Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εκβιασμοί, απειλές και τελεσίγραφα, για να επιβληθεί «αμερικανική» λύση στο Κυπριακό, σύμφωνα με τις βασικές επιταγές του «βελτιωμένου» Σχεδίου ΑΝΑΝ.

  

    του Χρήστου  Α. Καπούτση
 
    Το Κυπριακό, που από το 1960 βρίσκεται μεταξύ «σφύρας και άκμονος», φαίνεται ότι πλέει, «ρυμουλκούμενο από  αμερικανικό πλοίο»,  προς το  υπήνεμο  λιμάνι  της οριστικής επίλυσης.  Αύριο ξεκινούν οι συνομιλίες των δυο κυπρίων ηγετών Ν. Αναστασιάδη και Ντερβίς Έρογλου, μετά την αποδοχή του κειμένου του κοινού ανακοινωθέντος. Το κοινό ανακοινωθέν, είναι μια προκαταρτική συμφωνία, που προσδιορίζει το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, που εφόσον ευοδωθούν,  θα δώσουν λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα  όπως, το πολιτειακό, η φύση του νέου Κράτους, το μοίρασμα των εξουσιών ανάμεσα στο κοινό κράτος και τα συνιστώντα κράτη.
Υπενθυμίζω ότι αύριο 11 Φεβρουαρίου, συμπληρώνονται 55 χρόνια από τις  Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που υπογράφηκαν το 1959 μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Ελληνοκυπριακής και της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Με την υπογραφή τους, τερματίστηκε η Βρετανική κυριαρχία και ιδρύθηκε  ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος. Η συμφωνία της Ζυρίχης υπογράφηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1959 από τους τότε πρωθυπουργούς της Ελλάδας Καραμανλή και της Τουρκίας Μεντερές. Η συνθήκη επικυρώθηκε μια βδομάδα αργότερα, στις 19 Φεβρουαρίου 1959 στο Λονδίνο. Οι συμφωνίες απέκλειαν τόσο την ένωση όσο και την διχοτόμηση της Κύπρου.

Ψύχραιμη προσέγγιση

Το Κυπριακό, μπαίνει σε μια πολύ λεπτή φάση. Επειδή πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρό θέμα, γι’ αυτό επιβάλλεται να γίνει μια πολύ προσεκτική  προσέγγιση. Αφορισμοί, μεγαλοστομίες, εξυπνακισμοί, εμμονές σε Ξεθωριασμένο δόγματα,  κομματικές Ιδεοληψίες  και κυρίως πολιτικές  σκοπιμότητες, θα πρέπει να μείνουν, αυτή τη φορά,  οριστικά στο περιθώριο.
Α. Γενικές παρατηρήσεις:
1. •το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου πρέπει επιτέλους να λυθεί ή μάλλον θα έπρεπε να είχε λυθεί χθες. Όμως, η λύση  του Κυπριακού σήμερα,  δεν είναι μονοσήμαντη υπόθεση, αλλά έχει εξελιχτεί σε πολυπαραμετρική εξίσωση.  Σχετίζεται με θέματα Γεωπολιτικά,  οικονομικά, ενεργειακά , διπλωματικά, στρατιωτικά και γενικά, η λύση  του Κυπριακού, είναι πλέον μέρος των κυοφορούμενων γεωστρατηγικών εξελίξεων στην Α. Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είναι σαφές ότι η αμερικανική διπλωματία ασκεί ισχυρές πολιτικές πιέσεις για την άμεση επίλυση  του κυπριακού.  ΟΙ ΗΠΑ θέλουν λύση του Κυπριακού,  διότι, η απρόσκοπτη αξιοποίηση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων σε υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου,  απαιτεί την αποφυγή εντάσεων. Επίσης η ενέργεια είναι το δέλεαρ και για την Τουρκία, που συναίνεσε στο περιεχόμενο του Κοινού Ανακοινωθέντος.
2. •Το Κυπριακό, παρά τις σοβαρές ευθύνες της Ελλάδας, ήταν και παραμένει πρόβλημα  Στρατιωτικής εισβολής και παράνομης  κατοχής, όπως έχει χαρακτηριστεί  από τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ. Αναφέρομαι κυρίως στις ευθύνες του χουντικού καθεστώτος της Αθήνας , για τα δραματικά γεγονότα στην Κύπρο το 1974. Το εκτρωματικό καθεστώς του Ιωαννίδη, πρόσφερε «άλλοθι» στον Ετσεβίτ να πραγματοποιήσει την απόβαση τούρκων στρατιωτών στην Κύπρο και να δημιουργήσει την σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, που η  κατάληξη των ενδοκοινοτικών συνομιλιών ευελπιστούμε ότι θα την εξομαλύνει,  προς όφελος και των δύο κοινοτήτων. 
3. Θα πρέπει να διασφαλιστεί, ότι, η κακή οικονομική κατάσταση της Κύπρου, δεν θα  αποτελέσει μέσο εκβιασμού,  για την επιβολή επιζήμιας λύσης για τους ελληνοκυπρίους, στο πολιτικό  πρόβλημα της Κύπρου.

Το κείμενο του Κοινού Ανακοινωθέντος

Το κείμενο- πλαίσιο ,  που θα είναι η διαπραγματευτική βάση των ισότιμων συνομιλητών Ν. Αναστασιάδη και Ντ. Έρογλου, είναι:

1 Η παρούσα κατάσταση είναι απαράδεκτη και μια λύση θα αποβεί προς όφελος Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων και θα έχει θετική επίδραση σε ολόκληρη την περιοχή. Οι δύο ηγέτες προσβλέπουν σε ένα κοινό μέλλον σε μια ενωμένη Κύπρο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2 Ολα τα άλυτα βασικά θέματα θα είναι στο τραπέζι και θα συζητηθούν αλληλένδετα. Οι ηγέτες θα έχουν ως στόχο να φτάσουν σε επίλυση το συντομότερο δυνατό και ακολούθως να πραγματοποιήσουν ξεχωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα.
3 Η επίλυση θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Η ενωμένη Κύπρος, σαν μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα έχει μία ενιαία νομική προσωπικότητα και μία κυριαρχία, η οποία θα καθορίζεται ως η κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη - μέλη των Ηνωμένων Εθνών υπό τον χάρτη του ΟΗΕ και η οποία προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Θα υπάρχει μία ενιαία κυπριακή ιθαγένεια, που θα ρυθμίζεται από την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Ολοι οι πολίτες της ενωμένης Κύπρου θα είναι και πολίτες είτε του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους είτε του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους. Αυτή η ιδιότητα θα είναι εσωτερική και θα συμπληρώνει και δεν θα αντικαθιστά με οποιονδήποτε τρόπο την ενωμένη κυπριακή ιθαγένεια.
4 Οι εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης καθώς και θέματα που είναι σαφώς συναφή με τις καθορισμένες αρμοδιότητές της θα προσδιορίζονται από το Σύνταγμα. Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα προνοεί επίσης ότι το κατάλοιπο εξουσίας θα ασκείται από τα συνιστώντα κράτη.
5 Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα αποτελείται από δυο συνιστώντα ίσα κράτη. Η δικοινοτική, διζωνική φύση της ομοσπονδίας και οι αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η ΕΕ θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε όλο το νησί. Το ομοσπονδιακό Σύνταγμα θα αποτελεί τον ανώτατο νόμο του νησιού.
6 Η ένωση ολόκληρης ή μέρους της ομοσπονδίας με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων απαγορεύεται.
7 Οποιασδήποτε μορφής διαιτησία αποκλείεται.
8 Οι πλευρές θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα για να εξασφαλίσουν την επιτυχία των συνομιλιών.

Μερικές σκέψεις και ερωτήματα, «διατρέχοντας» το κείμενο:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο κείμενο του Κοινού ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΟΣ, υπάρχουν ενσωματωμένες πρόνοιες του Σχεδίου ΑΝΑΝ, που απέρριψε το 76% των ελληνοκυπρίων στο  Δημοψήφισμα το 2004; Η απάντηση είναι θετική. Ένα παράδειγμα:  Αντιγραφή από το κείμενο: «Τα συνιστώντα κράτη θα ασκούν πλήρως και οριστικά όλες τις εξουσίες τους». Ερμηνεία. Η Κυπριακή Δημοκρατία υποβαθμίζεται σε συνιστών κράτος, ενώ το παράνομο κατοχικό Τουρκοκυπριακό  καθεστώς αναβαθμίζεται σε κρατική οντότητα. ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Νομιμοποιούνται τα αποτελέσματα της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο το 1974;  Απάντηση: Πιθανότατα ΝΑΙ, παρότι  δεν έχει  κριθεί ακόμη οριστικά, αφού εκκρεμεί η συζήτηση για το εδαφικό. Φεύγουν τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο; Εδώ το κείμενο είναι ασαφές.  Φεύγουν οι έποικοι; Η απάντηση ξεκάθαρη, ΟΧΙ.  Θα υπάρχει μία Ιθαγένεια; ΟΧΙ, διότι,  προβλέπονται δυο ξεχωριστές ιθαγένειες. Μία του κοινού κράτους και μια των συνιστώντων  κρατών.
Στο βασικό ερώτημα αν εξασφαλίζεται η  ενιαία κυριαρχία του νέου κράτους, επισημαίνουμε ότι:  Αναφερόμαστε ρητά, στην  ενιαία κυριαρχία, όπως αυτή ορίζεται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ,  που αφορά αποκλειστικά τη λειτουργία του κράτους ως υποκειμένου διεθνών σχέσεων και διεθνούς δικαίου.  Το κείμενο δίνει αποκλειστικά έμφαση στις κυρίαρχες εξουσίες των συνιστώντων κρατών και παραβλέπει τις κυρίαρχες εξουσίες του ομόσπονδου κράτους, δηλαδή του συνεκτικού κρίκου ανάμεσα στα δύο συνιστώντα κράτη.  Επομένως,   θεσμοθετείται ένα καθαρά διχαστικό πλαίσιο πολιτειακής διάρθρωσης, το οποίο δεν εμπεριέχει ισχυρά στοιχεία ενός ενωμένου κράτους, την ουσία και την  έννοια του κυρίαρχου κυπριακού κράτους. Αυτό, το ενιαίο κράτος,  υποβαθμίζεται στο κείμενο, προς όφελος των δύο συνιστώντων κρατών, όπως ήταν ανέκαθεν ο στόχος της τουρκικής διπλωματίας.
Φυσικά, υπάρχει πάντα και ένα θέμα  αυτοδικαίωσης, για τον Πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη, καθότι ήταν ΕΝΘΕΡΜΟΣ υποστηριχτής του σχεδίου Ανάν.  Το κοινό ανακοινωθέν , είναι προφανές ότι, επιστρέφει τις συνομιλίες στο σχέδιο Ανάν, που ο Ν. Αναστασιάδης ουδέποτε απέρριψε. Αντίθετα, επιμένει να ασεβεί βάναυσα και κατά της δημοκρατικής απόφασης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού να απορρίψει και να ενταφιάσει το δυσώνυμο  σχέδιο Ανάν, που θα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία.  Ο Ν. Αναστασιάδης δεν θα πρέπει να ξεχνά το αυτονόητο.  Παρέλαβε κράτος ισότιμο μέλος της Ε.Ε. και του ΟΗΕ.  Δεν δικαιούται να το διαλύσει και να το περιορίσει σε συνιδρυτική κοινότητα, μιας χαλαρής συνομοσπονδίας  συνιστώντων μερών. Διότι τότε, δεν θα έχουμε μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, νομίμου διεθνούς παραστάτη της  Κύπρου, αλλά κατάργησή της.  

Δηλώσεις πολιτικών

  Ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδη στο Μέγαρο Μαξίμου, δήλωσε:  ««Από πλευράς μου να επαναλάβω ότι το κυπριακό είναι το κορυφαίο εθνικό θέμα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος και θεμέλιος λίθος είναι η συνεχής διαβούλευση με την Κυπριακή Δημοκρατία». Ο πρωθυπουργός μίλησε , «για μια δίκαιη, βιώσιμη, λειτουργική λύση με μια αδιαίρετη κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου.»
 Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης, δήλωσε ότι είναι , «παντελώς αβάσιμοι , αστήριχτοι, αλλά και επικίνδυνα αυθαίρετοι οι  ισχυρισμοί που προβάλλονται για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο της Κοινής Δήλωσης. Τα δύσκολα ξεκινούν τώρα με τις διαπραγματεύσεις. Ας συμφωνήσουμε να στηρίξουμε εκείνα που μας ενώνουν. Ύστερα από μια επίπονη προσπάθεια πολλών μηνών καταλήξαμε στο περιεχόμενο της Κοινής Δήλωσης που θα επιτρέψει την επανάληψη ενός ουσιαστικού διαλόγου για την επίτευξη μιας λύσης που θα απαλλάσσει την πατρίδα μας από την κατοχή, θα οδηγεί στην επανένωση, αλλά και στην κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών του συνόλου των νόμιμων πολιτών της Κύπρου»
Ο Υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου, «βλέπει»   Μομέντουμ για τη λύση του Κυπριακού, επισημαίνοντας,  ότι υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον από τη διεθνή κοινότητα για τη λύση του Κυπριακού. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου χαρακτήρισε το έγγραφο του κοινού ανακοινωθέντος ως το καλύτερο που θα μπορούσαν να καταλήξουν οι δύο πλευρές.  Ο Τούρκος Υπουργός μιλώντας στο τουρκικό κανάλι ΑHaber είπε ότι  έχει τακτική  τηλεφωνική επικοινωνία με τον Υπουργό Εξωτερικων των ΗΠΑ Τζον Κέρι και πρόσθεσε ότι βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία και με τους ομολόγους του στην Αθήνα και Βρετανία. Ο Τούρκος Υπουργός είπε ότι μια λύση στο Κυπριακό θα διασφαλίσει σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, θα διασφαλίσει ώστε το νερό και η ενέργεια να χρησιμοποιηθούν για την ειρήνη και θα βελτιώσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Σύμφωνα με τον κ. Νταβούτογλου μπορεί να υπάρξει σύντομα λύση αν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά απέφυγε να δώσει χρονοδιάγραμμα παρόλο που ρωτήθηκε δύο φορές από τον Τούρκο δημοσιογράφο.
Ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ, σε ανάλυσή του για το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος, επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Μεριμνήσαμε ώστε κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ που δεν ήταν καθόλου εύκολες, ένεκα των συνεχών παρεμβάσεων της κατοχικής δύναμης προς την κατεύθυνση του κ. Ταλάτ, να διασφαλίσουμε μια στέρεα βάση πάνω στην οποία να χτίσουμε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.  Ποια ήταν αυτή η βάση; Αυτή η βάση ακούει στη μια και μόνη και αδιαίρετη κυριαρχία, στη μια ιθαγένεια και τη μια και μόνη διεθνή προσωπικότητα. Η προσπάθεια ήταν επίμονη και επίπονη και μας πήρε σχεδόν δυο χρόνια για να την ολοκληρώσουμε και να πετύχουμε σύγκλιση που δε χωράει αμφισβήτηση, για τα τρία λεγόμενα singles. Ολοκληρώθηκε δε, με την ολοκληρωμένη σύγκλιση για την κυριαρχία αρχές του 2010.. Η διατύπωση στην οποία καταλήξαμε, κλειδώνεται μέσα από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.»

Κοντολογίς, το Κοινό Ανακοινωθέν,          είναι ένα κείμενο που έχει πολλές θετικές πτυχές που είναι αξιοποιήσιμες, αλλά όμως εμπεριέχει και  πολλές «εποικοδομητικές ασάφειες». Μια από αυτές είναι ότι δυνητικά κατοχυρώνεται  η πρόσβαση της Τουρκίας, στον ενεργειακό πλούτο, που έχει εντοπιστεί στην ΑΟΖ της Κύπρου. Όμως, απαιτούνται κρυστάλλινες απόψεις και όχι ασαφείς διατυπώσεις , αφού τώρα, είναι η ώρα της  Αλήθειας, του ρεαλισμού, των συσχετισμών ισχύος  και των κοινών συμφερόντων.  Η διαπραγμάτευση που ξεκινάει αύριο  θα είναι αρκετά επίπονη, αφού για να επιτευχθεί λύση θα πρέπει να υπάρξουν και επώδυνοι συμβιβασμοί. 
Ωστόσο,  το χαλί για τη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού άρχισε να στρώνεται, αλλά δεν είναι  στρωμένο με … ροδοπέταλα. Ένα νέο αδιέξοδο στο Κυπριακό, ένα νέο ναυάγιο,  θα δημιουργήσει πολλές περιπλοκές και ίσως ανεπανόρθωτες ζημιές στα συμφέροντα του Ελληνισμού. Ζητούμενο ήταν και παραμένει  η επανένωση της Κύπρου κάτω από μια Δίκαιη και βιώσιμη λύση, χωρίς διαχωριστικές γραμμές, χωρίς στρατεύματα κατοχής, όπου θα είναι εξασφαλισμένη η πολιτική ισότητα ΟΛΩΝ των νόμιμων κατοίκων του Νησιού. 
   Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, φυσικά και θα αξιολογηθεί. Την τελική όμως αξιολόγηση θα την κάνουν , μέσω Δημοψηφισμάτων, οι νόμιμοι κάτοικοι της Κύπρου,  ελληνικής και τουρκικής καταγωγής. Είναι και οι μόνοι αρμόδιοι, ώστε με την επιλογή τους,  να αναλάβουν την ευθύνη για το μέλλον της Πατρίδας τους.  Όλοι οι άλλοι, « ειδικοί»  και μη, θα πρέπει να δείξουμε αυτοσυγκράτηση καθώς, «ΧΡΗ ΣΙΓΑΝ Ή ΚΡΕΙΣΣΟΝΑ ΛΕΓΕΙΝ» ( Πρέπει να σιωπάς ή να λες λόγια ανώτερα από τη σιωπή),  όπως μας διδάσκει από το βάθη των αιώνων ο Πυθαγόρας από τη Σάμο.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα