Χρήστος Καπούτσης

του Χρήστου Καπούτση Είναι ασύλληπτη η ανθρωπιστική τραγωδία που εξελίσσεται στη λωρίδα της Γάζας. Νοσοκομεία και σχολεία δεν βομβαρδίστηκαν   καθόλη   τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Στη Λωρίδα της Γάζας ζήσαμε την ανείπωτη φρίκη του βομβαρδισμού από την αεροπορία του Ισραήλ, Νοσοκομείου των Παλαιστινίων,   αλλά και σχολείου του ΟΗΕ. Και τι να πεις κανείς, όταν, ο πρεσβευτής του Ισραήλ στις ΗΠΑ Ρον Ντέρμερ προτείνει το "Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης " να δοθεί στον ισραηλινό στρατό, για την ψυχραιμία του ! Η πολιτισμένη Δύση, η γαλουχημένη με τις αρχές και αξίες του Ουμανισμού , του Διαφωτισμού και του πολιτικού πολιτισμού,        αρνείται να καταδικάσει την νέα ανθρωπιστική τραγωδία. Γιατί;   Πέρα όμως από την ανθρωπιστική τραγωδία, υπάρχει και η πολιτική και διπλωματική διάσταση . Οι σοβαρές κρίσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή (Λωρίδα της Γάζας, Συρία, Ιράκ), είναι αναμενόμενο,   ότι θα έχουν επιπτώσεις και στην πορεία των κρίσιμων και πιεστικών,   λόγω

του Χρήστου Α. Καπούτση Όταν είναι περισσότερες από μία οι απαντήσεις στην ίδια ερώτηση, σύμφωνα με τη μαθηματική λογική, είτε δεν υπάρχει,   είτε δεν την έχουμε βρει ακόμη,   τη σωστή απάντηση.   Ποιος έδωσε την εντολή να φύγει ο πύραυλος και να καταρρίψει το αεροσκάφος των Μαλαισιανών αερογραμμών και να χάσουν τη ζωή τους 298 άνθρωποι;   Την πολύνεκρη αεροπορική τραγωδία της πτήσης του μοιραίου Boeing 777 των Μαλαισιανών αερογραμμών στην Ανατολική Ουκρανία, όπως ήταν αναμενόμενο, ακολουθεί, ο σκληρός πόλεμος της προπαγάνδας, όπου ΟΛΟΙ οι πιθανοί εμπλεκόμενοι, αποποιούνται των ευθυνών τους και αλληλοκατηγορούνται. Δεν σεβάστηκαν τη ζωή των 298 ψυχών, θα σεβαστούν τη μνήμη τους;   Οι πραγματικοί ένοχοι, δεν αντέχουν το βάρος της ευθύνης για την αεροπορική τραγωδία και την κατακραυγή της Διεθνούς Κοινής Γνώμης και κρύβονται .        Το   ερώτημα ,   ποιος είναι εκείνος που εκτόξευσε τον πύραυλο , δηλαδή αν είναι ουκρανός ή ρώσος στρατιωτικός ή ακόμη και ρωσόφιλος αντάρτης και

1974 -2014 :   40 χρόνια από την τουρκική στρατιωτική εισβολή στην ΚΥΠΡΟ του Χρήστου Α. Καπούτση Είναι το απόγευμα της 19ης Ιουλίου του 1974, η ζέστη είναι αποπνικτική και οι παραλίες της Κύπρου, είναι γεμάτες από κόσμο που αναζητούν λίγη δροσιά. Οι δείκτες των ρολογιών δείχνουν 18.23 και κείνη την ώρα το επίγειο ραντάρ της Ναυτικής Διοίκησης Κύπρου, που βρισκόταν στο βορειοανατολικό άκρο της Κύπρου και συγκεκριμένα στο ακρωτήρι Άγιος Ανδρέας, εντόπισε την Τουρκική νηοπομπή, 4 αποβατικά σκάφη, στα ανοικτά της Κυρήνειας. Ειδοποιούνται αμέσως με κατεπείγοντα σήματα   η Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Κάθε μισή ώρα, από τις 7μ.μ. (19.00) μέχρι και στις 04.50 το πρωί της 20ης Ιουλίου, η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου, αναφέρει   λεπτομερώς τις   κινήσεις των Τουρκικών αποβατικών σκαφών. Η Ελληνική στρατιωτική ηγεσία, που ουσιαστικά είναι και πολιτική ηγεσία, εκτιμά πως πρόκειται για άσκηση του τουρκικού στόλου ή έτσι τους «πληροφόρησαν» από την Αμερικανική Π