Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διαχρονικό πολιτικό και στρατιωτικό σκάνδαλο με θύμα την άμυνα της χώρας

Οι ρωσικοί πύραυλοι  S-300 μπούμερανγκ για την άμυνα των χώρας !!
Του Χρήστου Καπούτση

Μείζον πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από την διαχρονική απροθυμία των ελληνικών Κυβερνήσεων (Κ.Σημίτη, Κ.Καραμανλή και Γ.Α.Παπανδρέου), να ενεργοποιήσουν επιχειρησιακά τα ρωσικά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα  S-300PMU1 , που «λιάζονται» στην Κρήτη.
Η ενεργοποίηση και ένταξη των σύγχρονων ρωσικών πυραύλων στο Εθνικό Σύστημα Αεράμυνας της Χώρας, προφανώς θα αναβάθμιζε ουσιαστικά την αντιαεροπορική «ομπρέλα» της Ελλάδας.
Ειδικά μάλιστα σε μια περίοδο, που η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο, με τις υπερπτήσεις μαχητικών αεροσκαφών πάνω από νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι) και με την παρουσία των ερευνητικών πλοίων «ΠΙΡΙ ΡΕΙΣ» και «ΤΣΕΣΜΕ» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, η  πλήρης επιχειρησιακή ενεργοποίηση ρωσικών πυραύλων των S-300, θα δρούσε αποτρεπτικά στα τουρκικά  επιθετικά και επεκτατικά  σχέδια σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Οι Τούρκοι στρατηγοί, εκτιμούν ότι οι S-300, είναι δυνατόν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Επίσης, η τοποθέτησή τους στην Κρήτη, είναι σημαντική διότι έτσι , ελέγχεται η αεροπορική δραστηριότητα μιας μεγάλης περιοχής του κεντρικού και νοτιοανατολικού Αιγαίου,  που φτάνει μέχρι την Κύπρο. Στόχος της Τουρκίας, η απενεργοποίηση των S-300.
Γιατί όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις, έχουν επιτρέψει την πλήρη απαξίωση των ρωσικών πυραύλων; Προφανώς, διότι υπακούουν πρόθυμα  στις «επιθυμίες» των ΗΠΑ και του  ΝΑΤΟ, που δεν ανέχονται χώρα που ανήκει στη Δυτική Συμμαχία να έχει σύγχρονα οπλικά συστήματα από τη Ρωσία. Και κυρίως, επειδή οι Έλληνες πολιτικοί φοβούνται την αντίδραση της Τουρκίας !! Τα φοβικά σύνδρομα των ελλήνων  πολιτικών , έναντι της Τουρκίας, δεν επιτρέπουν την αξιοποίηση του ισχυρότερου αντιαεροπορικού όπλου που διαθέτουμε, των S-300!!
Είναι τέτοια η πολιτική αβελτηρία και ατολμία  των ελλήνων   πολιτικών ( των διατελεσάντων Πρωθυπουργών και   Υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας από το 1999 μέχρι σήμερα), που δεν τόλμησαν εδώ και 11 χρόνια να οργανώσουν ούτε μία βολή των S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη!!
Οι συνεχείς αναβολές εκτέλεσης βολής οφείλονται,  κατά τους κυβερνητικούς αξιωματούχους ,  άλλοτε σε υποτιθέμενα οικονομικά και άλλοτε σε τεχνικά προβλήματα. Η αλήθεια είναι, ότι υποκύπτουν  στις αμερικανο-νατοϊκές διπλωματικές πιέσεις και στις  τουρκικές απειλές.  Κορυφαίο παράδειγμα η βολή που είχε προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε ΠΟΤΕ,  λόγω αμερικανικών και τουρκικών αντιδράσεων, που υποστήριζαν ότι η βολή  των S-300 θα προκαλούσε  «διατάραξη» της ισορροπίας ισχύος στο Αιγαίο! Σε πρόσφατη επίσκεψη του ΥΠΕΘΑ Β.Βενιζέλου στη Μόσχα, οι ρώσοι αξιωματούχοι έθεσαν το θέμα της αναβάθμισης των ελληνικών S-300, καθώς επίσης και της οργάνωσης της  πρώτης δοκιμαστικής βολής. Ο Β.Βενιζέλος απάντησε με το γνωστό  «διφορούμενο» τρόπο. Οι ρώσοι «κατάλαβαν»  και δεν επέμειναν…
Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι,  η πολιτική ηγεσία αγνοεί τις εισηγήσεις και του  Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Αρμόδιοι της Πολεμικής μας Αεροπορίας, που έχει την ευθύνη της χρήσης του πυραυλικού συστήματος, κρίνουν εντελώς απαραίτητη και την εκτέλεση μιας (τουλάχιστον) δοκιμαστικής βολής των S-300. Μέσω της δοκιμαστικής βολής θα αποδειχθεί η αξιοπιστία του συστήματος, θα εκπαιδευθούν οι έλληνες χειριστές του και, αμέσως μετά, θα καταστεί δυνατή η ένταξή του στο ευρύτερο δίκτυο της ελληνικής αεράμυνας.
 Οι S-300 σήμερα είναι εκτός του Εθνικού συστήματος αεράμυνας!!!
Είναι σαφές ότι, η  ενεργοποίηση ενός τέτοιου συστήματος,  θα έστελνε ένα αποφασιστικό μήνυμα προάσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων  στο Αιγαίο, σε ΗΠΑ και Τουρκία. Απαιτείται όμως,  ισχυρή πολιτική βούληση από την Ελληνική  Κυβέρνηση, προκειμένου να ενισχύσει την αμυντική μας θωράκιση με τα ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα. Το πυραυλικό σύστημα των S-300 είναι πανάκριβο, το έχει πληρώσει ο Ελληνικός Λαός και είναι κρίμα να «σαπίζει» αποθηκευμένο στην Κρήτη. Ίσως να είναι σκόπιμη η παρέμβαση της Δικαιοσύνης και η λογοδοσία των υπεύθυνων πολιτικών, για τις αποφάσεις τους , που σαφώς έχουν βλάψει την αμυντική θωράκιση της χώρας μας, αφού «κατόρθωσαν»  να απενεργοποιήσουν το αντιαεροπορικό σύστημα των S-300, το ισχυρότερο ίσως αντιαεροπορικό σύστημα στον Κόσμο.   
                                            *
Δυνατότητες    των S-300 :    Το σύστημα των S-300 είναι κινητό πυραυλικό αντιαεροπορικό σύστημα, σχεδιασμένο να παρέχει κάλυψη στρατευμάτων και ζωτικών εγκαταστάσεων, από αεροπορικές απειλές προερχόμενες από οποιονδήποτε τύπο αεροδυναμικού στόχου, καθώς και από βαλλιστικούς ή τακτικού πεδίου μάχης πυραύλους( εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη, πυραύλους αέρος- εδάφους κ.ά.). Είναι πολυκάναλο, παντός καιρού σύστημα και περιλαμβάνει υποσυστήματα αποκάλυψης και προσδιορισμού στόχων και συμπλέγματα πυραύλων αεράμυνας (μέχρι 4 στο σύστημα).   Ο S-300PMU1 καλύπτει ακτίνα 150 χλμ. εντός της οποίας έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώσει βαλλιστικούς πυραύλους και μαχητικά αεροσκάφη που ίπτανται είτε σε χαμηλό είτε σε μεγάλο ύψος.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ:    Το 1993, οι Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, με πρωθυπουργό τον Α. Παπανδρέου (υπουργός Εθνικής Άμυνας Γερ.Αρσένης)  και πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Γ. Κληρίδη, αποφασίζουν τη δημιουργία του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας και Κύπρου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κοινή Τουρκική απειλή. Στο πλαίσιο της λειτουργίας του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, κρίνεται   αναγκαία η ύπαρξη αντιαεροπορικής ομπρέλας στην Κύπρο, ώστε να καλύπτονται τα ελληνικά αεροσκάφη που θα χρησιμοποιούσαν την αεροπορική βάση της Πάφου. Το Μάρτιο του 1996 αρχίζουν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, και κατόπιν εισήγησης του τότε αρχηγού της Εθνικής Φρουράς , αντιστράτηγου Ν. Βορβολάκου, σε συνεννόηση με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη, αποφασίζεται η αγορά του πανίσχυρου για την εποχή εκείνη ρωσικού πυραυλικού συστήματος  των S-300. Είναι μια απόφαση που δείχνει ότι Ελλάδα και Κύπρος, θα επιδιώξουν επιτέλους να «σπάσουν» την στρατιωτική ομηρεία της Κύπρου από την Τουρκία! Λόγω αυτής της απόφασης η δημοτικότητα στην Κύπρο των Α. Παπανδρέου και Γ. Αρσένη εκτοξεύεται σε πρωτοφανή ύψη για ελλαδίτες πολιτικούς. Η   απόφαση ανακοινώνεται στις 6 Ιανουαρίου 1997 από την Κυβέρνηση  του Γλαύκου Κληρίδη στη Λευκωσία. Αμέσως μετά,  εκδηλώνονται σφοδρές αντιδράσεις από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, ενώ η Τουρκία απειλεί ανοικτά με στρατιωτικές επιχειρήσεις, αν τοποθετηθούν  στην Κύπρο οι S-300! Το Φεβρουάριο του 1998, τις προεδρικές εκλογές κερδίζει για δεύτερη φορά ο Γλαύκος Κληρίδης προβάλλοντας ευρέως στην προεκλογική περίοδο, την αποφασιστικότητά του να μην υποκύψει στις απειλές της  Άγκυρας, του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον  και με τη συμπαράσταση της Αθήνας και της Μόσχας να εγκαταστήσει στο νησί τους ρωσικούς πυραύλους. Ο έτερος διεκδικητής της προεδρίας ο  Γιώργος Ιακώβου, υποσχόταν προεκλογικά την ταχύτερη εγκατάσταση των S-300 στην Κύπρο. Μάλιστα θα εγκαινιαστεί επισήμως η Αεροπορική Βάση της Πάφου και θα  ονομαστεί « ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΑΣΗ ΠΑΦΟΥ- ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ».
Ωστόσο, μετά την εκλογή του Γλαύκου Κληρίδη αποφασίζεται η αναστολή της μόνιμης στάθμευσης ελληνικών αεροσκαφών στην αεροπορική βάση της Πάφου. Η Βάση αυτή παραμένει μέχρι σήμερα ανενεργή!  
Και λίγο μετά , το Εθνικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποφασίζει την αναβολή της παραλαβής των S-300,  μέχρι το τέλος του 1998. Στην Ελλάδα Πρωθυπουργός είναι ο Κ.Σημίτης , ΥΠΕΘΑ ο Α. Τσοχατζόπουλος και οι πολιτικές αποφάσεις έχουν το «άρωμα» του εκσυγχρονισμού.  Τον Αύγουστο του 1998, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Θεόδωρος Πάγκαλος, δηλώνει ότι η εγκατάσταση των πυραύλων στην Κύπρο δεν αποτελεί αυτοσκοπό και αφήνει την ευθύνη λήψης απόφασης στη Λευκωσία!  Την ίδια δήλωση επαναλαμβάνει τρεις μήνες αργότερα και ο Κώστας Σημίτης, προκαλώντας ψυχρότητα στις σχέσεις Αθηνών- Λευκωσίας. Σε συνάντηση Κληρίδη - Σημίτη στις 27 Νοεμβρίου 2008, αποφασίζεται η μεταφορά των πυραύλων στην Κρήτη και την ευθύνη της ανακοίνωσης της απόφασης, αναλαμβάνει ο Γλαύκος Κληρίδης. Αργότερα ο Κύπριος πρόεδρος  σε μεταγενέστερες δηλώσεις του , θα υποδείξει τον  τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας Κ.Σημίτη ως υπεύθυνο της υπαναχώρησης και μη εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο. Επίσης και ο τότε ΥΠΕΘΑ Α. Τσοχατζόπουλος θα δηλώσει τη διαφωνία του και θα χρεώσει την επονείδιστη για τον Ελληνισμό απόφαση αποκλειστικά στον Κ.Σημίτη. Η απόφαση για τη μη εγκατάσταση των S-300 στην Κύπρο ανακοινώνεται στις 29 Δεκεμβρίου 2008. Λίγους μήνες αργότερα οι ρωσικοί  πύραυλοι  μεταφέρονται με απόλυτη μυστικότητα  και αποθηκεύονται στην Κρήτη, όπου  και παραμένουν  μέχρι και σήμερα ανενεργοί!  
Ελλαδική και ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία υπέκυψαν στις πιέσεις της Τουρκίας , του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και υπαναχώρησαν.  Και το χειρότερο, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον Κόσμο, που διαθέτει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό αντιαεροπορικό όπλο, αλλά δεν διαθέτει την αναγκαία πολιτική βούληση για τη επιχειρησιακή αξιοποίησή του!  Είναι  κραυγαλέα απόδειξη του σπιθαμιαίου πολιτικού μεγέθους,  πολιτικών που ανέλαβαν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας.
Η «περιπέτεια» των S-300 ασφαλώς έπληξε το διεθνές  κύρος της Ελλάδας και αποθράσυνε την Τουρκία στις διεκδικήσεις της σε βάρος του Ελληνισμού (ελλαδικού και κυπριακού).




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα