Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επάγγελμα «Πατριώτης»

Επάγγελμα «Πατριώτης»

του Χρήστου Α. Καπούτση

Η ντροπή και η δημόσια κατακραυγή, θα είναι οι πιο βαριές τιμωρίες για εκείνους που διαχειρίστηκαν κρατικό χρήμα, που προορίζονταν  για την άμυνα και την ασφάλεια  της χώρας.  Οι Δικαστικές έρευνες έχουν προχωρήσει σε βάθος, το κακοφορμισμένο απόστημα έσπασε και η δυσοσμία έχει πνίξει τη χώρα.

Από το 1996 και μετά, δηλαδή μετά τα δραματικά γεγονότα στο ΙΜΙΑ, η πολιτική ηγεσία της χώρας αποφάσισε να ενισχύσει σημαντικά το οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων.  Μέσα σε μια δεκαετία 1996-2006 , σε έξι συνολικά συνεδριάσεις του ΚΥΣΕΑ, αποφασίστηκε να διατεθεί το ιλιγγιώδες ποσό των 36 δισεκατ. ευρώ , για την αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων ή την αναβάθμιση κρίσιμων όπλων, που αποδείχτηκε κοστοβόρα διαδικασία.
Είναι αποκαλυπτική η μελέτη της  ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 1996-8, καθώς και η εμβάθυνση στα αντίστοιχα ΕΜΠΑΕ, δηλαδή στον προγραμματισμό της αγοράς οπλικών συστημάτων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των Γενικών Επιτελείων, που τις περισσότερες φορές ήταν απαιτήσεις της πολιτικής ηγεσίας.
Σε αυτά τα κρατικά κείμενα γίνεται εκτενής περιγραφή της Εθνικής Στρατηγικής και του Αμυντικού δόγματος της Χώρας. Ως Βασική αρχή, προβάλλεται η ανάγκη, οι Ένοπλες Δυνάμεις να είναι μια  ισχυρή αποτρεπτική δύναμη. Και ακόμη, από το περιεχόμενο της ανάλυσης του αμυντικού σχεδιασμού, προκύπτει ότι δημιουργούνται  Ε.Δ. ευέλικτες και αερομεταφερόμενες, ικανές  για να ανταποδώσουν το ισοδύναμο τετελεσμένο του εχθρικού πλήγματος, δηλαδή,  αν απαιτηθεί από τις εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο, να αναλάβουν και επιθετική δράση, ακόμη και στην εδαφική επικράτεια του αντιπάλου.  Έτσι λοιπόν,  αγοράσαμε  σύγχρονα και πανάκριβα, Επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα, αρματαγωγά, αυτοκινούμενα Πυροβόλα  και  άρματα μάχης, ώστε να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός του ΥΕΘΑ.
Επίσης στα σχέδια του ΥΠΕΘΑ, που ενέκρινε η Κυβέρνηση (ΚΥΣΕΑ),  ήταν να δημιουργηθεί, μια  Άτρωτη  αντιαεροπορική  Ασπίδα για τη Χώρα, γι’ αυτό αγοράστηκαν,  σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα αμερικανικά F-16 , τα Γαλλικά MIRAGE 2000-5  και πολλά αντιαεροπορικά συστήματα, μεταξύ  αυτών τα πανάκριβα Αμερικανικά πυραυλικά  συστήματα ΠΑΤΡΙΟΤ και τα ρωσικά S-300.
Επίσης, για να εξασφαλιστεί η Ναυτική υπεροχή του Π.Ν. όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Αν. Μεσόγειο, κρίθηκε αναγκαία  η αγορά υποβρυχίων υψηλών προδιαγραφών και προηγμένης τεχνολογίας Φρεγατών τύπου ΣΤΕΛΘ.
Σύμφωνα με τα  επίσημα Κυβερνητικά σχέδια, τα χρήματα αυτά , που μεσοσταθμικά ήταν κοντά στο 4-5% του ΑΕΠ, διατέθηκαν, για ένα σκοπό. Για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα , την οποία και περιέγραφαν,  ως μείζονα απειλή για τον Ελληνισμό.
Προκύπτουν όμως κάποια «δύσκολα» ερωτήματα, όπως:
1.     πόσο πραγματική ή προσχηματική και σε ποιο βαθμό, ήταν και είναι η ΤΟΥΡΚΙΚΗ απειλή; Το ερώτημα αυτό, είναι το  κορυφαίο ερώτημα, που θα πρέπει να ερευνηθεί  και να απαντηθεί, από τα θεσμικά όργανα της πολιτείας συνεπικουρούμενα από ειδικούς επιστήμονες και έμπειρους και έντιμους στρατιωτικούς.
2.     Υποχρεώθηκε η Ελλάδα, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, να αυξήσει υπέρογκα τις αμυντικές της δαπάνες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν επιχειρησιακές ανάγκες της Ατλαντικής Συμμαχίας;
3.     Εκβιάστηκε η Ελλάδα, από τα κράτη δανειστές μας (ΗΠΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, Βρετανία),  να αγοράσουμε οπλικά συστήματα από τις Πολεμικές τους Βιομηχανίες, ώστε παράλληλα να «αγοράσουμε» και πολιτική και διπλωματική υποστήριξη  στα Εθνικά μας θέματα; Και ποια είναι τα αποτελέσματα;
Παράλληλα με τις Δικαστικές έρευνες, θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις από την πολιτική ηγεσία, και στα παραπάνω καίρια ερωτήματα.

Όμως για να δούμε, τι προκύπτει από τις μέχρι τώρα δικαστικές έρευνες, μαρτυρίες,  αποκαλύψεις και δικαστικές αποφάσεις, για τα εξοπλιστικά;
Διαφθορά, σπατάλες, μίζες , υπερκοστολογήσεις, απληστία και αδιαφορία , όχι μόνο για τα χρήματα του Ελληνικού Λαού, αλλά και αδιαφορία για την  Άμυνα της Χώρας. Αφού για να εξασφαλιστούν μίζες αγόραζαν και όπλα άχρηστα, για τις ανάγκες της Εθνικής μας Άμυνας και κάποια από αυτά και κατά κυριολεξία ΑΧΡΗΣΤΑ. Το τραγικό είναι,  ότι κάποιοι από τους μετέχοντες στις «ρεμούλες», ανήκουν και στο λεγόμενο Εθνικιστικό- υπερπατριωτικό χώρο. Δηλαδή «πουλούσαν»  πατριωτισμό, με το αζημίωτο!! Είναι αυτονόητο ότι, παρασάγγας χωρίζει τον επαγγελματία «πατριώτη» και τους εθνικο-παράφρονες οπαδούς του, από τους Πατριώτες  Έλληνες πολίτες, που διακατέχονται από έναν  άδολο Πατριωτισμό, που είναι άλλωστε και η κινητήρια δύναμη για την ευημερία, πρόοδο, ανάπτυξη και Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας μας.

το «μυστικό»

Κοντά σε αυτά όμως, υπάρχει και ένα «μυστικό».  Είναι ο τρόπος αποπληρωμής των οπλικών συστημάτων που αγοράζαμε. Το 30% ήταν από τον Κρατικό προϋπολογισμό και το 70% από δάνεια «εξωτερικού εσωτερικού».
Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Αυτές οι αγορές είναι που συνέτειναν  στην ισχυροποίηση της εξάρτησης από τους Δανειστές μας και συνέβαλαν στην δεινή   οικονομικο-κοινωνική περιπέτεια που βιώνουμε ως Έλληνες πολίτες. Και το χειρότερο, ξοδέψαμε τεράστιους εθνικούς πόρους  σε στρατιωτικές δαπάνες, χωρίς να δημιουργήσουμε  μια σοβαρή   βιομηχανική-τεχνολογική επένδυση. Και μια αξιόλογη και κυρίως ανταγωνιστική εγχώρια αμυντική βιομηχανία, παρότι υπήρχε η αναγκαία υποδομή.
Σε ότι αφορά τις Δικαστικές έρευνες, η  συνέχεια αναμένεται ότι , θα είναι  ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, έως και «συναρπαστική» …
Μετριοπαθείς υπολογισμοί τοποθετούν τις μίζες από τα εξοπλιστικά και τα «αμαρτωλά» Α.Ω.,  στο ασύλληπτο ποσό των 2 δισεκ. ευρώ!!!
Από την άλλη πλευρά όμως, είναι λάθος να καταδικάζουμε κατηγορούμενους, πριν από την αμετάκλητη απόφαση της Δικαιοσύνης. Ή ακόμη χειρότερα, να εμπλέκουμε σε υποθέσεις διαφθοράς και να  σπιλώνουμε την τιμή και την υπόληψη ανθρώπων , χάριν εντυπωσιασμού  ή κομματικών σκοπιμοτήτων.  Δεν θα πρέπει, παρότι οι συνθήκες ευνοούν,  να διολισθήσουμε ως κοινωνία και ως ΜΜΕ, στον κανιβαλισμό ανθρώπων και στην καταρράκωση συνειδήσεων.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα