της Αν. Μεσογείου, Συρία, Ισραήλ,  αλλά και του Αιγαίου (Καστελόριζο, Κάρπαθος, Κρήτη)! Περιοχές, που συνδέονται ευθέως και με ενεργειακή ασφάλεια και με την ασφάλεια των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενέργειας στην Ευρώπη.
Το ρωσικό Πυραυλικό Αντιαεροπορικό συγκρότημα S-400 «Triumph», που προορίζεται για τη Τουρκία, έχει τη δυνατότητα κατάρριψης εχθρικών αεροσκαφών σε αποστάσεις μέχρι 400 χιλιόμετρα, ενώ μέχρι τα 60 χιλιόμετρα, μπορεί να καταστρέφει βαλλιστικούς στόχους που πετούν με ταχύτητα έως και 4,8 km/s, τακτικούς πυραύλους και βλήματα Κρουζ.
Το ενδεχόμενο αυτό, ήδη έχει συζητηθεί στο ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ τέθηκε ατύπως και ως θέμα προς συζήτηση,  σε επίπεδο Στρατηγικού διαλόγου Ελλάδας  –ΗΠΑ,  που είναι σε εξέλιξη.
Η απάντηση της Ελλάδας, στα τουρκικά σχέδια, είναι ή θα πρέπει να είναι μονόδρομος. Αυστηρή προειδοποίηση προς την Τουρκία, ότι  εγκατάσταση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 στην Κύπρο , αποτελεί Casus belli (αιτία πολέμου) για την Ελλάδα. Φυσικά, το ερώτημα είναι αν μπορεί να προβάλει τέτοιο αίτημα η Ελλάδα;
Πάντως, ανασχετικός παράγοντας στα τουρκικά σχέδια, είναι το Ισραήλ και η επιρροή,  που ασκεί στην αμερικανική διπλωματία.  Ίσως, η τριμερής ενεργειακή και στρατιωτική συμμαχία Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, στην οποία συμμετέχουν  ενεργά και οι ΗΠΑ, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να αποτραπούν τα χειρότερα για τον Ελληνισμό, παρότι το αμερικανοτουρκικό λόμπυ δεν είναι αμελητέας δυναμικής ... Βέβαια , το Ισραήλ προωθεί τα δικά του συμφέροντα, καθώς δεν επιθυμεί το «μοίρασμα» του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Αν. Μεσογείου με την Τουρκία, διαφοροποιείται στην εκκολαπτόμενη συμμαχία ΡΩΣΙΑΣ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΙΡΑΝ, ενώ ενισχύει την προοπτική δημιουργίας Κουρδικού Κράτους. Ακόμη και η Κυβέρνηση ΤΡΑΜΠ, δεν επιθυμεί να εξωθήσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις στα άκρα. Όμως το κόστος του συμβιβασμού Ουάσιγκτον – Άγκυρας, ενδεχομένως να είναι επώδυνο για Ελλάδα και Κύπρο.
Πάντως, ενημερωμένος για τα τουρκικά εναλλακτικά σχέδια για τους S-400 ήταν και ο αμερικανός γερουσιαστής Μ. Μενέντεζ που επισκέφτηκε πρόσφατα τη χώρα μας.
Ειδικότερα για το επίπεδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που αποτελεί πτυχή του πολύπλοκου αμερικανοτουρκικού διαλόγου, την ανησυχία του, για το ενδεχόμενο,  να εκδηλωθεί θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, εξέφρασε σε συνέντευξή του σε ελληνικά ΜΜΕ ο Αμερικανός γερουσιαστής των Δημοκρατικών Μπομπ Μενέντεζ με αφορμή την επίσκεψή του στην Αθήνα, όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο, τον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκη και τον ΥΕΘΑ Β. Αποστολάκη. Και πρόσθεσε ο αμερικανός γερουσιαστής,  ότι  ανησυχεί,  «ανεξαρτήτως των ενεργειακών εξελίξεων στην Αν. Μεσόγειο, για μία πιθανή ανάφλεξη στο Αιγαίο, ως αποτέλεσμα της Τουρκικής προκλητικότητας και των συνεχών παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου». Το ερώτημα, πως «μεταφράζεται» πολιτικο-στρατιωτικά  αυτή  η καταγγελία του αμερικανού γερουσιαστή στην Τουρκική επιθετική δραστηριότητα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, μάλλον δεν έχει (προσώρας)  ικανοποιητική απάντηση ....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα