Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΜΗΝΑΓΟ Κ.ΗΛΙΑΚΗ


ΟΜΙΛΙΑ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ κ. ΠΑΝΟΥ ΜΠΕΓΛΙΤΗ
ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΙΛΟΤΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΚΩΣΤΑ ΗΛΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ

«Είναι για μένα, ως εκπρόσωπος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μια εξαιρετικά σημαντική και συγκινητική μέρα. Είναι η ημέρα της εκδήλωσης μνήμης για το χαμένο ηρωικό πιλότο της Πολεμικής μας Αεροπορίας, Κώστα Ηλιάκη.
Είμαι εδώ στην Κάρπαθο για το ελάχιστο. Όταν ο Κώστας Ηλιάκης ήταν εδώ, ήταν στους ελληνικούς ουρανούς για το μέγιστο. Και είναι ελάχιστη τιμή που οφείλουμε σε έναν πατριώτη, αγωνιστή, ήρωα των Ενόπλων Δυνάμεων μας, που θυσίασε ακόμα και τη ζωή του για να μπορεί η χώρα παρά τις δύσκολες συνθήκες που βιώνει, να αισθάνεται πάντα αυτοπεποίθηση, να ελπίζει σε ένα καλύτερο, πιο ηρωικό μέλλον, σε μια δύσκολη διαταραγμένη περιοχή όπως είναι η περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Και είναι πάνω απ’ όλα το χρέος μας ως πολιτεία, ως πολιτικά κόμματα, ως Ένοπλες Δυνάμεις, ως ελληνικός λαός, ως νέα γενιά, να κρατήσουμε ζωντανή αυτή τη μνήμη. Γιατί πέρα από ρητορικά σχήματα, έχουμε ανάγκη σε τούτους τους καιρούς της απαξίωσης, να κρατήσουμε ισχυρές και ζωντανές κάποιες βασικές και θεμελιώδεις αξίες. Την υπεράσπιση της πατρίδας, την εθνική ανεξαρτησία και ακεραιότητα της χώρας, αξίες αλληλεγγύης, αξίες που στηρίζονται σε ιστορικούς αγώνες του λαού και του έθνους.



Και είναι η παρουσία όλων μας εδώ, που πρέπει να κινητοποιήσει τη νέα γενιά, να αντλήσει από τον άδικο χαμό του Κώστα Ηλιάκη, να δει ότι η ζωή και οι αξίες βρίσκονται πέρα και πάνω από μια καθημερινή φθορά. Γιατί αν κάτι μας δίδαξε ο Κώστας Ηλιάκης είναι ότι ο θάνατός του δεν είναι φθορά. Ο θάνατός του είναι μέσα από τη συλλογική μνήμη μας, η αθανασία. Η αθανασία του και η συλλογική αθανασία του έθνους και του λαού μας.

Θέλω με την ευκαιρία της σημερινής εκδήλωσης να καλέσω εκ μέρους της κυβέρνησης και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τη γείτονα χώρα να σεβαστεί, επιτέλους - αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε ένα νέο δρόμο ειρήνης - το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συνθήκες, τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών. Να τερματίσει πλέον, εάν πράγματι εννοεί αυτά που λέει, τις αμφισβητήσεις και την αναθεωρητική πολιτική και τις πρακτικές της στο Αιγαίο. Μόνο έτσι κάτω απ’ αυτή την προϋπόθεση μπορούμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία ένα μέλλον ειρήνης, συνύπαρξης, συνεργασίας των δύο λαών και των δύο χωρών.

Όμως εμείς, ατενίζουμε με αισιοδοξία και με ελπίδα παρά τη στάση και την πρακτική της Τουρκίας, γιατί έχουμε και το επιβεβαιώνουμε καθημερινά, ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Και πρέπει να διαβεβαιώσω από τούτη εδώ την ακριτική περιοχή, τους πολίτες των Δωδεκανήσων, τους πολίτες της Καρπάθου, τους πολίτες της χώρας μας, ότι πρέπει να αισθάνονται ασφάλεια, γιατί έχουμε μέσα απ’ τις Ένοπλες Δυνάμεις εμπεδωμένη την εθνική ασφάλεια.
Άρα, η ελπίδα είναι να αγωνιστούμε για την ειρήνη. Ελπίδα όμως είναι και οι καθημερινοί αγώνες των Ενόπλων Δυνάμεων για ισχυρή εθνική άμυνα.

Σας ευχαριστώ.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα του Τούρκου Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν χαρακτηρίζει την αλλαγή σελίδας στις σχέσεις των δύο χωρών;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Στην εξωτερική πολιτική και στις διεθνείς σχέσεις η αλλαγή σελίδας κρίνεται από τις πράξεις και απ’ τα αποτελέσματα. Χαιρετίζουμε την επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Αθήνα. Χαιρετίζουμε την υπογραφή σημαντικών συμφωνιών που ανοίγουν το δρόμο για την ανάπτυξη των σχέσεων σε εξαιρετικής σημασίας θέματα αμοιβαίου οφέλους. Παράλληλα όμως αναμένουμε. Αναμένουμε η ρητορική της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας να μετασχηματιστεί σε πράξη. Δηλαδή, ουσιαστικά, σε αλλαγή των αναθεωρητικών πρακτικών τους στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Διακρίνετε τέτοια πρόθεση; Υπάρχουν πληροφορίες ότι σήμερα 4 χρόνια μετά το τραγικό περιστατικό έχουν προχωρήσει σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριο χώρου.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Την ερώτησή σας την κάλυψα με την απάντησή μου. Μένει να αποδεχθεί.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστούμε πολύ.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Και εγώ σας ευχαριστώ. Να είστε καλά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα